«Σκέτη κοροϊδία» στο θέατρο 104

Ένας καταπιεσμένος άνθρωπος γύρω στα εξήντα, ο Αντώνης, ευρισκόμενος σε άθλια ψυχολογική και οικονομική κατάσταση, παίρνει την απόφαση ν’ αυτοκτονήσει. Εν είδει κύκνειου άσματος, μπαίνει σ’ ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας που πρόκειται να κλείσει, με σκοπό να διαμαρτυρηθεί επειδή η εταιρεία τον εξαπάτησε, υψώνοντας έτσι ανάστημα, για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή του. Ο Αντώνης, ερχόμενος σε αντιπαράθεση με τον υπάλληλο, τον Προκόπη, δεν αργεί να οδηγηθεί στα άκρα και, δρώντας εν θερμώ, τραβά το πιστόλι που προοριζόταν για τον εαυτό του και το στρέφει εναντίον του υπαλλήλου. Δίχως να καταλάβει κι ο ίδιος πώς, βρίσκεται ξαφνικά στη θέση του απαγωγέα. Η ομηρία εξελίσσεται σε τηλεοπτικό και διαδικτυακό σόου: αθέατοι αστυνομικοί, δημοσιογράφοι αλλά κι ένα ανώνυμο πλήθος, πέφτουν επάνω στους δυο ανθρώπους με διάθεση κανιβαλική. Η ασφυκτική κατάσταση εντείνεται από τον καλοκαιρινό καύσωνα και από τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο δράστης. Ο Αντώνης, μη μπορώντας ν’ αντεπεξέλθει στην ολοένα αυξανόμενη πίεση, αφήνεται στην επιρροή του ομήρου, ο οποίος σταδιακά μετατρέπεται σε συνεργό, που κατευθύνει με μαεστρία τον απαγωγέα του προς το σημείο που ο ίδιος επιθυμεί.

Μία ομηρεία περίπου κατά λάθος. Τυφλή, χωρίς αίτημα. Ανάγκη αυτό να βρεθεί.    Ή να εφευρεθεί. Οι δύο εμπλεκόμενοι, ένας αγανακτισμένος πελάτης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας και ο όμηρός του, ένας ταλαιπωρημένος υπάλληλος της ίδιας εταιρείας, βρίσκονται στην παράλογη θέση να πρέπει να συμφωνήσουν για το ποιο θα έπρεπε να είναι αυτό το αίτημα. Θα μπορούσε μήπως να είναι και κάποιο δικό μας, ανομολόγητο;     Το έργο του Νίκου Δημητρόπουλου, σκληρό και οδυνηρά αστείο, ανιχνεύει τους καιρούς μας και αναδεικνύει καταστάσεις, συμπεριφορές και σκέψεις. Σκέψεις που τρομάζουν…

Σκηνοθετικό σημείωμα

«Το έργο του Νίκου Δημητρόπουλου είναι σκληρό και οδυνηρά αστείο. Είναι έργο των καιρών μας. Δεν μένει όμως στην επικαιρότητα. Σαν ένα αιχμηρό εργαλείο την σκαλίζει και βρίσκει συμπεριφορές, στάσεις και σκέψεις που σιγοβράζουν από κάτω. Σκέψεις που τρομάζουν.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Νίκος Δημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Έκανε σπουδές βιομηχανικού σχεδιασμού και σπούδασε στην ανωτέρα σχολή δραματικής τέχνης του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, απ’ όπου αποφοίτησε το 2007. Εργάστηκε στο θέατρο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης (Κ.Θ.Β.Ε., Θέατρο Τέχνης, Εθνικό Θέατρο, Σφενδόνη, Βαφείο, Ενδορφίνη, Θέατρο του Νέου Κόσμου), στο Τρίτο Πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας κ.α. Διηγήματά του έχουν βραβευτεί και δημοσιευτεί, σε ανθολογίες, σε περιοδικά και στο διαδίκτυο. Το θεατρικό του έργο «Οι καλοί λογαριασμοί», απέσπασε ομόφωνα το Β’ βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα, στον διαγωνισμό των κρατικών βραβείων συγγραφής θεατρικού έργου του Υπουργείου Πολιτισμού το 2016. Το θεατρικό του έργο «Στον Πάγο», ανέβηκε τη σεζόν 2018-19, σε παραγωγή του θεάτρου «Ιλίσια Βολανάκης». Έγραψε τα κείμενα για την παράσταση «Επταπύργιο, ένας αιώνας σε μια μέρα», που ανέβηκε το καλοκαίρι του 2019, σε παραγωγή του Κ.Θ.Β.Ε.