Η Στάνη, στην Ομόνοια, φτιάχνει τον λουκουμά του ονείρου, ζουμερό, καυτό και απόλυτα ξελιγωτικό
Από το περσικό lokma -που το λες και λουκούμι-, ο λουκουμάς είναι το προαιώνιο γλυκό κάθε χώρας της Ανατολής. Καθένας τον φτιάχνει και με τον δικό του τρόπο, άλλος με ή χωρίς σιρόπι, άλλος μπουκίτσα και άλλος μπαμπάτσικο και με τρύπα, άλλος με προζύμι ψωμιού και άλλος με μαγιά. Γλυκό του φτωχού -που τρώει καλύτερα από τον πλούσιο- εγώ θα τον θυμάμαι σαν το πιο πλούσιο στο στόμα γλυκό της παιδικής μου ηλικίας, αυτή τη λιγωτική έκρηξη που σε φιμώνει ηδονικά και πάντα θα μου θυμίζει πανηγύρια, τσίρκο και λούνα παρκ, πλανόδιες χαρές και χάρτινο κεσεδάκι.
Ο λουκουμάς στις μέρες μας βιώνει τη δική του αναβίωση, στα λουκουματζίδικα της νεολαίας που τον προτιμά περιχυμένο με σοκολάτα, μπιρμπιλόνια, τρούφες και σμάρτις καραμελόνια. Ο παλιός λουκουμάς αργοσβήνει, τα μαγαζιά που τον έκαναν διάσημο σιγά-σιγά λιγοστεύουν, κατεβάζοντας τα ρολά μιας άλλης εποχής. Μετά από μια παράσταση στο Εθνικό Θέατρο, θα παρατηρήσεις ότι το πλείστον του κοινού ακολουθεί μια συγκεκριμένη διαδρομή, που καταλήγει στα τραπεζάκια του παρακείμενου πεζόδρομου, στη Στάνη για λουκουμάδες. Παραδοσιακά! Αλλά και με το φως του ήλιου και της ημέρας, ο μεγάλος νταβάς που τηγανίζει τη στιγμή της παραγγελίας τον λουκουμά σου σε άριστο λάδι, δεν κατεβαίνει ποτέ από τη φωτιά. Μέλι από τη Λακωνία, αβγά από οικογενειακή φάρμα στα Μέγαρα, γάλα από μερακλή μικρό παραγωγό στην Ορεινή Κορινθία, που καλλιεργεί ο ίδιος την τροφή των ζωντανών του, ο Θανάσης Καραγεώργος δεν έχει αλλάξει σε τίποτα την παράδοση της οικογενειακής Στάνης, που άνοιξε το 1931.
Ο λουκουμάς εδώ, είναι εμπειρία. Που απολαμβάνεται παρέα με έναν ελληνικό στη χόβολη. Μια εμπειρία που φέρνει δάκρυα στα μάτια, γιατί απλά είναι ο λουκουμάς όπως τον ονειρεύτηκες, η επιτομή, η τελειότητά του. Στρογγυλός με τρύπα στη μέση, στο σωστό μέγεθος, τραγανός και μεστός, με μπόλικο παχύρευστο σιρόπι, χωρίς ίχνος λαδίλας, τη σωστή μυρωδάτη κανέλα και έναν απόηχο από καλό θυμαρίσιο μέλι. Σε κάθε μπουκιά δαγκώνεις σχεδόν ένα αιώνα πείρας, τεχνογνωσίας, κυρίως, ειλικρίνειας. Γιατί ο Θανάσης επιμένει: «Να κάνεις μόνο 15 πράγματα αλλά τόσο τέλεια που όλοι να σε θυμούνται γι’ αυτά».
23°
