Θέλετε να περιορίσετε τον κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων και επιθυμείτε να ζήσετε πολλά χρόνια; Ίσως μπορείτε να το πετύχετε ευκολότερα από ό,τι νομίζετε. Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία -που εξέδωσε ανακοίνωση επί του θέματος- θα τα καταφέρετε αρκεί να βάλετε στην καρδιά και τη ζωή σας ένα κατοικίδιο. Επίσης, το ίδιο «φάρμακο» θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε φυσιολογικό το σωματικό σας βάρος και να ελέγξετε την υπέρταση και τη χοληστερίνη. Οι ερευνητές της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολόγων κατέληξαν στο παραπάνω συμπέρασμα αναλύοντας στοιχεία από 5.200 ενηλίκους. Έτσι διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν σκύλο ασκούνταν περισσότερο, απλά και μόνο πηγαίνοντας βόλτα το ζώο καθημερινά, αλλά παρέμεναν και πιο ήρεμοι.
Ο δρ Γκλεν Ν. Λεβάιν, καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Μπέιλορ στο Χιούστον και πρόεδρος της επιτροπής που εξέδωσε την ανακοίνωση, η οποία δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Circulation, επισημαίνει ότι η ύπαρξη ενός κατοικιδίου μειώνει κυρίως τους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών προβλημάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως ότι περιορίζει και τον κίνδυνο καρδιοπάθειας.
«Αυτό που είναι λιγότερο σαφές είναι το κατά πόσο η απόκτηση ενός κατοικιδίου μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό του ήδη υπάρχοντος κινδύνου καρδιαγγειακού νοσήματος».
Ο δρ Ρίτσαρντ Κρασούσκι, καρδιολόγος στην Κλίβελαντ Κλίνικ, πιστεύει ότι η ανακοίνωση της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στην ουσία αποτυπώνει τις σύγχρονες τάσεις όσον αφορά τη σωματική άσκηση. «Πολύ λίγοι είναι αυτοί που ασκούνται όσο θα έπρεπε. Σε μια ιδανική κοινωνία, όπου ο κόσμος ακούει τους γιατρούς του και κάνει ό,τι του λένε, δεν θα χρειαζόμασταν κατοικίδια για να σηκωθούμε από την πολυθρόνα».
Σε μία από τις μελέτες συμμετείχαν 48 χρηματιστές με έντονο στρες και υπέρταση. Αφού τους δόθηκε ένα αντιυπερτασικό σκεύασμα, οι ερευνητές τούς χώρισαν σε δύο ομάδες και ζήτησαν από τα μέλη της πρώτης να υιοθετήσουν σκύλο ή γάτα. Έξι μήνες αργότερα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι χρηματιστές που είχαν κατοικίδιο ήταν σαφώς πιο ήρεμοι όταν έπρεπε να αντιμετωπίσουν στρεσογόνα συμβάντα, συγκριτικά με αυτούς που δεν είχαν κατοικίδιο. Στο σύνολό τους οι μελέτες κατέγραψαν μια πραγματικότητα, χωρίς, ωστόσο, να μπορούν να αποδείξουν και τη σχέση αιτίου - αιτιατού. Επίσης, από τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί μέχρι σήμερα, διαπιστώνεται ότι διαφορετικά είναι τα αποτελέσματα της ύπαρξης ενός σκύλου στο σπίτι για τον ιδιοκτήτη που βγάζει βόλτα το ζώο και για αυτόν που δεν το βγάζει. Ο δρ Λεβάιν καταλήγει χαρακτηριστικά πως «αν κάποιος υιοθετήσει ένα σκυλί και εξακολουθεί να περνά την ημέρα του στον καναπέ καπνίζοντας, τρώγοντας ανθυγιεινά, μη ελέγχοντας την υπέρταση, τότε μάλλον η απόκτηση του κατοικίδιου δεν θα τον βοηθήσει να θωρακίσει την καρδιαγγειακή του υγεία».
