Περιβαλλον

Οι πιο μολυσμένες αμερικανικές πόλεις

Μισό αιώνα μετά την ψήφιση του νόμου για την προστασία του αέρα, ένας στους δέκα Αμερικανούς πάσχουν από αναπνευστικά προβλήματα που οφείλονται στη ρύπανση

62222-137653.jpg
A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Λος Άντζελες
Λος Άντζελες © Joel Muniz / Unsplash

Τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις αμερικανικές πόλεις 51 χρόνια μετά την ψήφιση της Clean Air Act - Πώς η τηλεργασία επηρέασε τα ποσοστά

Έχουν περάσει 51 χρόνια από την ψήφιση της Clean Air Act, του νόμου για την προστασία της ποιότητας του αέρα στις ΗΠΑ. Ωστόσο πολλές αμερικανικές πόλεις, ιδιαίτερα στην περιβαλλοντικά ευαίσθητη Καλιφόρνια, έχουν ακόμα υψηλά ποσοστά αιθαλομίχλης. Σύμφωνα με την Αμερικανική Πνευμονολογική Εταιρεία, η τάση για αύξηση της θερμοκρασίας και η λεγόμενη τρύπα του όζοντος επιδεινώνουν την ποιότητα του αέρα σε πολλές αμερικανικές πόλεις.

Η πόλη με τη χειρότερη ατμόσφαιρα είναι σταθερά το μείζον Λος Άντζελες όπου κατοικούν 18,7 εκατομμύρια άνθρωποι. Η μόλυνση οφείλεται κυρίως στα οχήματα και επιδεινώνεται από τα μετεωρολογικά δεδομένα –ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες και συνθήκες δημιουργίας νέφους– με αποτέλεσμα 1,5 εκατομμύριο κάτοικοι να πάσχουν από κάποια μορφή άσθματος. Εξίσου μολυσμένες είναι μικρότερες καλιφορνέζικες πόλεις όπως το Μπέικερσφιλντ που βρίσκεται κοντά σε πετρελαϊκές βιομηχανίες και εργοστάσια επεξεργασίας φυσικού αερίου τα οποία παραβιάζουν την Clean Air Act. Γενικά, η κοιλάδα San Joaquin παγιδεύει, λόγω της μορφολογίας της, δηλητηριώδη αέρια: η μικρή πόλη Βαϊζέλια έχει μολυνθεί από τις μεγάλες γαλακτοκομικές βιομηχανίες από τις οποίες εκλύεται μεθάνιο, ενώ η ευρύτερη περιοχή του Φρέσνο είναι μια γούβα που δεν αερίζεται κι όπου βρέχει σπανίως. Όσο για την πρωτεύουσα της Καλιφόρνιας, το Σακραμέντο, έχει χειρότερη ποιότητα αέρα το καλοκαίρι: οι κάτοικοι καλούνται να μη χρησιμοποιούν τζάκια και ξυλόσομπες τον χειμώνα διότι συντελούν στην επιδείνωση της ατμόσφαιρας.

Πολλά έχουν αλλάξει από το αποκορύφωμα της ρύπανσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990: για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια το Σαν Ντιέγκο έχει ετησίως 52 μέρες λιγότερες με μολυσματικό νέφος απ’ όσες είχε το 1990. Από την άλλη πλευρά, το Φοίνιξ της Αριζόνα δεν έχει δει βελτίωση: το 89% των κατοίκων πηγαινοέρχονται καθημερινά στον τόπο εργασίας τους με τροχοφόρα και το πρόγραμμα υιοθέτησης ποδηλάτου έχει προσελκύσει μόνο ένα 6% που χρησιμοποιούν ποδήλατο τα Σαββατοκύριακα.

Η τηλε-εργασία φαίνεται πως μείωσε τη ρύπανση σε πολλές αμερικανικές πόλεις: το 2020 στο Σαν Φρανσίσκο οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειώθηκαν κατά 26% όπως και στη μητροπολιτική περιοχή του Λας Βέγκας η οποία έχει θέσει φιλόδοξους στόχους για μηδενισμό των εκπομπών το 2050. Προς το παρόν, το 2020, στο Λας Βέγκας σημειώθηκαν 17 λιγότερες μολυσμένες μέρες απ’ ό,τι το 1996. Ακόμα και πόλεις με προνομιακή γεωγραφική θέση, όπως το Ντένβερ του Κολοράντο που βρίσκεται ανάμεσα σε βουνά, εμφανίζουν μεγάλα ποσοστά πνευμονικών διαταραχών: ένας στους δέκα κατοίκους πάσχει από άσθμα ή αποφρακτική πνευμονοπάθεια.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ