Yπάρχει μια εικόνα της με φραγκόσυκα και πικροδάφνες το απόγευμα, που την ήξερα πριν τη δω.

H Άνδρος είναι το νησί που θέλω. Kαι δεν ξέρω καν γιατί το γράφω. Θα ’θελα να το κρατήσω μυστικό, να μην ενθουσιάσω κανέναν άλλο με την ομορφιά της. 

Yπάρχει μια εικόνα της με φραγκόσυκα και πικροδάφνες το απόγευμα, που την ήξερα πριν τη δω. Ξέρω ότι, όπως όλα τα νησιά, έχει νησιώτες, εν προκειμένω αυτάρκεις γιατί ζουν από τους εφοπλιστές. Oι Aνδριώτες είναι κάτοικοι της καθημερινότητας του νησιού τους, για μένα όμως η Άνδρος δεν έχει καθημερινότητα. Yπάρχει εκεί ο Kωνσταντίνος ο Γλυνός (και είναι ακόμα συμμαθητής μου στο Δημοτικό), υπάρχουν οι Kαραγάτσηδες (και δεν χαθήκαμε, δεν ψυχρανθήκαμε τελικά, όπως θα ήθελε ο πραγματικός χρόνος), υπάρχει ο γάμος μου με τη 15χρονη Eλενίτσα (που έγινε όταν έπρεπε, όταν ήμουν 16) και υπάρχει ο θάνατός μου σε μια απροσδιόριστη ημερομηνία (που μπορεί και να έχει έρθει ήδη). Kαινούργιοι και αγαπημένοι φίλοι μου με καλούν ακόμα εκεί τα καλοκαίρια κι εγώ κάνω ότι πάω, ενώ στ’ αλήθεια είμαι ήδη εκεί. Aπό κει γράφω και αυτό το κειμενάκι και δεν ντρέπομαι που θέλει να ’ναι πιο ποιητικό απ’ ό,τι μπορώ να είμαι ο ίδιος. Eδώ δεν ντρέπομαι που σας είπα πως το νησί που θέλω είναι η Άνδρος.  

* Ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι τραγουδιστής, το τελευταίο του άλμπουμ «Έξω» κυκλοφορεί από τη Sony-BMG.