Το Όργιο

Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν.

Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν.

Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν.

Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.

Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 1851-1911

H Θεατρική Ομάδα «Πολυμήχανοι» έχοντας διανύσει μια συνεχή 9ετή πορεία στα αθηναϊκά θεατρικά δρώμενα και σε μια ακόμα προσπάθεια γνωριμίας του ελληνικού κοινού με σημαντικούς δραματουργούς και κείμενα του λατινοαμερικάνικου θεάτρου, που παραμένουν άγνωστα στην Ελλάδα, τοποθετεί στο προσκήνιο τον κολομβιανό συγγραφέα Enrique Buenaventura και το έργο του «Το όργιο» γραμμένο το 1973.

Στην πραγματικότητα το μονόπρακτο έργο του σπουδαίου κολομβιανού δραματουργού, γίνεται η αφορμή για να αφηγηθούμε μια άλλη ιστορία παράλληλα με αυτήν της ηρωίδας του «Οργίου». Είναι η ιστορία μιας γυναίκας τριών χιλιάδων ετών, που αναπολεί τις μεγάλες αλλά και τις πιο σκοτεινές στιγμές της πολύχρονης μα και της πολύπαθης ζωής της. Μια γυναίκα θύμα αλλά και θύτης, που εκθέτει την ιστορία της με ένα σπαραχτικό τρόπο και μια αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Σε μια εποχή οικονομικής μα κυρίως πολιτικής απογύμνωσης, όπου η «κρίση» αποδεικνύεται κρίση συνείδησης, αξιών μα κυρίως μια βαθειά πολιτιστική κρίση, όπου το παιχνίδι και οι μηχανισμοί των κερδοσκόπων, των κυβερνήσεων, των εταιρειών, των τραπεζών και κάθε μορφής εξουσίας αποκαλύπτεται με τρόπο δραματικό για τις κοινωνίες και τους λαούς, το «Όργιο» στέκεται επικίνδυνα επίκαιρο.

Με μια σατιρική, κριτική μα και βαθειά ουσιαστική ματιά «Το Όργιο» μας ταξιδεύει από τις διδαχές του Αρτώ για το «θέατρο της σκληρότητας» και τη «διαμαρτυρία» μέχρι τους ήρωες και τη διαλεκτική του Μπρέχτ.

Η υπόθεση

Μια φορά το μήνα, μία γυναίκα απροσδιορίστου ηλικίας, που ζει με τον μουγκό γιό της, τον οποίο εκμεταλλεύεται οικονομικά, διοργανώνει ένα ιδιαίτερο δείπνο.

Προσκαλεί στο ερειπωμένο αρχοντικό της τρείς πεινασμένους λωποδύτες, που με κίνητρο το «μοίρασμα» της κατσαρόλας και επί πληρωμή, συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή - παράστασή, που στήνει και διευθύνει η ίδια, αναπολώντας τις ερωτικές εμπειρίες του ένδοξου αλλά και βασανισμένου παρελθόντος της.

Αυτή η ερωτική «fiesta», μετατρέπεται σε επικίνδυνο όργιο εναλλαγής ρόλων και κορυφώνεται σε ένα ανεξέλεγκτο ψυχικό «φαγοπότι», όπου οικοδέσποινα και καλεσμένοι αλληλοσπαράζονται και καταλήγουν στο φόνο<<

Σχόλιο του σκηνοθέτη

Σε μια εποχή γεμάτη σύγχυση, φόβο, απαξίωση και θυμό με τη θεατρική ομάδα «Πολυμήχανοι» δίνουμε και πάλι το παρόν με μία πρόταση τόσο επίκαιρη όσο και διαχρονική, καθώς πραγματεύεται την ατελείωτη ανθρώπινη εσωτερική αλλά και κοινωνική σύγκρουση.

Το «Όργιο» ένα έργο με έντονα στοιχεία σάτιρας και παιχνιδιού, μια γιορτή επί σκηνής γεμάτη μουσική και απρόβλεπτες μεταμφιέσεις που μας ταξιδεύει από την αθωότητα στη βία και από το μεγαλείο στη παρακμή. Είναι το όργιο μίας γυναίκας, που είναι σώμα, που είναι μάνα, που είναι χώρα.