«Αίθουσα αναμονής» στο Σ.Ο.Τ.Α. - Σωματείο Οδηγών Ταξί Αθήνας

Τέσσερις γυναίκες, η Φωτεινή, η Αμέλια, η Μάγδα και η Χαρά, συναντώνται απρόσμενα σε ένα μεταιχμιακό χώρο και χρόνο. Τέσσερις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες προσγειώνονται στη μέση του δρόμου και σταματούν την κυκλοφορία με τις προσωπικές τους ιστορίες. Σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται, θυμώνουν και ξεσπούν, γελούν, χορεύουν και τραγουδούν. Ξετυλίγουν το πολυσύνθετο και αντιφατικό ζήτημα της γυναικείας αφήγησης σήμερα, στην παράσταση «Αίθουσα Αναμονής», η οποία παρουσιάζεται από τις 29 Ιανουαρίου στον πρώτο όροφο του κτιρίου όπου στεγάζεται το Σ.Ο.Τ.Α. - Σωματείο Οδηγών Ταξί Αθήνας, επί της οδού Οδυσσέως 8 στο Μεταξουργείο.

Η πρώτη σκέψη και ανάγκη της σκηνοθέτιδας και των τεσσάρων ηθοποιών και συνδημιουργών της παράστασης, Ειρήνης Καράογλου, Μυρτώς Ναούμ, Μυρτώς Στράμπη και Μαίρης Βούλγαρη, ήταν να μιλήσουν για τη βία, την πατριαρχία, τις γυναικοκτονίες που ανελλιπώς δημοσιοποιούνται. Το αποτέλεσμα ωστόσο που προέκυψε μετά από πολύμηνες πρόβες, αναδεικνύει μια παράσταση «αφιερωμένη στη μάνα».

«Είναι τόσο σπουδαίος ο ρόλος της μάνας, κάτι που εμείς οι γυναίκες δεν το καταλαβαίνουμε, καθώς διαμορφώνει ολόκληρη την κοινωνία. Ο τρόπος που μεγαλώνει άντρες και γυναίκες, το πότε βάζει όριο, αλλά και το πότε αφήνει το παιδί να ανοίξει τα φτερά του χωρίς να σκέφτεται τι θα πει ο ένας κι ο άλλος. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται ο πυρήνας», επιμένει η σκηνοθέτις της παράστασης Δήμητρα Τάμπαση. Άλλωστε όπως προσθέτει «τις τέσσερις ηρωίδες ενώνει η επίκληση της μάνας. Ο πόνος είναι ο κοινός τόπος και η κλωστή που ενώνει όλες τις γυναίκες», καταλήγει.

Η παράσταση ανεβαίνει δίπλα «στο κτίριο-φάντασμα» της οδού Οδυσσέως στο Μεταξουργείο όπου κάποτε στεγαζόταν το 63ο Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας, και σήμερα χάσκει «καρβουνιασμένο από τη φωτιά που έβαλε ένας παράφρονας γυναικοκτόνος και παιδοκτόνος για να κάψει την οικογένειά του και να εκδικηθεί τη γυναίκα του, γιατί, όπως υποστήριζε, τον παράτησε. «Χρόνια μετά το έγκλημα το κτίριο παραμένει όρθιο, για να θυμίζει την τραγωδία, τον τάφο τριών κοριτσιών και της μητέρας τους».