«Ζουβέ-Ελβίρα» στο θέατρο Πράξη Επτά

Το κείμενο εστιάζει στο πάθος της διδασκαλίας, αλλά και στον μόχθο της μαθητείας των σπουδαστών για να κατακτήσουν την Τέχνη της Υποκριτικής. Να συνειδητοποιήσουν ότι για να γίνουν πραγματικοί ηθοποιοί, πρέπει πρώτα να συναισθανθούν την ευθύνη που κουβαλάει ο καθένας τους απέναντι στην ίδια την Τέχνη, καθώς και στους θεατές που «πιστεύουν» σ’ αυτήν κι ακολουθούν.

Το έργο δεν είναι μυθοπλασία. Πρόκειται για επτά μαθήματα του σπουδαίου ηθοποιού, σκηνοθέτη, και δάσκαλου Υποκριτικής Λουί Ζουβέ, στη δραματική σχολή που διδάσκει, στο Παρίσι το 1940, όπως τα κατέγραψε η γραμματέας του Σαρλότ Ντελμπό, μετά από δική του απαίτηση.

Μέσα σ’ ένα περιβάλλον πολέμου, διδάσκει την μαθήτριά του Κλαούντια, το ρόλο της Ελβίρας, από το έργο Ντον Ζουάν του Μολιέρου. Συμμετέχουν, επίσης, δύο συμμαθητές της που «κρατούν» τους ρόλους του Ντον Ζουάν και του Ζγαναρέλου.

Χρόνια μετά, τη δεκαετία του ’80, η Μπριζίτ Ζακ, καθηγήτρια στην Εθνική Σχολή Τέχνης διαπιστώνοντας την «θεατρικότητα» αυτών των μαθημάτων τα «μετέφερε» στη σκηνή. Κι έτσι ξεκίνησε η θεατρική τους διαδρομή.

Ο Θόδωρος Γράμψας με τους μαθητές του μεταφέρουν με τη σειρά τους στη σκηνή τη διδασκαλία του Ζουβέ και την αγάπη του για το Θέατρο, μέσα από τη διαχρονική σχέση διδάσκοντος και διδασκόμενου που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.