Σε θέλω

Γυναικείες προσωπικότητες του 19ου και του 20ού αι. επιλέγουν έναν απ’ τους ελάχιστους ιστορικούς κήπους των Αθηνών με αρώματα από το παρελθόν, για να κάνουν τον περίπατό τους.

Στον κήπο του Black Duck Garden - Μέρος του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών, θα βρεθούν οι: Μαρία Πολυδούρη, Πηνελόπη Δέλτα, Καμίλ  Κλωντέλ, Μυρτιώτισσα, Σιμόν ντε Μποβουάρ και άλλες σπουδαίες προσωπικότητες  για να εξομολογηθούν τα «θέλω» τους  μπροστά σε ένα  μυημένο, εκλεκτό  κοινό, σε μια  παράσταση με την Ευσταθία και τη Μαρία Κίτσου.

Η παράσταση λέγεται “Σε θέλω” από το ομώνυμο τελευταίο τραγούδι της τραγουδοποιού Ευσταθίας που είναι μια τολμηρή, εξελληνισμένη, διασκευή του γνωστού ‘’I want you” του Elvis Costelo.

Είναι η πρώτη φορά που συναντιέται με την ηθοποιό Μαρία Κίτσου, η οποία παρεμβαίνει σαν Μαρία Πολυδούρη, μετατρέποντάς το εν λόγω τραγούδι σε ένα  απελπισμένο «σε θέλω» απέναντι στον «Τάκη» της, τον Καρυωτάκη. 

Εκτός από τη Μαρία Πολυδούρη μερικές από τις ηρωίδες που επισκέπτονται με τα ηχηρά τους «σε θέλω» τη σκηνή είναι η διανοούμενη Σιμόν ντε Μποβουάρ, η ρωσίδα ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα, η γλύπτρια Camille Claudel, η Μυρτιώτισσα, η  ζωγράφος Frida Kahlo, η Βιρτζίνια Γουλφ, μέχρι και η αντισυμβατική συλλέκτρια έργων τέχνης Γερτρούδη Στάιν με την αγαπημένη της Άλις Τόκλας.

Η Μαρία Κίτσου ενσαρκώνει με το δικό της τρόπο αυτές τις γυναικείες προσωπικότητες, τραγουδάει και σκηνοθετεί την παράσταση.

Η Ευσταθία τραγουδάει, αφηγείται και γράφει τα κείμενα της παράστασης. Εκτός όμως από τα πρωτότυπα κείμενα, ακούγονται και κάποια αυθεντικά αποσπάσματα από την αλληλογραφία των γυναικών.

Οι συγκινητικές ιστορίες τους άλλοτε δοσμένες πιο δραματικά, άλλοτε με χιούμορ μπλέκονται με τραγούδια διαφορετικών εποχών και στιλ, από ένα μελαγχολικό βαλς του Σοπέν μέχρι ένα ελαφρό τραγούδι του μεσοπολέμου κι από τη γαλλική ποπ του 60 μέχρι τα τραγούδια της Ευσταθίας.

Οι δύο καλλιτέχνιδες συνυπάρχουν αρμονικά στη σκηνή έχοντας ως κοινό την αγάπη τους για το παρελθόν εκείνο που τους δίνει το γερό πάτημα για την απόλαυση του παρόντος μεταμορφώνοντάς το όπως λέει και ο Νίτσε σε «μόριο αιωνιότητας».

Κρουστά, κιθάρα, φωνητικά: Μανόλης Λιανής

Βιολί: Μελίνα Ντελίκου

Πιάνο: Χάρης Μπότσης 

Φωτισμοί: Γιώργος Χαραλάμπους

Βοηθός σκηνοθέτη: Νικόλας Φουρτζής