Ο Νέγρος Του Μοριά είναι ένας από τους πιο ιδιαίτερους καλλιτέχνες που έχει γεννήσει η αρχαία πόλη τα τελευταία χρόνια. Ακροβατεί ανάμεσα στην Ελλάδα του χθες και του αύριο, συνδέει την παράδοση του ελληνικού ραπ με το μέλλον του, είναι διεθνής, άλλα και ντόπιος την ίδια στιγμή. Μέσα σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα έχει καταφέρει να δημιουργήσει τη δική του μουσική διάλεκτο, το δικό του σύμπαν, όταν ακούσεις ένα κομμάτι του, ξέρεις ότι είναι Νέγρος Του Μοριά, δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο, έχει τη δική του μοναδική, ηχητική σφραγίδα.
Κάθε φορά που τον συναντώ μέσα σε ένα ραδιοφωνικό στούντιο, ξέρω ότι δε θα κρυφτεί, θα μου πει τα πράγματα όπως ακριβώς τα βλέπει, χωρίς συμβιβασμούς. Πριν από λίγες μέρες ήταν καλεσμένος στην εκπομπή Black Athena στο Athens Voice Radio 102.5 και μας μίλησε για την πατρίδα των γονιών του τη Γκάνα, τη documenta14 και την ελληνική μαγκιά, ενώ μας έπαιξε κάποια από τα κομμάτια που έχει στο repeat τις τελευταίες εβδομάδες.
ΝΤΜ τι κάνεις, σε τι φάση είσαι;
Σιγά σιγά αρχίζω να γίνομαι πιο υγιεινός, έπρεπε να γίνω Δόκτoρας γιατί στον προηγούμενο μου δίσκο ήμουν ο Kofi ο άτακτος, ξέρεις στο τέλος της ημέρας μου έλειψε ο Kofi ο άτακτος, που είναι παραπομπή στο λυρικό Zulu, είναι αυτή η Αφρικάνικη σύνδεση που έχω.
Εξήγησέ τα όμως τώρα λίγο, ποιοι είναι όλοι αυτοί οι χαρακτήρες;
Αν υποθέσουμε ότι ο Νέγρος Του Μοριά είναι μια φιγούρα, ένας ήρωας, οι υπόλοιποι είναι τα alter egos. O Kofi ο άτακτος μιλάει πιο ωμά, δεν έχει πολλά βαθιά νεοελληνικά μέσα, είναι είτε argot, είτε είναι ωμό, έτσι είναι και ο λυρικός Zulu, είναι αυτό το πάτημα το αφροελληνικό. Όταν εμφανίζεται ο Kofi και ο Zulu τα λένε ωμά, τα λένε απλά. Όταν εμφανίζεται ο Δόκτορας Νι και σου λέει για συνταγές, τα λέει λίγο γενικά για να πιάσει τον κόσμο, σαν την αστρολογία!
Στο κομμάτι «Ύδωρ» ας πούμε βγαίνουν πολλά, τα τελευταία κουσούρια του Koffi. Ότι κουσούρια είχα με το 307 squad, μαζί, βγαίνουν σε αυτό το κομμάτι το «Ύδωρ», μια νέα πηγή. Ο Kofi ο άτακτος είναι στο «Ύδωρ» και μετά μπαίνει ο Δόκτορας Νι, γι’ αυτό ακούγεται ψιθυριστά «ο ΝΤΜ δεν είναι σε αυτό το άλμπουμ Μπέεεεσααα».
Άρα μιλάμε για διαφορετικές περσόνες του ίδιου ανθρώπου, όπως και κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές πτυχές στην προσωπικότητα του, κομμάτια του χαρακτήρα του, άλλες φορές είναι αρνητικός, άλλες φορές είναι θετικός ανάλογα με τις καταστάσεις.
Α γειά σου, ακριβώς, ακριβώς...
Γιατί πολύς κόσμος δεν το καταλαβαίνει αυτό με τους χαρακτήρες που έχουν οι ράπερ και τα παίρνει όλα τοις μετρητοίς.
Καλό είναι να το προσέχει ο ακροατής, ποια περσόνα μιλάει. Κοίτα εγώ έχω ένα πράγμα, σε κάθε μου δίσκο κάνω προσφώνηση τον επόμενο μου δίσκο, το κάνω πάντα. Έχω πει ήδη στο Υ.Γ.Ε.Ι.Α για το επόμενο project, είναι εκεί. Επομένως αν θέλει ο ακροατής να την ψάξει είναι μέσα, το έχω αναφέρει τρεις φορές.
Είσαι σαν σκηνοθέτης δηλαδή, όπως ένα σκηνοθέτης βάζει hints σε μια ταινία, τα οποία ο θεατής μπορεί να τα ανακαλύψει την δεύτερη, ή τρίτη φορά που θα δει την ταινία.
Ναι, γιατί ξέρεις είναι έργο σου που θα το βγάλεις και μένει για πάντα, επομένως είναι καλό να προσέχεις το έργο σου. Και να ξέρεις ότι σε αυτό το έργο πρωταγωνιστεί ο τάδε.
Επέλεξες να ακούσουμε Nate Dogg και “The Hardest Man In Town”, γουστάρεις αυτόν τον ήχο, το West Coast, G-Funk, το ξέρω…
Κοίταξε να σου πω την αλήθεια τα ρεφρέν μου έχουν αυτή την επιρροή, ο Nate είναι G, άλλα ταυτόχρονα είναι και μελωδικός. Σου λέει μπορείς να τραγουδήσεις, άλλα όχι σε στιλ Chris Brown ας πούμε, σαν G, G-Funk.
Να σε πάω λίγο πίσω, να κάνουμε κανονική συνέντευξη, τι λες;
Ναι, γιατί όχι.
Εγώ σε γνωρίζω 2013, Νοέμβριο, στο event Underground Jam, στο Bios.
Ναι, το event της Peggy. Εκείνη την ημέρα ήρθε ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha, έγινε αυτή η συνέντευξη, τη βλέπουμε με τον Evan, τον παραγωγό μου και μετά από τρεις ώρες μας έκαναν προσαγωγή, γιατί κράζαμε τους μπάτσους, τώρα δεν ξέρω πόσο τυχαίο ήταν, αλλά τέλος πάντων.
Σας είδαν στην τηλεόραση, δηλαδή;
Ένας μου το ’χε πει, όταν κάναμε το βίντεο κλιπ «Γυρίζει ο Τροχός», κάνουμε το βίντεο κλιπ στο Μοναστηράκι και έχω πάρει ένα μαύρο σπρέι και γράφω στον τοίχο, ούτε καν στον τοίχο, σε έναν καμβά, F*ck The Police, RIP Killah P, Precion και τέτοια και σκάει ένας γερομούτσουνας να πούμε, και μου λέει «ε τι είναι αυτά...» και άρχισε εκεί ο σκηνοθέτης μου ο Gigi να του κάνει αντιπερισπασμό και να του λέει «ρε φίλε, εδώ ο Σωκράτης πριν 2000 χρόνια», άρχισε να το καίει και αυτός, και του λέω ρε Gigi «μη του λες τετοια, απλά εξήγησε του ότι εδώ κάνουμε απλά ένα κλιπ».
Με την όλη φασαρία σκάνε οι μπάτσοι τώρα και μου λέει ένας «ποιος έγραψε εδώ F*ck The Police ρε, όποιος το έγραψε του τέτοιο τη μάνα, το θείο, τη θεία του και την αδελφή του», έτσι μπροστά σε όλους τα έλεγε, τρελάθηκε σου λέω…
Επέλεξες να ακούσουμε Nipsey Hussle, γιατί;
Ναι, επέλεξα Nipsey Hussle, το “Hussle and Motivate” από το άλμπουμ “Victory Lap” που πήρε και υποψηφιότητα για Grammy, στην κατηγορία rap δίσκος της χρονιάς. O Nipsey είναι εξίσου υποτιμημένος ράπερ στη χώρα του, είναι πάρα πολύ καλός!
Ποιος είναι ο νούμερο 1 ράπερ για σένα, ο αγαπημένος σου, όχι απαραίτητα «ο νούμερο 1»;
Ξέρεις ποιος είναι ο ένας, δεν χρειάζεται καν να σου πω.
Kung-Fu Kenny! King Kendrick Lamar!
Βασικά όλο το label το Top Dowg Entertaintment είναι πολύ σωστό, μου θυμίζει το δικό μου crew, τους 307 Squad. Θέλουν να κάνουν κάτι μοναδικό, είναι 4-5 άτομα και ο ένας με τον άλλο δεν κολλάνε και κολλάνε ταυτόχρονα. Αυτό μ’ αρέσει, μ’ αρέσει το πόσο διαφορετικοί είναι μεταξύ τους, η μοναδικότητα τους, αυτό…
Από ελληνικό ραπ;
Άμα πω για ελληνικό ραπ, θα μου αρχίσουν τα δικά τους, ρε, εδώ αυτοί… Από beatmakers Έλληνες να σου πω: Evan SBK, o νούμερο ένα, πολύ μυαλό ο τύπος, Masla G, άλλη παιχτούρα από την Έδεσσα, από τους καταρράκτες εκεί πέρα…
Αλλά τώρα, μου λες τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεσαι εσύ;
Κάτσε, περίμενε, γιατί αντικειμενικά έχουν τρελό ήχο, βάλε όποιον θέλεις απέναντί τους. Εκτός του Squad, Skive, τρελός παραγωγός, είναι πολύ σωστός και επίσης ο Ortiz είναι πολύ σωστός, ο Jones...
Θέλω να πούμε για κάτι για το οποίο δεν νομίζω να έχεις μιλήσει ιδιαίτερα, θέλω να μου πεις για τη συμμετοχή σου στη documenta14, τι έγινε εκεί;
Της Πόπης το κάγκελο έγινε εκεί, βγήκα όντως Νέγρος Του Μοριά, όχι κουραφέξαλα.. Άλλα τώρα μεταξύ μας εγώ δεν είχα ιδέα τι είναι η documenta…
Ήσουν μια από τις ελληνικές συμμετοχές, το περίμενες;
Δεν ήταν καν στο πρόγραμμα. Τότε εμείς γράφαμε το «Μπέσα», το Σεπτέμβρη του 2016 ξεκίνησε η όλη ιστορία, πάνω που τελειώναμε το άλμπουμ. Εκείνοι μας πλησίασαν…
Το project τότε λεγόταν «Μαύρη Οδύσσεια» σωστά; Και σε αυτό το project εσύ επισκέφτηκες την πατρίδα των γονιών σου τη Γκάνα, πήγες για πρώτη φορά στην Αμερική και τη γενέτειρα του ραπ τη Νέα Υόρκη και τη Γερμανία όπου και έπαιξες δυο live;
Τρία ήταν και ένα στα κρυφά σε μια κατάληψη, άλλα αυτό δεν ήταν κατάληψη τώρα όπως την ξέρουμε εμείς, μεζονέτα ήτανε...Άμα έρθουν εδώ να δούνε κατάληψη, θα δούνε κατάληψη, εκεί ήταν μεζονέτα.
Πες μου όμως για τη Γκάνα, οι γονείς σου είναι από τη Γκάνα και εσύ δεν είχες πάει ποτέ εκεί σωστά;
Μουσαφίρης τελείως, ναι, πιο πολλές φορές έχω πάει στην Κρήτη και την Κέρκυρα παρά στη Γκάνα… Κατεβαίνεις στην Αφρική και βλέπεις πολιτισμό με μαύρους κι εδώ στην Ελλάδα είναι όλοι λευκοί, στα μαγαζιά οι υπάλληλοι, στα λεωφορεία, εκεί ήταν όλοι μαύροι… Ήταν ωραίο, ήταν ανακουφιστικό, γιατί άμα μου έλεγε «κάτσε, περίμενε» είναι γιατί απλά δεν με πάει σαν τύπο. Εδώ όταν μου λένε «κάτσε, περίμενε» είναι σαν να λένε «τον αλλοδαπό αφήστε τον στην άκρη»... Εκεί στη Γκάνα μου είπαν ότι η συμπεριφορά σου φταίει, αν κάπου κάτι χάνεται, Koffi άτακτε...Εκεί εγώ ήμουν ο τουρίστας, μου λέγανε «εσύ μου κάνεις για Άγγλος ή Αμερικάνος» και σκάω εδώ στην Ελλάδα και μου λένε «να πας στην πατρίδα σου», ξέρεις πού είναι η πατρίδα μου αυτή τη στιγμή; Εκεί κοντά στην Κυψέλη…
Η Γκάνα έχει άπειρη φύση, καλούς ανθρώπους, όχι έχω πρόβλημα με τη γυναίκα μου, σε κοιτάω, τα ρίχνω σε σένα… Έχω πρόβλημα με τη γυναίκα μου, έρχεται ο Κωνσταντίνος, τον κοιτάω και σκάω χαμόγελο, το τι έχω με τη γυναίκα μου δεν φταίει ο Κωνσταντίνος... Ρώτησε άνθρωπος τον Evan SBK που ήταν μαζί μου, «τι κάνετε στην Ελλάδα» και λέει ο Evan «Εεε εντάξει έχουμε λίγες δυσκολίες αλλά τα καταφέρνουμε» και γυρνάει ο κύριος και του λέει «Αα εμείς στη Γκάνα είμαστε καλά» και άμα δεις το περιβάλλον εκεί, λες τι να του πω εγώ τώρα αυτού του τύπου… Που πάω στο σπίτι μου και ανοίγω το θερμοσίφωνο, το νερό, ενώ εμένα πάει η θεία μου στη Γκάνα στο ποτάμι να φέρει νερό...Και εμείς εδώ κλαιγόμαστε...
Grime ακούς;
Κοίταξε, με το Grime δεν έχω παντρευτεί τελείως, έχω παντρευτεί γιατί εκεί οι Κυψελιώτες, ο Younface και το Squad 94 ακούνε τίγκα τέτοια: Kojo Funds, Maleek Berry, Wizkid τίγκα ακούνε τέτοια και με έχουν επηρεάσει. Παίζει πολύ στην Κυψέλη και μ’ αρέσει, γιατί με γυρίζει στην Αφρική, με ένα φουτουριστικό τρόπο. Και ξέρεις και κάτι άλλο αυτό το στυλ έχει απενοχοποιήσει μια διάλεκτο την οποία πολύς κόσμος ντρεπόταν να χρησιμοποιήσει εδώ, το “Pidgin English”. Γιατί σου λέει αυτά τα αγγλικά είναι σπαστά τελείως, είναι για γέλια και για κλάματα, όμως όταν βγαίνει ο άλλος και τραγουδάει, το γουστάρεις ρε φίλε…”Bad energy stay far away, make you stay far away…” (σ.σ. Αρχίζει να τραγουδάει την επιτυχία του Wizkid με τον Skepta)...
Πήγα να σε ρωτήσω πριν για τη Νέα Υόρκη και το αφήσαμε, πες μου λίγο, πώς αισθάνθηκες έχοντας ξεκινήσει από τη Κυψέλη, γράφοντας ρίμες εκεί, όταν βρέθηκες στη Νέα Υόρκη;
Στην αρχή νιώθεις βασιλιάς, είμαι εδώ, είμαι εδώ που έγινε, νιώθεις ένα δέος, πήγα στου Big Pun το memorial, του Big L, πήγα στο Queensbridge εκεί που είναι όλη η αλητεία ξέρω γω, μες στην αλητεία, εκεί που είναι οι Mobb Deep και ο Prodigy, το βλέπεις λέει “Welcome To Queensbridge”...Κατάλαβα τι σημαίνουν πολλές ρίμες, αυτά που λένε, γιατί τα λένε...Υπάρχει πάρα πολύ απαγορεύεται... Ενώ εμείς εδώ στην Ελλάδα λέμε «τι να το πεις αυτό μωρέ», εκεί όμως δεν το κάνουνε κάθε μέρα. Δεν μπορούνε να πιούνε μπύρα έξω ρε πασά μου, το καταλαβαίνεις; Μ’ άρεσε οτι η κουλτούρα είναι εκεί 150%, είναι δυνατή, το ραδιόφωνο με στεναχώρησε, ήταν πολύ χάλια…
Μάρκος Βαμβακάρης στο instrumental «Αράπ», λοιπόν άμα θέλετε κάτι swag τοπικό και ελληνικό είναι αυτό, τα ρεμπέτικα τραγούδια, δικό τους beat, δικό τους slang… Είχε πει ο Skive ένα ωραίο πράγμα, έβγαλε ο FY ένα δίσκο που λέγεται “Lingo” και ο Skive έλεγε είναι καλό να έχουμε μια δικιά μας γλώσσα στη δομή του Hip Hop, αυτό είχε η Ελλάδα και το αφήνουμε, δικό μας ραπ, δικιά μας γλώσσα, δικιά μας μαγκιά όλα… Το ρεμπέτικο συνδέεται με τη μαγκιά της Ελλάδος και όποιος θέλει να το καταλάβει...
Ακούστε ΕΔΩ τη μουσική που έπαιξε ο Νέγρος Του Μοριά στο Athens Voice Radio 102.5
