Το ΔΙΚΤΥΟ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη υλοποιεί το έργο «Faces on Divides» σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Jacques Delors. Το έργο έχει ως συντονιστή το Ινστιτούτο Jacques Delors και συνεργάζεται με το Europeum (Τσεχική Δημοκρατία), με το European Movement (Γαλλία), και με το Δίκτυο (Ελλάδα). Στο πλαίσιο του έργου το ΔΙΚΤΥΟ πραγματοποίησε την πρώτη εκδήλωση Eurolab #1 σε συνεργασία με το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών την οποία παρακολούθησαν περισσότεροι από 60 φοιτητές, τους οποίους καλωσόρισε ο διευθυντής του ΔΙΚΤΥΟΥ Γιάννης Μαστρογεωργίου. Κεντρικοί ομιλητές ήταν ο κ. Τάκης Αναστόπουλος, Αντιπρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ, Επίτιμος Γενικός Διευθυντής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης, Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ - Ελιά, S&D Group. Η επιστημονική συνεργάτης του ΔΙΚΤΥΟΥ Ανθή Σουλιτσιώτη παρουσίασε την Ανάλυση των ψηφοφοριών των Ελλήνων Ευρωβουλευτών σε 20 σημαντικά ζητήματα που εμπεριέχονται στις κατηγορίες, Επιτροπή Juncker, Εθνικοί και ευρωπαϊκοί προϋπολογισμοί, Οικονομία / Οικονομία / Εμπόριο, Ενιαία αγορά / Κοινωνική πολιτική/φορολογική πολιτική, Πρόσφυγες/ Σύνορα και Εξωτερικές σχέσεις, βάσει των στοιχείων που παρέχονται από το VoteWatch, το Jacques Delors Institute και το Δίκτυο για την περίοδο Μάιο του 2014 μέχρι Ιανουάριο του 2016.
H Ανάλυση: «Πως ψηφίζουν οι Ευρωβουλευτές σε 20 σημαντικές ψηφοφορίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου»
Η παρούσα ευρωβουλή εξελέγη από την εκλογική διαδικασία που έλαβε χώρα σε όλα τα Κράτη-μέλη της Ε.Ε. από τις 22 έως τις 25 Μαΐου 2014, όπου και αναδείχτηκαν 751 ευρωβουλευτές, οι οποίοι εκπροσωπούν τα 503,7 εκατομμύρια πολιτών της Ε.Ε.. Ο αριθμός των εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ανά Κράτος-μέλος είναι αντίστοιχος με τον πληθυσμό του κάθε κράτους. Η Ελλάδα εξέλεξε 21 εκπροσώπους, σύμφωνα με το αναλογικό σύστημα εκλογής. Η ανάλυση αυτή μας επιτρέπει να τοποθετήσουμε «τα πρόσωπα με βάση τους πολιτικούς διαχωρισμούς» οι οποίοι εντοπίζονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον κλασικό άξονα «Δεξιά-Αριστερά» αλλά και με βάση την υποστήριξη της εθνικής κυβέρνησης έναντι των αποφάσεων του Ευρωκοινοβουλίου. Σε αυτό το σημείο θα σας αναλύσουμε πως ομαδοποιήσαμε τις πολιτικές πλειοψηφίες (αναφορικά με τις ψηφοφορίες) σε τρεις κύριες κατηγορίες:
1. «Πλειοψηφίες συνασπισμού», στις οποίες οι Συντηρητικοί, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Φιλελεύθεροι (ψηφίζουν με τον ίδιο τρόπο στο 70% των περιπτώσεων) με επιπλέον στήριξη κατά περίπτωση από άλλες πολιτικές δυνάμεις, είναι μια κατηγορία ψηφοφορίας που έχει γίνει όλο και πιο αναγκαία καθώς οι τρεις πολιτικοί σχηματισμοί έχουν μικρά ποσοστά που μεταφράζεται σε λίγες έδρες(παραδείγματα τέτοιων ψηφοφοριών είναι η ψηφοφορία για το shareout των προσφύγων, για την εναρμόνιση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης κ.α).
2. «Συγκρουσιακές πλειοψηφίες», στις οποίες οι Συντηρητικοί αντιπαρατίθενται σε τους Σοσιαλδημοκράτες κερδίζοντας οι πρώτοι υποστήριξη κατά περίπτωση από τους Φιλελεύθερους, τους Πράσινους, τη Ριζοσπαστική Αριστερά ή τους Ευρωσκεπτικιστές (αυτή είναι η περίπτωση, για παράδειγμα, κατά την ψηφοφορία για την ανανέωση της έγκριση για το φυτοφάρμακο glyphosate, η απαγόρευση των θρησκευτικών συμβόλων από τους εργοδότες κ.α).
3. «Πλειοψηφίες συναίνεσης», στις οποίες ψηφίζουν στο σύνολο σχεδόν π.χ. των Ελλήνων βουλευτών από το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την Χρυσή Αυγή με τον ίδιο τρόπο προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον (για παράδειγμα η ψηφοφορία για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος ή για τη φορολογική σύγκλιση κ.ά.
Η παρούσα μελέτη αναλύει πώς ψηφίζουν οι ευρωβουλευτές και στόχο έχει να ενημερώσει τους πολίτες για το πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και πώς αυτό επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα τη ζωή και την καθημερινότητά τους.
Στην Ευρώπη υπάρχουν ζητήματα ανισοτήτων και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δέχεται απειλές˙ απαιτούνται αλλαγές τις οποίες οι ίδιοι οι πολίτες πρέπει να υποστηρίξουν. Οι καλά ενημερωμένοι πολίτες θα έχουν τη γνώση και τη δύναμη να στηρίξουν την ευρωπαϊκή δημοκρατία.
10°
