Λαίδη Μάκμπεθ

Βραβείο FIPRESCI στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σαν Σεμπαστιάν 2016 για μια ταινία-ύμνο στη γυναικεία δύναμη και τον απελευθερωτικό έρωτα. Μέσα από τα συνεχή κοντράστ της απάνθρωπης δίχως συναίσθημα ζωής και της μεθοδικής ακρίβειας που χτίζει το πάθος ο σκηνοθέτης (δυνατές οι ερωτικές σκηνές) αναδεικνύεται μια τυπική ιστορία χειραφέτησης, που φέρνει σε μετωπική σύγκρουση το παλιό με το νέο κόσμο. Η βικτωριανή υποκρισία με τον επιτηδευμένο καθωσπρεπισμό (που κρύβει βαθιά συμπλέγματα και ψυχικές ασθένειες) αρνείται να παραδοθεί στην παλλόμενη από ζωή και αποφασιστικότητα νέα κατάσταση, οδηγώντας μοιραία την ίντριγκα στη λύση της τραγωδίας και του εγκλήματος. Παρότι η ταινία επιχειρεί να ισορροπήσει ιδανικά μεταξύ του κλασικού και του μοντέρνου, δεν έχει πάντα αίσιο τέλος η προσπάθεια του ταλαντούχου πάντως Ολντρόιντ, που υπογράφει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του.