Μια πρωτόγονη ράτσα σκύλου που εμφανίστηκε στον ελλαδικό χώρο μαζί με τους Πελασγούς, απειλείται με εξαφάνιση. Την αναφορά έκανε ο κτηνίατρος Σπύρος Χλειουνάκης ο οποίος μαζί με τους Α. Φούντα, Λ. Βαρούδη, Ζ. Αμπά και Α. Ράγκο, ασχολήθηκαν επισταμένα με τη συγκεκριμένη φυλή από το Φεβρουάριο του 2005 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2012 και παρουσίασαν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους στο 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τεχνολογίας Ζωικής Παραγωγής που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για ράτσα που οι αρχαίοι Έλληνες την είχαν ονομάσει Αλωπεκίς (μικρή αλεπού) αφού όντως θυμίζει μικρή αλεπού. Η Αλωπεκίς είναι σκύλος του σπιτιού, συντροφικός, συνεργάσιμος και αφοσιωμένος, υπάκουος και δραστήριος χωρίς να είναι νευρικός. Έχει αυτοπεποίθηση, είναι κοινωνικός και χαρούμενος και εξαιρετικός φύλακας ενώ έχει ιδιαίτερα φιλική συμπεριφορά με τα άλλα ζώα.
Ο κ. Χλειουνάκης τόνισε ότι με βάση τα χαρακτηριστικά και της ιδιαιτερότητες της φυλής και δεδομένου ότι η μελέτη της δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας, κρίθηκε σκόπιμη η διερεύνηση της αλωπεκίδας. Σκοπός της έρευνας ήταν η αναζήτηση, η ανεύρεση και η καταγραφή φαινοτύπων, που ανταποκρίνονται στο μορφολογικό πρότυπο, στην περιοχή του Νομού Σερρών. Έτσι, κατεγράφησαν 58 σκύλοι που ανταποκρίνονταν στο μορφολογικό πρότυπο της φυλής και επιδιώχθηκε η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση ιδιοκτητών και κυνόφιλων των περιοχών σε μια προσπάθεια διατήρησης των υπαρχόντων πληθυσμών.
Οι ελληνικές ράτσες σκύλων, μαζί με τις ελληνικές φυλές των άλλων ειδών αγροτικών ζώων, είναι μέρος του εθνικού πλούτου του ζωικού κεφαλαίου της χώρας και επομένως αποτελούν πολιτιστική εθνική κληρονομιά. «Γι΄ αυτό προκύπτει η αναγκαιότητα συστηματικής προσπάθειας για τη μελέτη, την καταγραφή, τη διάσωση και τη διάδοση των Ελληνικών φυλών σκύλων, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο μετά την πιστοποίησή τους από την επιστημονική κοινότητα, τον Κυνολογικό Όμιλο Ελλάδος (Κ.Ο.Ε.) και τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (F.C.I).» ανέφερε μεταξύ άλλων ο επικεφαλής της μελέτης.
10°
