Την Πέμπτη, κύριε Γκρην

Ρος: Δεν σας χτύπησα, παραλίγο να σας χτυπήσω. Αν σας είχα χτυπήσει, θα είχατε σκοτωθεί. Αλλά, ακόμη και τότε, εσείς θα φταίγατε γιατί περάσατε με κόκκινο.

Κύριος Γκρην: Κι αφού έφταιγα εγώ, γιατί τιμώρησαν εσένα;

Μια τρυφερή και ανθρώπινη ιστορία επέλεξε να αφηγηθεί ο Πέτρος Φιλιππίδης με το έργο «Την Πέμπτη, κύριε Γκρην» («Visiting Mr. Green») του Τζεφ Μπάρον στο θέατρο Μουσούρη. Δίπλα του, ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος, ένας από τους πλέον σημαντικούς ηθοποιούς της νέας γενιάς. Οι δυο τους θα συναντηθούν στη σκηνή του θεάτρου Μουσούρη στην «κωμωδία με δραματικές προεκτάσεις», όπως χαρακτηρίζει το έργο ο ίδιος ο συγγραφέας, που έχει ως θέμα τη μοναξιά και τις σχέσεις που μπορούν να αναπτυχθούν ανάμεσα σε δύο διαφορετικές γενιές ανθρώπων.

Το έργο

Ένας νεαρός άντρας, ο Ρος Γκάρντινερ, χτυπά ελαφρά με το αυτοκίνητό του τον κύριο Γκρην, έναν ηλικιωμένο χήρο. Ο δικαστής καταδικάζει τον Ρος –επιτυχημένο στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας– σε κοινωνική εργασία, κι έτσι είναι αναγκασμένος να επισκέπτεται επί έξι μήνες, μία φορά την εβδομάδα, και πιο συγκεκριμένα την Πέμπτη, τον ηλικιωμένο άντρα για να τον φροντίζει και να τον βοηθά. Ο κύριος Γκρην είναι ένας ιδιότροπος και μοναχικός άνθρωπος που αρνείται οποιαδήποτε επαφή με τον κόσμο και, κατά συνέπεια, με τον ίδιο τον Ρος. Κοινός παρονομαστής και των δύο είναι η μοναξιά και η απόρριψη που ο καθένας βιώνει με διαφορετικό τρόπο. Ο συντηρητικός κύριος Γκρην έχει χάσει πριν από λίγο καιρό τη σύζυγό του, το μοναδικό του στήριγμα καθώς αρνείται την κόρη του επειδή παντρεύτηκε έναν αλλόθρησκο, και ο Ρος αντιμετωπίζει την απόρριψη της οικογένειάς του λόγω των σεξουαλικών του προτιμήσεων, γεγονός που τον έχει καταδικάσει σε αποξένωση, τόσο από τους άλλους όσο και από τον ίδιο του τον εαυτό. Ο κύριος Γκρην και ο Ρος είναι Εβραίοι, αλλά με σημαντικές διαφορές στις πεποιθήσεις τους, κάτι που θα τους οδηγήσει σε ρήξη. Παρά τη σύγκρουση των γενεών και των ιδεολογιών, θα καταφέρει να βοηθήσει ο ένας τον άλλο και να βγουν από το συναισθηματικό τέλμα στο οποίο βρίσκονται.

Μια κωμωδία που βασίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες εκδηλώνονται με τρόπο διασκεδαστικό και τρυφερό και κάποιες φορές σκληρό και πικρό. Ο αλληλοσεβασμός, η κατανόηση της διαφορετικότητας και η αγάπη είναι ο μόνος δρόμος για τη συνύπαρξη των ανθρώπων και την έξοδό τους από τη μοναξιά.