Μάλλον το πιο σοκαριστικό της υπόθεσης είναι ότι θεωρείται καθ ’όλα κανονικό, νόμιμο (μιας και υποτίθεται ότι ξεκίνησε με φιλανθρωπικό χαρακτήρα) και φυσικά, glamorous. Έχει τον τίτλο ‘ToddleWood’ (από το toddler- πιτσιρίκι και το Hollywood) κι εμπνεύστριά του είναι η Νεοϋορκέζα φωτογράφος Tricia Messeroux.
Το 2008 λοιπόν, η κυρία Tricia είχε την ιδέα να μεταμορφώσει παιδάκια ηλικίας από 3-6 ετών, συμπεριλαμβανομένης και της κόρης της, σε superstar celebrities κι ύστερα να τα φωτογραφίσει. Οι φωτογραφίες θα συγκεντρώνονταν σε μια μεγάλη έκθεση με τα έσοδα από την πώληση των έργων να δωρίζονται στο εξειδικευμένο για τον παιδικό καρκίνο νοσοκομείο ‘Jude Children's Research Hospital’ στο Μέμφις. Έκτοτε η ηλιθιότητα παγιώθηκε (και μάλιστα και χωρίς τον φιλανθρωπικό μανδύα).
Τα κακόμοιρα παιδάκια με τους απερίγραπτους γονείς ερμηνεύουν πολλούς και διάφορους ρόλους που έχουν «γράψει» στην πρόσφατη αμερικάνικη και κυρίως τηλεοπτική κουλτούρα: τον Τομ Κρουζ να χοροπηδάει στον καναπέ της Όπρα εξομολογούμενος τον έρωτά του για την Κέιτι Χολμς, το ντιμπέιτ Μπαράκ Ομπάμα- Χίλαρι Κλίντον, τον gay γάμο της Ελέν Ντε Τζενέρις με την Πόρσια ντε Ρόσι, την τετράδα του Sex and The City και πριν από λίγες ημέρες τις stars που παρέλασαν στο κόκκινο χαλί των φετινών Grammy’s.
Τη μεταμόρφωσή των παιδιών αναλαμβάνει μία στρατιά από σχεδιαστές κοστουμιών, κομμωτές και make up artists. Αποτέλεσμα; Τρίχρονες με δωδεκάποντα, με 7 στρώσεις σκιάς, με πλατινέ μαλλιά, με ψεύτικα μαλλιά, με προκλητικά φορέματα, με sexy πόζες….
«Το τηλέφωνό μου δε σταματάει ούτε λεπτό να δέχεται κλήσεις πρακτορείων μοντέλων και γονιών που θέλουν να δουν τα παιδιά τους φωτογραφημένα για το Toddle» δηλώνει η φωτογράφος. «Εγώ με τη σειρά μου δεν ψάχνω μόνο για το κοριτσάκι ή το αγοράκι που περισσότερο μοιάζει σε κάποιον star αλλά για ένα εμπνευσμένο κοριτσάκι ή αγοράκι με αυτή την ξεχωριστή προσωπικότητα, που δεν είναι η κοινή προσωπικότητα που συναντάμε γύρω μας, αλλά αυτή των stars. Ψάχνω αυτή τη λάμψη που θα τραβήξει το βλέμμα όλου του κόσμου στην πόζα του παιδιού». Και συνεχίζει: « Ποτέ δεν θα έβαζα τα παιδιά σε μια θέση που δεν θα ήθελα και για τη δική μου κόρη. Απλώς παίζουν ντυμένα με κοστούμια. Το διασκεδάζουν πολύ».
Μου φαίνεται τόσο αυτονόητα φρικτό κι απαράδεκτο που δεν μπορώ καν να το σχολιάσω. Απλώς να θυμηθούμε να το συμπεριλάβουμε στην μακρά λίστα μας με τις αιτίες της σημερινής παγκόσμιας κατάθλιψης.
11°
