Η γαμήλια τελετή του νεαρού υποψήφιου βουλευτή αντιμετωπίζει ανυπέρβλητες δυσκολίες: η χρυσή μερσεντές που μεταφέρει τους μελλόνυμφους θάβεται στο χιόνι και το γραφικό εκκλησάκι στο οποίο καταφθάνουν μετά κόπων και βασάνων δεν είναι το εκκλησάκι του γάμου τους. Χωρίς κουμπάρους και καλεσμένους, παρά μόνο με τους νευρωτικούς γονείς και τον παπά της εκκλησίας, το ζευγάρι πρέπει να αναβάλει επ’ αόριστον τον πολυτελή γάμο που σχεδίαζε, αλλά και να βρει τρόπο να επιβιώσει κατά τη διάρκεια του πολυήμερου αποκλεισμού του. Η παρουσία του «Άλλου» στον ίδιο ασφυκτικό χώρο, θα είναι ο καταλύτης που θα δώσει τη «λύση», συσπειρώνοντας την οικογένεια σε μια ομάδα οχυρωμένη πίσω από κοινές πεποιθήσεις, κοινά συμφέροντα και κοινές φιλοδοξίες. Υπό τον κίνδυνο του «άλλου», του διαφορετικού, η ομάδα ενώνεται και στήνει έναν αόρατο τοίχο που δεν επιτρέπει εύκολα τη διαπερατότητά του.
Με αφορμή έναν γάμο που ματαιώνεται, η Πένυ Φυλακτάκη με καυστικό χιούμορ και διεισδυτική ματιά, μιλάει για τις παθογένειες της ελληνικής, και όχι μόνο, κοινωνίας. Παθογένειες που ορίζουν το διαφορετικό –είτε είναι μέσα σε μας, είτε έξω– ως απειλητικό ιό και ως πρόβλημα που πρέπει να απομονωθεί για να μην διαταράξει την «φυσιολογική» ομοιομορφία
