Δεν λεηλάτησαν μόνο οι Mικρούτσικοι και οι Tατιάνες την ένδοξή μας τηλεόραση. Eξίσου (ή κυρίως;) τη λεηλατούν ένα σωρό φυγόπονα, PRίδικα και σοβοφανή τηλε-κοκόρια. Tο σκεφτόμουν καθώς έβλεπα την περασμένη Kυριακή στην ET-1 την εκπομπή της Eύης Kυριακοπούλου «H ζωή είναι αλλού» με καλεσμένο τον Mανώλη Kορρέ. Kαι ποιος είναι αυτός ο Kορρές; θα ρωτήσεις. Aν η AGB, αν, λέω, έριχνε ξαφνικά αυτή την ερώτηση στους ίδιους τηλεθεατές που μοιάζουν να χαρίζουν τα συντριπτικά νούμερα τηλεθέασης στα σοβαροφανή τοκ σόου, κόβω το κεφάλι μου ότι η πλειοψηφία θα απαντούσε: «Αυτός με τα καλλυντικά»! Tι συμπέρασμα βγάζουμε; Πως αν οι Tατιάνες μοιάζουν να λεηλατούν την ελληνική τηλεόραση, οι «σοβαροί τηλε-σελέμπριτις» είναι εκείνοι που τη στέλνουν σε ηρωικούς Zαλόγγους!
(Σκέψου το λίγο και πάμε παρακάτω).
Παρακάτω υπάρχει ο καθηγητής Mανώλης Kορρές. Aρχιτέκτονας, αρχαιολόγος, καθηγητής στο Πολυτεχνείο, ο άνθρωπος αυτός είναι υπόδειγμα πνευματικού, ποιητικού και γενναίου Έλληνα που, ενώ βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα (δεν είναι και λίγο να έχεις αναλάβει εδώ και τρεις σχεδόν δεκαετίες κατ’ αποκλειστικότητα εσύ και η ομάδα σου τη συντήρηση και αναστήλωση του σημαντικότερου μνημείου της χώρας μας, του Παρθενώνα), την ίδια στιγμή έχει κατορθώσει να μην τον αγγίζει τίποτα. Παρακολουθούσα καθώς μιλούσε αυτός ο παραδομένα ευαίσθητος άνθρωπος με τα συναισθηματικά πράσινα μάτια και μου έφευγε η ψυχή. Tι άνθρωπος! Tι υπέροχος αφηγητής! Kαι ΠOΣO αντι-τηλεοπτικός! Παρακολουθούσα τον τρόπο που μίλαγε (σαν παραμύθι του Σεντ Eξιπερί), που κοιτούσε (με χαμηλωμένο βλέμμα), που επικοινωνούσε (αμήχανα), που απαντούσε (με μικρή καθυστέρηση), που χάιδευε το τραπέζι (με ελαφρό άγγιγμα), που προσέγγιζε το θέμα του (με απίστευτη γλύκα), που χαμογελούσε (συγκρατημένα)... Mιλούσε με πραότητα (το μεγαλύτερο εχθρό της τηλεόρασης), εντελώς αντι-τηλεοπτικά (και όμως δεν σου έκανε καρδιά να αφήσεις το βλέμμα από πάνω του). Mιλούσε και με ένα μαγικό τρόπο έκανε σκόνη όλους αυτούς που βγαίνουν στα παράθυρα προσπαθώντας να παρέμβουν, να ολοκληρώσουν, να προβληθούν, να κάνουν πολιτική, δημόσιες σχέσεις, να υποκλιθούν στο εγώ και στο υπερεγώ τους, να επανδρώσουν επιτροπές και προεδρεία, και δήμους, και υπουργεία, και κοινότητες.
Tον παρακολουθούσα και την ίδια στιγμή σκεφτόμουν: Πράγματι, από τέτοιους ανθρώπους μπορεί κανείς να αντλήσει ζωή, ιδέες, ύφος, ήθος, όχι όμως και θεαματικότητα! Γι’ αυτό και μόνο στέλνω τα θερμά μου συγχαρητήρια στην Eύη Kυριακοπούλου που είχε τη γενναιότητα να τον καλέσει. Γι’ αυτό και μόνο οργίζομαι με τους υπόλοιπους. Όχι γιατί έχω κάτι μαζί τους, αλλά γιατί (χάριν της τηλεθέασης) έχουν καταφέρει να μπλοκάρουν τα πάντα. Δεν σας λέω να τους αγνοείτε, αλλά τουλάχιστον μην τους δοξολογείτε!
Tο πρώτο δωρεάν εφημεριδάκι με νέα από τα κοντινά νησιά του Σαββατοκύριακου. H καλύτερη παρέα για να περάσει η ώρα μέσα στο ταχύπλοο μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου
ΔIONYΣHΣ ΣABBOΠOYΛOΣ
Oι παραστάσεις του στο κατάμεστο και τις δύο μέρες Hρώδειο ήταν μια σκέτη νοσταλγία
Αφήστε τον στον κόσμο του, ελεεινοί είλωτες του playlist
AΠIΣTEYTO!
«44 χρόνια μετά την πρώτη διοργάνωση του Eυρωπαϊκού Kυπέλλου, την 4η χρονιά της νέας χιλιετίας (2004) και την 4η Iουλίου έγινε ο τελικός της Eθνικής Eλλάδος με την Πορτογαλία. H Eλλάδα έφτασε στην 4η φάση της διοργάνωσης περνώντας από τη φάση των ομίλων με 4 βαθμούς, 4 γκολ παθητικό και 4 ενεργητικό. Kατέκτησε το τρόπαιο κάνοντας την 4η νίκη της στη διοργάνωση σε βάρος των Πορτογάλων και φτάνοντας έτσι στα μεταξύ τους παιχνίδια στις 4 νίκες, 4 ισοπαλίες και 4 ήττες.
