Έκλειψη Σελήνης στον Καρκίνο την Κυριακή 5 Ιουλίου 2020: Πώς θα μας επηρεάσει
Την Κυριακή 5 Ιουλίου 2020 γίνεται η τελευταία από τις καλοκαιρινές εκλείψεις, μια σεληνιακή έκλειψη στον άξονα Καρκίνου-Αιγόκερου. Καθώς σε μια σεληνιακή έκλειψη η ενέργεια της Σελήνης κατά κάποιο τρόπο «εκλείπει» ή σκιάζεται από τη Γη, μπορούμε να μιλάμε για μια συγκυρία στην οποία η σχέση Ηλίου-Γης γίνεται αμεσότερη και δραστικότερη. Η έμφαση λοιπόν τοποθετείται στον Ήλιο στον Καρκίνο. Στον χάρτη της έκλειψης για την Ελλάδα αυτός βρίσκεται στον 12ο οίκο, καθώς ο ωροσκόπος του χάρτη εντοπίζεται στη 3η μοίρα του Λέοντα.
Ο Καρκίνος είναι ένα ζώδιο που σχετίζεται στενά με τη μαζική συνείδηση και τη μαζική ζωή και με την ακούσια προσαρμογή σε όσα αυτή επιτάσσει. Ο πιο εύκολος τρόπος να δει κανείς αυτή την ενέργεια σε δράση είναι ο τρόπος που προσαρμοζόμαστε, τουλάχιστον σε μικρότερες ηλικίες (στις περισσότερες περιπτώσεις κι αργότερα) στο οικογενειακό γίγνεσθαι και στην κατάσταση του περιβάλλοντος μας. Χρειάζεται να βγούμε έξω από το πλαίσιό τους για να μπορέσουμε να διακρίνουμε συνήθειες, ιδέες και τρόπους που υιοθετούμε άκριτα επειδή μας παρουσιάζονται ως η αυτονόητη επιλογή από την οικογένεια και τους γύρω μας. Όταν (αν) κάνουμε μια τέτοια έξοδο, πιθανώς ν' αρχίσουμε να διακρίνουμε πως πολλά από τα «αυτονόητα» ούτε τέτοια είναι, ούτε επιθυμητά, ενώ άλλα συνεχίζουν να έχουν αξία.
Τότε ο καθένας μπορεί να αρχίσει να χτίζει συνειδητά ένα καινούργιο πλαίσιο αναφοράς για τον εαυτό του, το οποίο αποτελείται εξίσου από κληροδοτημένα στοιχεία, τα οποία συνεχίζουν να λειτουργούν για τον ίδιο και από αυτά τα οποία ανακαλύπτει για τον εαυτό του και τις κλίσεις του. Με την έκλειψη της Κυριακής αυτή η διαδικασία διαλογής ή αυτόματης προσαρμογής έχει την τιμητική της. Είναι σαν ο καθένας μας να κοιτάζει πίσω ή και να γυρίζει πίσω στο πρόσφατο και παλαιότερο παρελθόν του και να αποτιμά τα όσα έχουν συμβεί εκεί ή να επανεντάσσεται σ' αυτά. Έτσι, αυτές τις μέρες συνυπάρχουν η αποδοχή και η θλίψη καθώς ορισμένα πράγματα, συνήθειες και άνθρωποι μένουν πίσω καθώς οι σχέσεις μας μάς θέτουν καινούργιους στόχους στο παρόν. Μπορεί να υπάρχει και κάποιο άγχος, ίσως και φόβος για το τι και ποιος θα τους αντικαταστήσει.
Μια λύση που λίγο πολύ θα δοκιμάσουμε όλοι είναι να φορτώσουμε περισσότερο το πρόγραμμά μας με δραστηριότητες ή να κάνουμε (και να δεχτούμε) χειρισμούς και παζαρέματα συναισθηματικής φύσης μήπως και γίνεται να επιμηκυνθούν κάποιες γνωστές καταστάσεις. Και σ' αυτή την περίπτωση ο καταλύτης είναι οι σχέσεις της ζωής μας, κυρίως οικονομικές και ερωτικές. Μέσα από την τριβή με αυτές και την αναζήτηση μεγαλύτερης αρμονίας, ίσως και μιας κοινή οπτικής πάνω στα πράγματα, αναθεωρούνται στόχοι, υποχρεώσεις και ζητούμενα.
Ένα άλλο κομμάτι το οποίο ακουμπά αυτή η έκλειψη είναι το κομμάτι της σωματικής και ψυχολογικής υγείας. Φέρνει στην επιφάνεια κρυμμένες αδυναμίες αλλά και συνήθεις που θεωρούμε «άκακες» όμως λίγο-λίγο μπορεί να μας δημιουργούν θέμα, από την κούραση μέχρι πιο σοβαρά πράγματα.
Επειδή μπροστά στο άγνωστό ή το παρακάτω είμαστε άνθρωποι και συχνά σαστίζουμε, καλό είναι όπως το βλέμμα πέφτει προς τα πίσω να πάει παραπέρα από την ατέλεια ή το λάθος ή την αδυναμία. Υπάρχουν κι αυτά που έγιναν καλά, κι αυτά που παραμένουν σωστά και κυρίως υπάρχει η πάγια δυνατότητα μας να προχωράμε, να κρατάμε και ν' αφήνουμε, να είμαστε μαζί ακόμη κι αν κάποιες φορές νομίζουμε πως είμαστε μόνοι. Η έκλειψη αυτή ανοίγει ένα παράθυρο στα πολύ βαθιά του εαυτού και της ζωής μας γιατί τόσο βαθιά καινούργια είναι αυτά που προοιωνίζει. Θα έμενα και στους θησαυρούς που κρύβουνε τα βάθη, όχι μόνο στα τέρατα.
