Μιλάω για καταστάσεις στις οποίες όλοι λίγο πολύ έχουμε βρεθεί. Πολλές φορές κάνουμε μια επιλογή. Είναι σαν να βάζουμε το τρένο μας σε ράγες που ακολουθούν μια συγκεκριμένη πορεία και φαινόμαστε αδύναμοι να φύγουμε από εκεί. Αυτό γίνεται επειδή δίνεις μεγαλύτερη σημασία στο παρελθόν σου από ότι στο μέλλον σου.
Ξέρεις για τι πράγμα μιλάω. Την ταινία που βλέπεις στο σινεμά. Δεν σου αρέσει καθόλου, παρ᾽ όλα αυτά θα κάτσεις να την δεις όλη. Αφού πλήρωσες το εισιτήριο πρέπει να βασανίσεις τον εαυτό σου να την δεις μέχρι το τέλος. Μιλάω για τις διακοπές και το νησί στο οποίο βρέθηκες και συνειδητοποίησες ότι δεν θα περάσεις καλά. Θα πάρεις το πλοίο για να φύγεις για τον επόμενο προορισμό και περιπέτεια ή θα μείνεις εκεί επειδή είναι αυτό που προγραμμάτισες; Μιλάω για την τοξική σχέση από την οποία δεν φεύγεις. Έχεις επενδύσει τόσο χρόνο και τόσο συναίσθημα και θα το αφήσεις έτσι απλά να τελειώσει; Θα αφήσεις τόση προσπάθεια και τόση υπομονή να πάει χαμένη;
Οι πιθανότητες να αλλάξει αυτό στο οποίο βρίσκεσαι και δεν σε γεμίζει είναι μικρές. Πρέπει ανά πάσα στιγμή να αναθεωρείς και να αναρωτιέσαι αν με τα νέα δεδομένα η απόφαση που πήρες στο παρελθόν είναι η κατάλληλη.
Αν δεν σου αρέσει εκεί που είσαι κουνήσου, δεν έχεις ρίζες.
