Θράκη - Τόσο κοντά, τόσο μακριά

Ένα αόρατο τείχος χτισμένο με καταπίεση, φτώχεια, φόβο, παραπληροφόρηση, εκμετάλλευση, πίκρα, χωρίζει την Ελλάδα από την «Ελλάδα της Θράκης». Δύο γυναίκες ρεπόρτερ-ερευνήτριες, η Έλενα Μοσχίδη και η Πόπη Λουλακάκη, ταξίδεψαν στον άγνωστο κόσμο των μειονοτικών της Θράκης, μπήκαν στα σπίτια τους, τους φωτογράφισαν, μίλησαν μαζί τους και καταθέτουν την εμπειρία τους στο φωτογραφικό λεύκωμα «Θράκη - Τόσο κοντά, τόσο μακριά» (εκδ. Καστανιώτη). Πομάκοι, ρομά, τουρκογενείς και μια ακόμα άγνωστη μειονότητα Σουδανών Αφρικανών, οι πρόγονοι των οποίων ήρθαν σαν σκλάβοι επί οθωμανικής κυριαρχίας, μίλησαν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σαν μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες. Δεν ήταν εύκολο να νικήσεις την επιφυλακτικότητα αυτών των βαθιά συντηρητικών, θρησκευόμενων κοινωνιών: «Με το πλεονέκτημα ότι είμαστε γυναίκες καταφέραμε να εισχωρήσουμε στο άβατο της μουσουλμανικής κοινωνίας, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη της μειονότητας και να γνωρίσουμε τον επτασφράγιστο κόσμο της» σημειώνουν. Ποιες είναι οι σκέψεις τους για τον κόσμο, ποια τα όνειρά τους; Τι σκέφτονται τα κορίτσια με τις μαντίλες και τους φερετζέδες, πώς βιώνουν οι άνθρωποι αυτοί, οι διχοτομημένοι πολιτισμικά, την κουλτούρα Ανατολής και Δύσης; Ένα οδοιπορικό που διήρκεσε δύο χρόνια, τέσσερις ειδικοί που προλογίζουν και πολλές ασπρόμαυρες φωτογραφίες με άρωμα Ανατολής, περιγράφουν, πληροφορούν και φωτίζουν με μοναδικό τρόπο το μειονοτικό ζήτημα.

«Θράκη - Τόσο κοντά, τόσο μακριά», Kείμενα: Έλενα Μοσχίδη, Φωτογραφίες: Πόπη Λουλακάκη, Εκδ. Καστανιώτη, σελ. 179