Συνέντευξη: Οι Lazy Man's Load μιλούν στην ATHENS VOICE για το ντεμπούτο τους άλμπουμ «All Hat No Cattle».
Παραμορφωμένες κιθάρες, southern aesthetics, καλοπαιγμένα σχήματα, ένα ντεμπούτο άλμπουμ που δεν έχει σημασία να το κατατάξεις στο metal ή το rock αλλά να το ακούσεις αρκετές φορές και να το αφήσεις να σε παρασύρει εκεί που θέλουν οι δημιουργοί του. Οι Lazy Man's Load έχουν κυκλοφορήσει το «All Hat No Cattle», θέλουν να το παρουσιάσουν ζωντανά asap στο κοινό και συστήνονται σε όσες και όσους αγνοούν την ύπαρξή τους στην πολύβουη πόλη.
Πότε και πώς συναντήθηκαν οι Lazy Man's Load και γιατί επιλέξατε αυτή τη slang φράση για το όνομα της μπάντας;
Η μπάντα ιδρύθηκε το 2017 από τον Billy Chow (μπάσο) και τον Σάββα (κιθάρα), όντας φίλοι χρόνια, τόσο μουσικά όσο και κοινωνικά. Γράφοντας το πρώτο υλικό προέκυψε γρήγορα η ανάγκη για την ένταξη ντράμερ που θα έδινε και μια πρώτη δομή στο σχήμα. Τον ρόλο αυτό κλήθηκε να αναλάβει ο Blaster, μια μπιραρία και 10 σφηνάκια μετά, σφραγίστηκε το deal. Ταυτόχρονα ο Johnny Fixx (κιθάρα) και Roxx (φωνητικά) έχοντας το δικό τους σχήμα βρισκόντουσαν σε αναζήτηση μελών για την συμπλήρωσή του. Ο Chow προσφέρθηκε να βοηθήσει και γεγονός είναι πως από την πρώτη πρόβα η χημεία ήταν έκδηλη. Λόγω της ούτως ή άλλως ανάγκη των Lazy Man's Load για φωνητικά και αργότερα για lead κιθάρα, το σχήμα των παιδιών (Roxx, Johnny) κανιβαλίστηκε και αποτέλεσμα ήταν το μέχρι πρότινος line up των Lazy Man’s Load, όπου ολοκληρώθηκε με την αποχώρηση του Σάββα (case Yoko Ono) και την είσοδο του Salva. Όσον αφορά το όνομα, ήταν κάτι που προέκυψε φυσικά, καθώς αφενός η όλη ατμόσφαιρα του νότου ήταν κάτι που μας γοήτευε εξαρχής και αφετέρου νιώθαμε ότι το μεταφορικό νόημα της φράσης αντιπροσωπεύει όλο εκείνο το «φορτίο» που θέλουμε να εκφράσουμε και να επικοινωνήσουμε στον κόσμο.
Τι θα σας μείνει από τη δημιουργία του ντεμπούτου σας άλμπουμ «All Hat No Cattle»; Υπάρχει κάποια κεντρική ιδέα που το διατρέχει ή όχι;
Για εμάς η όλη διαδικασία δημιουργίας του άλμπουμ ξεκινάει από την πρώτη μέρα που βγήκαμε να παίξουμε το πρώτο μας live, την πρώτη μας περιοδεία, τις πρόβες μας και τις πρώτες καταχρήσεις (τρώγαμε πάστες ποντικάκια με το κιλό). Αυτό που θα μας μείνει από την δημιουργία του «All Hat No Cattle» είναι, η διαμονή σε στοιχειωμένα ξενοδοχεία, εγκαταλελειμμένα σπίτια φίλων, τόνοι ιδρώτα και προσωπικές ιστορίες, χαλασμένα αυτοκίνητα παραμονές ταξιδιού, ηχογραφήσεις εν μέσω πανδημίας, οι «παράνομες» πρόβες, τα οποία οδήγησαν στο να αντιληφθούμε ο ένας τον άλλο σε ένα βαθύτερο επίπεδο μουσικού και αισθητικού γίγνεσθαι. Αν και ο δίσκος δεν κατατάσσεται στην κατηγορία του concept άλμπουμ, επηρεάζεται από το γενικό concept που διέπει την μπάντα και αν πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μια κεντρική ιδέα αυτή είναι η μεταφορά ιστοριών του Lazy Man, ανεξάρτητων αλλά ταυτόχρονα αλληλένδετων μεταξύ τους.
Ποιο τραγούδι σας παίδεψε περισσότερο στο στούντιο;
Επειδή τα τραγούδια παίζονταν για αρκετό χρονικό διάστημα live πριν μπούμε στο στούντιο για ηχογράφηση και δεδομένου ότι το vibe του live θέλαμε να εκφράζεται στον δίσκο, τα κομμάτια ήρθαν ολοκληρωμένα στο 90% με αποτέλεσμα κανένα από τα κομμάτια να μην μας δυσκολέψει αυτό κάθε αυτό. Έχοντας ήδη περάσει διαδικασία προ παραγωγής και έχοντας κατασταλάξει στον ήχο που θέλουμε η μόνη δυσκολία που θα λέγαμε ότι αντιμετωπίσαμε ήταν η απομόνωση από τα άλλα μέλη της μπάντας που διέπει το recording booth.
Η παραγωγή σας είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακή. Πώς φτάσατε στο τελικό αποτέλεσμα;
Όταν θεωρήσαμε ότι τα κομμάτια είχαν ολοκληρωθεί συνθετικά και στιχουργικά μπήκαμε στην διαδικασία προ παραγωγής ηχογραφώντας και δοκιμάζοντας εξοπλισμό. Την όλη διαδικασία ήρθε να την δέσει ο παραγωγός μας Διονύσης Xριστοδουλάτος (CFN Recordings Studio), χρησιμοποιώντας ενισχυτές από τον Kourbis Amps, πετάλια της Darkglass Electronics, τον εξοπλισμό του στούντιο, με μετρονόμο μόνο στα τύμπανα, τα έγχορδα one take για να διατηρηθεί η γκρούβα και το vibe του live και ηχογράφηση φωνητικών μετά από τρέξιμο γύρω από το τετράγωνο. Όλα αυτά οδήγησαν στο να αποτυπώσουμε αυτούσιο τον ήχο που θεωρούμε ότι εκφράζει τους Lazy Man's Load.
Πώς καταλήξατε στην γκραβούρα του εξωφύλλου;
Η γκραβούρα του εξωφύλλου αποτελεί την εικονογραφημένη αποτύπωση του Lazy Man άλλα και του κόσμου του, όπως γεννήθηκε στο κεφάλι του Γιάννη Tούσσα (Graphic No Jutsu) μέσα από την απαραίτητη ακρόαση του «All Hat No Cattle», αλλά και έπειτα από μια εκτενής συζήτηση σχετικά με το πώς βλέπουμε εμείς τον Lazy Man αλλά και τον post apocalyptic κόσμο στον οποίο κινείται και ζει.
Πώς βλέπετε τη διαδικασία ηχογράφησης και παραγωγής μιας νέας δουλειάς σήμερα; Πως ολοκληρώνετε ένα τραγούδι;
Στις μέρες μας αν και η ψηφιακή τεχνολογία παρέχει μεγάλη διευκόλυνση εμείς προσωπικά προτιμήσαμε την old school προσέγγιση του less is more χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερο αναλογικά μηχανήματα. Για εμάς η διαδικασία της ηχογράφησης δεν θέλαμε να περιοριστεί στην χρήση πολλών plug in και προκατασκευασμένων ήχων. Η διαδικασία «παιχνιδιού» με τα μηχανήματα προκειμένου να πετύχουμε το 100% efficiency του ήχου τους ήταν ίσως από τα πιο σημαντικά σημεία της διαδικασίας. Προτού φτάσουμε όμως στο σημείο να μιλήσουμε για αναλογικό ή ψηφιακό ήχο στην ηχογράφηση έπρεπε τα κομμάτια να είναι ολοκληρωμένα. Κάθε κομμάτι ξεκινάει από ένα riff ή μια ολοκληρωμένη ιδέα που έρχεται στο στούντιο. Για εμάς ένα κομμάτι ολοκληρώνεται όταν η σύνθεση αποτυπώνει στο 100% τα συναισθήματά μας, όταν οι στίχοι εκφράζουν 100% τις σκέψεις μας, αλλά πάνω από όλα όταν το κομμάτι έχει δοκιμαστεί και έχουμε πάρει το feedback του κοινού σε live.
Υπάρχει ένας ενδιαφέρων πλουραλισμός στη μουσική σας που ξεπερνά την έννοια του «σκληρού ήχου»; Πόσο ανοιχτοί είστε στα ακούσματά σας;
Δεν αυτοπεριοριζόμαστε καθόλου στο θέμα μουσικών ακουσμάτων αλλά και ποια είδη θα επηρεάσουν την μουσική μας, δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι διαφορετικό καθώς και οι 5 μας έχουμε διαφορετικές μουσικές καταβολές, ωστόσο στην καθημερινότητά μας τα μουσικά μας ακούσματα κινούνται και εκτός του rock και metal ιδιώματος και κυμαίνονται σε είδη όπως blues, jazz, country, retrowave κλασσική μουσική, ρεμπέτικα και ελληνική παραδοσιακή μουσική.
Θυμάστε το πρώτο άλμπουμ που αγοράσατε;
Ποιος δεν θυμάται την πρώτη του συνειδητή επιλογή στον χώρο της μουσικής. Για τον Chow πρώτη αγορά ήταν το «Dark Side Of The Moon» των Pink Floyd, για τον Blaster και τον Salva το «Master Of Puppets» και «…And Justice For All» από Metallica, για τον Roxx των Doors το ομώνυμο ενώ για τον Johnny Fixx το «Dark Light» των HIM, και αυτό από μόνο του αποτελεί πειστήριο για τις μουσικές καταβολές του καθένα μας που προαναφέραμε.
Με ποια σημεία της Αθήνας αισθάνεστε πιο συνδεδεμένοι;
Είναι γεγονός ότι στην Αθήνα ο χώρος ο οποίος προσφέρεται για ελεύθερες συζητήσεις και ανταλλαγές ιδεών μεταξύ μουσικών αλλά και πάσης φύσεως καλλιτεχνών είναι το κέντρο όπως τα Εξάρχεια, το Ψυρρή και οι γύρω περιοχές. Έτσι λοιπόν από μικροί έχουμε συνδεθεί με αυτά τα μέρη τα οποία συνέβαλαν στην ολοκλήρωσή μας σαν άνθρωποι αλλά και σαν μουσικοί.
Τι σημαίνει να είσαι rock στο 2021;
Ό,τι σήμαινε και το 1971. Το rock πρέσβευε και πρεσβεύει την φυσική ανάγκη του ανθρώπου να κοντράρει οτιδήποτε καταπιεστικό και να υπερασπίζεται τη διαφορετικότητα κάνοντάς το πολλές φορές με τρόπο επιθετικό. Στη σύγχρονη εποχή το να είσαι rock πολλές φορές θεωρείται uncool αλλά όπως είπε και ο Lester Bangs «το μόνο πραγματικό νόμισμα σε αυτόν τον χρεοκοπημένο κόσμο είναι αυτά που μοιράζεσαι με κάποιον όταν είσαι uncool».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο rock στερεότυπο κατά τη γνώμη σας;
Είναι γεγονός ότι η χρήση ναρκωτικών ουσιών παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα στερεότυπα καθώς πολλοί από τους παλιούς και μεγάλους καλλιτέχνες είχαν καταφύγει σε αυτή. Παρόλα αυτά εδώ και χρόνια έχοντας δει ουκ ολίγους από αυτούς είτε να φεύγουν είτε να καταστρέφουν την ζωή τους εξαιτίας των ναρκωτικών τόσο παλιοί όσο και νέοι rock δημιουργοί κάνουν αγώνα και μιλάνε ανοιχτά κατά των ναρκωτικών. Δυστυχώς όμως σε πολλές χώρες όπως και στην Ελλάδα το rock παραμένει συνυφασμένο με τα ναρκωτικά προκειμένου να υποτιμηθούν τα πράγματα για τα οποία μιλάει και κάνει κάποιους να νιώθουν άβολα.
Ποια είναι η καλύτερη συναυλία που έχετε δει;
Για άλλη μια φορά οι διαφορετικές καταβολές έρχονται να μας χτυπήσουν την πόρτα καθώς για τον Chow καλύτερη συναυλία αποτελούν οι Nightwish στο Wacken, για τον Blaster το Sonisphere Festival, για τον Johnny Fixx ένα live Jazz μουσικών που είχε δει τυχαία στην Πράγα στο Jazz Dock, για τον Roxx το Roger Water’s The Wall και για τον Salva οι Clutch στο Release Festival.
Ποια είναι η καλύτερη συναυλία που έχετε δώσει;
Η καλύτερη συναυλία μας ήταν στο Temple, υπήρχε ένα άρτιο ηχητικό και παιχτικό κομμάτι που παντρεύτηκε τέλεια, με ένα πολύ θερμό κοινό και μια καταπληκτική ατμόσφαιρα backstage με τις μπάντες όπου μοιραστήκαμε τη σκηνή εκείνη την μέρα, ενώ η βραδιά έκλεισε με σκηνικό που θύμιζε sunset street και Whisky a Go Go τη δεκαετία του 1980 όταν περαστικοί πιάστηκαν στα χέρια για άγνωστο λόγο έξω από το μαγαζί.
Το φετινό παράξενο καλοκαίρι θα σας βρει να…
Το φετινό καλοκαίρι θα μας βρει σε αναμμένα κάρβουνα προσπαθώντας να οργανώσουμε όσο μας επιτρέπουν φυσικά οι καταστάσεις τόσο το release live όσο και μια σειρά ζωντανών εμφανίσεων εντός και εκτός Αθήνας προκειμένου να παρουσιάσουμε το «All Hat No Cattle» σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο γίνεται.
22°
