Μπορεί το γνωστό «δόγμα Τρούμαν» να πρόσφερε μεταπολεμική βοήθεια σε όλες τις χώρες, πλην τις κομμουνιστικές, αλλά μία από τις διασημότερες φράσεις του 33ου προέδρου των ΗΠΑ φαίνεται να εμπνέει ολοένα και περισσότερο τη σύγχρονη (ο Θεός να την κάνει) ελληνική πολιτική σκηνή: «Αν δεν μπορεί να τους πείσεις, μπέρδεψέ τους». Ίσως επειδή, κατά βάθος, να αλήθευαν οι κατηγορίες που είχαν διατυπωθεί εις βάρος του στο εσωτερικό της χώρας ότι ήταν «κρυφοαριστερός»…
Η «ισορροπημένη εξισορρόπηση», ο «καθρέφτης για κάθε μέτρο που θα αντανακλά ένα αντίμετρο», το «σήμερα εορτάζουμε και την έξοδο της χώρας μας από τη λιτότητα» και άλλες γλωσσικές - νοηματικές ομορφιές στη μετά Eurogroup εβδομάδα και ενόψει του ερχομού των Θεσμών την επαύριο της Καθαράς Δευτέρας είναι ενδεικτικές, όχι άτσαλης απόπειρας προπαγάνδας και εξωραϊσμού, αλλά ελλιπούς έως αμήχανης συνειδητοποίησης ότι αυτό που υπέγραψε η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά «άσμα ηρωικό» ήταν. Περισσότερο για «πένθιμο» κάνει. Εξού και οι δικαιολογητικές ακροβασίες που ακολούθησαν και, κατά πληροφορίες, αυτές ήταν που έκαναν τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να υποχωρήσει για λίγο από το προσκήνιο απαιτώντας από τους συντρόφους του να κρατήσουν χαμηλότερους τόνους γιατί η Τρίτη 28 Φεβρουαρίου είναι πολύ πιο κοντά από όσο νόμιζαν κάποιοι που ύψωσαν, άγαρμπα είναι αλήθεια, τις σημαίες των πανηγυρισμών.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κραυγαλέα θριαμβολογία δηλώνει συμπτώματα βίαιης απεξάρτησης από το σύνδρομο της «εμπνευσμένης πλειοψηφίας» που πάσχει κάθε κυβέρνηση όταν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι είναι εξασφαλισμένος ο εκτροχιασμός από τις ράγες των προεκλογικών μεγαλοστομιών της. Πόσο μάλλον, όταν λόγω ακριβώς αυτών κυριάρχησε.
Αλήθεια είναι, επίσης, ότι αυτή τη φορά οι πανηγυρισμοί δεν πήραν έκταση πέρα από τα αναμενόμενα. Ρεζερβέ πανελίστες, η γνωστή αίθουσα τηλε-αγκιτάτσιας (ανώτερο στάδιο προπαγάνδας), social media και μερικά άλλα. Αυτό που αφορά ολόκληρη την κοινωνία, ό,τι και αν έκανε ο καθένας μέσα στο εκλογικό παραβάν, είναι ότι όσο πιο γρήγορα ξεφουσκώνουν τα πανηγύρια τόσο πιο σκούρα είναι τα πράγματα. Και δεν είναι μόνο η κυβέρνηση που το βλέπει. Το μεγάλο κακό είναι όταν η αποτελεσματικότητα εξαντλείται στη διαχείρισή τους. Των πανηγυριών. Όσες εκφράσεις και αν εφευρεθούν για να αναδιατάξουν βασικές έννοιες και κακές ειδήσεις ή να μπερδέψουν τους αποδέκτες των μηνυμάτων, τόσο περισσότερο εκτίθεται αυτός που τις εφηύρε. Μόνο που γίνεται μετά την απομάκρυνση από το Ταμείο. Και αυτό αφορά και το Διεθνές Νομισματικό…
21°
