Η Μιλένα Πεκλάρη - Μανωλά μας συστήνει με έναν τετράποδο celebrity και περιγράφει τη ζωή του.
Είναι ένας ημίαιμος κανελί, κάπως στρουμπουλός σκύλος με μαύρη μουσούδα και μαύρα αυτιά. Θα τον ξεχωρίσεις από το μπλε κολάρο του με την ασημένια ταυτότητα που γράφει τ’ όνομά του.
Ως τις 2 το μεσημέρι αράζει στην είσοδο του κτιρίου με το νούμερο 13, δίπλα στην τράπεζα HSBC για να βρίσκεται δίπλα στον «μπαμπά» του, τον θυρωρό της πολυκατοικίας, τον κύριο Γιώργο. Ο Σωτήρης είναι συλλέκτης χαδιών. Αν περάσεις και του το προσφέρεις, δεν θα σε απογοητεύσει. Σπάνια γαυγίζει και μόνο σε όσους περαστικούς θεωρήσει ύποπτους και εχθρικούς ή σε όσους μυριστεί ότι δεν τον χωνεύουν.
Θα τον έλεγες μάλλον χορτασμένο σκύλο. Το αποδεικνύει και η σωματική του διάπλαση. Ο κ. Γιώργος φροντίζει να κρατάει το στομάχι του τετράποδου φίλου του πάντα γεμάτο, ενώ αρκετοί γείτονες και μη, συνεισφέρουν ως «χορηγοί» στο φαγητό του, αλλά και σε ότι άλλο χρειαστεί.
Ο Σωτήρης ακούει φανατικά Frank Sinatra -μόνο από τον πλανόδιο μουσικό που παίζει βιολί εκεί δίπλα- και του αρέσει να χαζεύει τις Κολωνακιώτισσες να κολλάνε στις λαμπερές βιτρίνες του πεζόδρομου.
Τα μεσημέρια την κοπανάει και αποσύρεται σε μια στοά της Βαλαωρίτου για να διαλογιστεί και να ρίξει ατελείωτους ύπνους. Κάποιες φορές το απόγευμα περνάει καμιά βόλτα από την πλατεία Συντάγματος για να συναντήσει τους τετράποδους φίλους του που μένουν εκεί. Το βράδυ, ορεξάτος και ανανεωμένος, σκάει μύτη πάλι στη Βουκουρεστίου για μια νυχτερινή βόλτα.
Όταν έχει πορεία στο κέντρο της πόλης ο Σωτήρης, δυναμικός χαρακτήρας και συνδικαλιστής, δίνει πάντα το αγωνιστικό «παρών», συνοδεύοντας τους διαδηλωτές γαυγίζοντας.
Αν είναι ξαπλωμένος και τον φωνάξεις, σπάνια θα σηκωθεί. Μην τον παρεξηγήσεις όμως γιατί είναι περίπου 10 ετών και δεν διαθέτει πια το κορμί-λάστιχο που είχε στα νιάτα του. Αν επιμείνεις όμως λίγο παραπάνω, ίσως μπορέσεις να αποσπάσεις ένα λοξό βλέμμα του. Όπως και να το κάνουμε, ο τύπος είναι celebrity!
