Μουσικη

O Ian Thuillier και το ντοκιμαντέρ - ιστορία του Rory Gallagher

Ο σκηνοθέτης του «Ghost Blues: The Story of Rory Gallagher» μιλάει πριν την πρώτη προβολή του φιλμ στην Αθήνα και το Gimme Shelter Film Festival

09.03.2022, 12:04
Δημήτρης Αθανασιάδης
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Φωτογραφια Ο Γιώργος Λάνθιμος κυκλοφορεί το πρώτο του φωτογραφικό βιβλίο

A.V. Team

Μουσικη Ο Αντρέι Γκαβρίλοφ και το μυστικό του Μπαχ: Το ρεσιτάλ που «ταρακούνησε» την Αθήνα

Ρωμανός Γεροδήμος

Θεματα Voice 102.5: LIVE

A.V. Team

Συνέντευξη: Ο Ian Thuillier μιλάει στην ATHENS VOICE πριν την πρώτη πανελλαδική προβολή του ντοκιμαντέρ «Ghost Blues: The Story of Rory Gallagher»

Με τη συμμετοχή μεγάλων ονομάτων όπως ο Slash, ο Johnny Marr, ο Vivian Campbell, ο Bob Geldof, ο Edge και ο σκηνοθέτης Cameron Crowe, με υψηλές βαθμολογίες στο IMDb και με τη συνδρομή των πολύ κοντινών ανθρώπων του Rory Gallagher, το ντοκιμαντέρ του Ian Thuillier, «Ghost Blues: The Story of Rory Gallagher» έρχεται σε πρώτη πανελλήνια προβολή, τη Δευτέρα 14 Μαρτίου στο Gagarin 205 στο πρώτο Pop Up Monday που εγκαινιάζει το 2022 το Gimme Shelter Film Festival. Ένα ντοκιμαντέρ-πορτρέτο του αείμνηστου μουσικού για τη συνεισφορά του στη rock μουσική και την κινηματική του πλευρά στην Ιρλανδία – που άνοιξαν τον δρόμο για συγκροτήματα όπως οι Thin Lizzy και οι U2. O καταξιωμένος φωτογράφος και σκηνοθέτης μας εξήγησε περισσότερα για το φιλμ που αποτυπώνει τη μεγάλη μουσική πορεία και κληρονομιά του Rory Gallagher.

Πώς μυηθήκατε στη μουσική του Rory Gallagher και πώς οδηγηθήκατε σε αυτό το ντοκιμαντέρ;
Όταν ήμουν μικρός μεγάλωνα στην Ιρλανδία, εκεί μπορούσες να ακούσεις τη μουσική του Rory στο ραδιόφωνο μέσα από εκπομπές όπως το «The Dave Fanning Show». Ο Dave Fanning ανέδειξε πολλές ιρλανδικές συναυλίες, τόσο καθιερωμένων όσο και «ανερχόμενων» καλλιτεχνών. Ζούσα στο Λονδίνο εκείνη την εποχή και είχα τελειώσει ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του αείμνηστου αδερφού μου, Harry Thullier Jr. Αναρωτιόμουν ποια θα ήταν η επόμενη ταινία μου και εγώ και ο Donal Gallagher, ο αδερφός και ατζέντης του Rory Gallagher, ξεκινήσαμε τη συζήτηση και κάπως έτσι εξελίχτηκε αυτό.

Τι κάνει τον Rory Gallagher να ξεχωρίζει ως μουσικό στα μάτια και στα αυτιά σας;
Ένα πράγμα είναι ο ήχος της κιθάρας και τα φωνητικά του. Νομίζω ότι είναι πολύ μοναδικά. Όταν ένα τραγούδι παίζει στο ραδιόφωνο και ακούτε την κιθάρα ή τη φωνητική μελωδία του Rory, είναι άμεσα αναγνωρίσιμο.

Θυμάστε την πρώτη φορά που ακούσατε Rory Gallagher;
Νομίζω ότι πρέπει να ήταν στο «The Dave Fanning Show». Δεν μπορώ να θυμηθώ την εποχή, αλλά πιθανότατα τέλη της δεκαετίας του 1970, αρχές της δεκαετίας του 1980.

Μιλήστε μας για το «Ghost Blues» – τι σημαίνει και γιατί είναι σημαντικό για αυτό το ντοκιμαντέρ;
Φαίνεται να θυμάμαι κάπως ότι ο Donal ονειρεύτηκε τον Rory την εποχή της κυκλοφορίας του «Wheels Within Wheels» και το εξώφυλλο απεικονίζει μια προτομή του Rory που μοιάζει σχεδόν μαρμάρινη και υπάρχουν αποσπάσματα των στίχων του Ghost Blues: «Το πρόσωπο έμοιαζε με μάρμαρο / το αίμα μου καίει σαν τοστ». Πιθανότατα ήταν αυτό, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, θα πρέπει να ρωτήσετε τον Donal. Απλώς θυμάμαι ότι ο Donal το πρότεινε κάποια στιγμή, έμοιαζε καλό όνομα για την ταινία, οπότε προχωρήσαμε με αυτό.

Οι Slash, Johnny Marr, Vivian Campbell, Bob Geldof, The Edge και ο σκηνοθέτης Cameron Crowe είναι μερικές από τις τεράστιες προσωπικότητες που έχουν μοιραστεί τις ιστορίες τους από τη σχέση τους με τον Rory Gallagher. Ποια ιστορία σας εντυπωσίασε περισσότερο και γιατί;
Όλοι οι παραπάνω είχαν μόνο υπέροχα πράγματα να πουν για τον Rory Gallagher. Πραγματικά σήμαινε πολλά για αυτούς και ως μουσικός και ως άνθρωπος. Δεν θα μπορούσα να διαλέξω μία μόνο.

Ποιο από τα κομμάτια του Rory Gallagher σας έχει «στοιχειώσει» περισσότερο και γιατί;
Το «Edged In Blue». Είναι ένα τόσο όμορφα μελαγχολικό τραγούδι. Νομίζω ότι ανήκει στα κλασικά. Σε αναγκάζει να σταθείς όταν το ακούσεις, αυτό τουλάχιστον συμβαίνει με εμένα. Είναι πολύ αποπλανητικό στην απόδοσή του.

Τι ελπίζει να πετύχει αυτό το ντοκιμαντέρ;
Ελπίζει να δώσει χρώμα στην εικόνα του ποιος ήταν ο Rory Gallagher, όχι μόνο ως εξαιρετικά ταλαντούχος μουσικός, αλλά και ως ένα ζεστό και ευαίσθητο ανθρώπινο πλάσμα.

Ποιο ελπίζετε να είναι το κοινό αυτού του ντοκιμαντέρ;
Κάθε είδους κοινό, πραγματικά. Από τον παθιασμένο κιθαρίστα, μέχρι παιδιά που προσπαθούν μέσα στα παιδικά τους δωμάτια να μάθουν κιθάρα.

Ποια είναι η πιο απαιτητική πτυχή για τη δημιουργία ντοκιμαντέρ;
Η πρόσβαση σε όλο το υλικό, τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά. Όταν υπάρχουν αυτά τα πράγματα, τότε είναι ευκολότερη η διαμόρφωση της πορείας του ντοκιμαντέρ.

Έχετε κάποια συμβουλή για ανθρώπους που δημιουργούν το πρώτο τους ντοκιμαντέρ;
Βρείτε μια ιστορία που θα είναι μεν κοντά στην καρδιά σας, αλλά ταυτόχρονα θα έχει απήχηση σε ευρύ κοινό.

Πώς ορίζετε την επιτυχία;
Νομίζω πως επιτυχία είναι το συναίσθημα ότι έχεις πετύχει κάτι, είτε αυτό είναι να τραβήξεις μια υπέροχη φωτογραφία είτε να κάνεις μια υπέροχη ταινία.

Τι κάνετε για να φορτίσετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;
Κάνω κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό στο οποίο απασχολούμαι – είμαι τυχερός, γιατί έχω μερικά διαφορετικά αντικείμενα στα οποία πέφτω πάνω όταν νιώθω κάπως στεγνός. Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησα τη ζωγραφική και αυτό είναι μια μεγάλη απόδραση για μένα.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που πήρατε για το ντοκιμαντέρ «Ghost Blues: The Story of Rory Gallagher»;
Πριν από μερικές εβδομάδες συνάντησα έναν Σκωτσέζο, έναν τύπο που είναι πλανόδιος μουσικός εδώ στο Μόντρεαλ, μάλιστα είχε βαριά χιονόπτωση. Ενώ περιμέναμε το λεωφορείο κουβεντιάσαμε για μουσική και τον ρώτησα αν είχε ακούσει ποτέ για το «Ghost Blues» και προς έκπληξή μου, μου είπε ότι το είχε δει πριν από μερικά χρόνια με τον αδερφό του και του άρεσε. Ήταν πολύ ωραίο να ακούς ότι εκεί, στη μέση του πουθενά, κάποιος το είχε παρακολουθήσει και του έκανε εντύπωση.