Ποια Ιταλία ήταν καλύτερη; Η ιδεολογική, σκληραγωγημένη αλλά συναισθηματικά ζωντανή Ιταλία της εποχής του ψυχρού πολέμου ή η πικραμένη και κυνική χώρα στην οποία ζούμε σήμερα; Αυτή την σκέψη μάς αφήνει το έργο Cosmonauta, πρώτη ταινία της Susanna Nicchiarelli, που εκθειάστηκε από τους κριτικούς και απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία “Controcampo” στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα είδος εξελικτικού μυθιστορήματος που εξετάζει τη ζωή της Luciana, μίας έφηβης επίδοξης κομμουνίστριας δεμένης σε άκαμπτους κανόνες, σε μια εποχή κατά την οποία η πολιτική αποτελούσε μέρος της συναισθηματικής «αποσκευής». (Aldo Lastella, La Repubblica)
Ο άνεμος γυρίζει, ή, σύμφωνα με μια προβηγκιανή παροιμία, τα πάντα στη ζωή επαναλαμβάνονται. Ένας φλαμανδός καθηγητής που επιλέγει να ζήσει ως βοσκός, ένα ορεινό χωριό περιχαρακωμένο στην ιστορία του, μία οικογένεια που επιλέγει να αλλάξει ζωή.
Η επαναφορά στις ξεχασμένες αξίες, με πρωταρχική την αλληλεγγύη ως πρότυπο ζωής.Μια αληθινή ιστορία αφοπλιστικής επικαιρότητας. Η ταινία έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων: το βραβείο “David di Donatello 2010” και το βραβείο “Nastro d’Argento 2010” καλύτερης παραγωγής, σκηνικού και ήχου σε απευθείας λήψη.
Δευτέρα 05 Μαρτίου / ώρα 19.00
RIPRENDIMI
Σκηνοθεσία: Anna Negri. Πρωταγωνιστούν: Alba Rohrwacher, Marco Foschi, Valentina Lodovini, Stefano Fresi...
Παραγωγή: Ιταλία 2008. Διάρκεια: 96’/ Διάλογοι: ιταλικά με αγγλικούς υπότιτλους
Βρισκόμαστε στον κόσμο του κινηματογράφου: η Lucia είναι μια πολλά υποσχόμενη μοντέρ, ο Giovanni ένας πολλά υποσχόμενος ηθοποιός. Εργάζονται στη Ρώμη μέσα στην ανασφάλεια και την έλλειψη μονιμότητας και η ζωή είναι μοναξιά, θυμός και εγκατάλειψη. Η ταινία αφηγείται την κρίση του ζευγαριού, αλλά και την απώλεια αυτής της συλλογικής διάστασης που αποτελεί η θέση εργασίας.
Ο Ιoan είναι Ρουμάνος, ο Michele Iταλός. Δύο κόσμοι που συναντιούνται τυχαία, μια κοινή ζωή στο περιθώριο της πόλης, ανάμεσα στην κατάρρευση της κομμουνιστικής ιδεολογίας και την ασφυκτική άνοδο του καπιταλιστικού μύθου. Ένα φινάλε έκπληξη.
Δευτέρα 19 Μαρτίου / ώρα 19.00
SI PUO’ FARE
Σκηνοθεσία: Giulio Manfredonia. Πρωταγωνιστούν: Claudio Bisio, Anita Caprioli, Andrea Bosca, Giovanni Calcagno ...
Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τις αληθινές ιστορίες των κοινωνικών συνεταιρισμών που συστάθηκαν στη δεκαετία του ’80 για να παρέχουν εργασία στους ασθενείς που πήραν εξιτήριο από τα ψυχιατρικά ιδρύματα, ως επακόλουθο του νόμου Basaglia, και συγκεκριμένα από εκείνη του συνεταιρισμού “Noncello” στο Pordenone. Είναι αφιερωμένη στους περισσότερους από 2.500 κοινωνικούς συνεταιρισμούς που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία και στα 30.000 μέλη με ειδικές ανάγκες που εργάζονται εκεί. Η ταινία έχει λάβει μεγάλες διακρίσεις, όπως το βραβείο “Nastro d’Argento 2009” για την καλύτερη υπόθεση και το “David Giovani di Donatello 2009”.
Δευτέρα 26 Μαρτίου / ώρα 19.00
LA VERA LEGGENDA DI TONY VILAR
Σκηνοθεσία: Giuseppe Gagliardi. Πρωταγωνιστούν: Peppe Voltarelli, Totonno Chiappetta, Dario De Luca, Cristine Mantis...
Η περιπέτεια με αίσιο τέλος ενός αγρότη από την Καλαβρία που μεταναστεύει στην Αργεντινή με την «αγαπημένη γυναίκα της ζωής του», την κιθάρα, και γίνεται ο θρυλικός Tony Vilar. Στη δεκαετία του '60 τα τραγούδια του κάνουν το γύρο του κόσμου και όλοι τραγουδούν τα “Cuando calienta el sol” , “Tintarella di Luna” και “Non esiste l’amor”.
Παραγωγή: Ιταλία 2005. Διάρκεια: 93’/ Διάλογοι: ιταλικά με αγγλικούς υπότιτλους
Μία πολιτικοκοινωνική αστυνομική ταινία που διαδραματίζεται στη βορειοανατολική Ιταλία και πραγματεύεται το θέμα των «λευκών» θανάτων, των θανάτων εν ώρα εργασίας. Μία τραγική «ομαλότητα» αφηγημένη από τις φωνές και τα πρόσωπα εξαιρετικά αληθοφανών χαρακτήρων.
Γάμοι, συμφορές και η Νανά. Μοναχική γυναίκα από τη βορειοανατολική Ιταλία μέσης ηλικίας και επιπλέον ασχημούλα: ο άντρας της ζωής της γίνεται ιερέας και πάνω στη Νανά, δυσαρεστημένη πενηντάρα, πέφτει το βάρος των δυστυχιών και των προβλημάτων των άλλων. Η ταινία έλαβε δύο υποψηφιότητες για το βραβείο “Nastro d’Argento 2010”.
13°
