Βόρνεο

Ο υποπλοίαρχος Κρεγκ καταφτάνει με ένα ατμόπλοιο στη Βομβάη αποφασισμένος να εγκαταλείψει μια και καλή το επάγγελμα του ναυτικού και να επιστρέψει στην πατρίδα του και την οικογένειά του που έχει να δει χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, του γίνεται μια πρόταση από τον λιμενάρχη να διοικήσει, για πρώτη του φορά, ένα πλοίο: ένα γέρικο σκαρί με το όνομα Οτέγκα και να το πάει πίσω στην πατρίδα του για να καταλήξει στο νεκροταφείο καραβιών του τόπου του.

Ο Κρεγκ δέχεται τη θέση του καπετάνιου, αναβάλλοντας το γυρισμό του, παρ’ όλο που οι οιωνοί (το γέρικο καράβι, ο πρώην καπετάνιος του που πέθανε στη θάλασσα υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, το άρρωστο πλήρωμα, οι μνήμες της γυναίκας και της κόρης του που τον είχαν προειδοποιήσει) δείχνουν πως το ταξίδι δεν θα έχει αίσιο τέλος.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αντιμετωπίζουν μια άγρια καταιγίδα που τους οδηγεί σε μια ξέρα, πλησίον ενός άγνωστου νησιού, κάπου στον Τροπικό. Εκεί, ναύτες και καπετάνιος, βλέπουν τις μέρες τους να περνούν, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες και περιμένοντας την παλίρροια να έρθει και να τους βγάλει ξανά στη θάλασσα, έτσι ώστε να επιστρέψουν.

Οι πηγές

Το θέμα: είναι μια ιστορία ναυτικών, μια ομάδας ανθρώπων κάτω από αντίξοες συνθήκες. Πάνω απ’ όλα όμως είναι η προσωπική πορεία, το πέρασμα στην ενηλικίωση του καπετάνιου Κρεγκ.

Πρώτη πηγή υπήρξε το λιμπρέτο του έργου Ιπτάμενος Ολλανδός, του Ρίχαρντ Βάγκνερ, βάσει του οποίου γράφτηκε μια διασκευασμένη ναυτική περιπέτεια από τον σκηνοθέτη της παράστασης με τον τίτλο Βόρνεο.

Αυτή η ναυτική περιπέτεια αργότερα βρήκε γόνιμο έδαφος για θεατρική προσαρμογή σε μια εξομολογητική νουβέλα του Πολωνού Τζόζεφ Κόνραντ.

Έτσι, το Βόρνεο, είναι μια ιστορία, που πραγματοποιεί έναν αισθητικό διάλογο με το έργο του Κόνραντ η Γραμμή Σκιάς [1916] σε αφηγηματικό επίπεδο: η ιστορία του Ιπτάμενου Ολλανδού βρήκε το δρόμο για τη θεατρική του, αναπαραστατική εξέλιξη στη σκηνή μέσω του έργου του Κόνραντ.

Επιπλέον, έχει επιρροές από ταξιδιωτικές αναφορές πάνω στο περιβάλλον της νήσου Βόρνεο, καθώς επίσης και στοιχεία από ναυτικές περιπέτειες με σκοτεινή θεματολογία, όπως η Μπαλάντα του γέρο –ναυτικού του Σάμιουελ Κόλεριτζ ή Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ του Τζόναθαν Σουίφτ [Μέρος Β’].