Άνοιξη; Χρόνια το λέει ο Νιόνιος: «Δεν είν’ άνοιξη φέτος αυτή». Faux κι αυτή. Σαν τη faux απόδραση της Βίκυς; Παραβιάστηκε η κλειδαριά, την άνοιξε μόνη της με belle epoque καρφίτσα ή ήτο πολλά τα λεφτά Χάρε - Ράμα - Χάρε Κρίσνα, Χάρε - Χάρε Χάρε ωωωμμμμ! Veni, vidi, vici η Βίκυ. Ήλθα, είδα, νίκησα είπε ο Καίσαρας, ήρθα τα 'φαγα ξεγλίστρησα η Βίκυ, που 'βαλε κρέμα της Vichy λίγο πριν εξαφανιστεί. Γιατί το λέει και ο πάνσοφος λαός: «Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους».
Απέναντι σ’ αυτό καθρεφτίζεται μια άλλη απεικόνιση που γράφει στη γλώσσα της δημιουργικής ασάφειας τα εξής: «Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού τόσο πιο πολύ φαίνεται ο κώλος της». Η Ζωή που περνά και χάνεται. Χάνεται όντως στους διαδρόμους της Βουλής χωρίς να το πάρει, το προαναφερθέν, προσωπικά σιγοσφυρίζοντας το «θάλασσα, θάλασσα τι μου 'χεις κάνει» σε εναλλαγή με το «άντρα μου πάει», για να πικάρει τον Καπετάν Γιακουμάτο που εκείνη τη στιγμή μόλις έχει βγει απ’ τις γυναικείες γιατί οι αντρικές ήταν γεμάτες.
Σε κάποιο παράθυρο από ελενίτ tv μιλάει η Ντόρα για τον Λένιν, ενώ σε διπλανό που βλέπει σε ακάλυπτο ξιφομαχούν τα δύο «εγώ» της Έλλης της Ζωίτσας χωρίς να λογαριάζουνε του έρμου του Βαγγέλη που ούτε και τον ανέφερε «Ως ηγεμών» ο Τσίπρας μέσα στο άνδρο της Βουλής και είναι να απορείς πού πήγε τόση αγάπη, τόσο φως, τόση Ελπίδα αλλά και ο αδερφός της επίσης αοιδός κι αυτός, ο Κώστας ο Κάραλης;
«Α-ΟΥ-Ι» τσιροκοπά ο Άδωνις στου Φίλη την μπηχτή. Και για να μη νομίζετε, ο αγώνας συνεχίζεται. Ματώνει ο Γιάνης μ’ ένα «ν», σαν να 'ναι η Πέγκυ Ζήνα (επίσης μ’ ένα) στις διαπραγματεύσεις εννοείται και όχι ουρλιάζοντας «ματώνω» στα σκυλοπάταρα, σαν λαϊκιά μετάλλαξη πουλώντας Λάικα - πόνο.
Ποιος, ποιος, μωρό μου, ποιος; Ποιος μας πήγαινε βαρκάδα Ξάνθη και Ορεστιάδα; Faux, μωρό μου, faux. Ντεμέκ, όπως λέμε κι εμείς οι Βόρειοι. Φαντάσου ένα σχέδιο πρωτότυπης ιδέας. Για το «egg» σου λέω. Γιαννιώτικα κοσμήματα και μακεδονικά τερλίκια με trade mark και logo: «ντεμέκ μπιζού». Τύφλα να 'χουνε τα faux. Πάρτε τα Follie Folie, ήρθαν τα Χολή Χολή. Ψεύτικες ειδήσεις, ψεύτικη ζωή, ψεύτικα Χριστούγεννα, ψεύτικα Πάσχα, ψεύτικο χρέος, ψεύτικα ψέματα και χαρές που μίκρυναν στο κρεβάτι του Μαμονά Προκρούστη. Τ’ άκουσα κι αυτό. Το είδα κι αυτό. Δεν θέλω όμως να θυμάμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το 3,9% πλεόνασμα ή 13; Γιατί τότε και γω να μη λέω πως είμαι ξανθιά με γαλάζια μάτια και δύο μέτρα πόδια; Δεν αισθάνομαι όμως πια και τόσο καλά γιατί δεν βρίσκω τα βυζιά μου η πεταλούδα. Θα πρέπει να μου τα 'κλεψε η Βίκυ φεύγοντας.
Υ.Γ.: Κάπου εκεί Βίκυ Σταμάτη... σαν, του ρολογιού οι δείκτες. Μη μιλάς, μη γελάς, κινδυνεύει η κυβέρνηση της αριστεράς. Άσε που τι περίμενες; Η μηλιά κάτω απ’ τον Μηλιό θα πέσει.
13°
