Αγαπητή Μυρτώ, είμαι 24 χρονών και λίγο καιρό τώρα είμαι με ένα παιδί 28 χρονών. Σε γενικές γραμμές τα πάμε πολύ καλά, είναι τρυφερός μαζί μου, με φροντίζει και με προσέχει. Το πρόβλημα είναι στο σεξ. Θεωρεί ότι μία φορά την ημέρα είναι αρκετή και για τους δυο μας. Πολύ σπάνια να γίνει και δεύτερη. Μου εξηγεί ότι δεν φταίω εγώ και ότι στην ηλικία που είναι τον ενδιαφέρουν άλλα πράγματα. Έχω φρικάρει με αυτό και του λέω συνέχεια πως για εμένα το σεξ είναι από τα πιο βασικά πράγματα σε μια σχέση, αν όχι το πιο βασικό. Δυστυχώς, όμως, δεν αλλάζει κάτι. Έχω αρχίσει σοβαρά να σκέφτομαι να χωρίσω. Μήπως όμως πρέπει να περιμένω; Τι με συμβουλεύεις;
Σας συμβουλεύω να απευθυνθείτε σε μια άλλη στήλη, πιο αρμόδια για το θέμα σας. Εδώ που ήρθατε, μόνο κατανόηση και αλληλεγγύη δεν θα βρείτε.
Υ.Γ. 1 Κάποιος μας δουλεύει αγρίως εδώ μέσα.
Υ.Γ. 2 Ξέχασα να σας πω ότι από την επόμενη εβδομάδα η στήλη μου μετονομάζεται σε «δε γαμείς που δε γαμείς».
Υ.Γ. 3 Υπάρχουν άνθρωποι στην πόλη που κάνουν σεξ κάθε μέρα με το σύντροφό τους. Ή κάτι αλλάζει στην πόλη σλόουλι σλόουλι ή το γράμμα γράφτηκε το 2007 και ήρθε τώρα.
Αγαπημένη Μυρτώ, κλάσικ όπως όλοι σε διαβάζω και μπλα μπλα. Θέλω τη βοήθειά σου, όπως όλοι μας άλλωστε. Πνίγομαι στη δουλειά που είμαι, απομακρύνομαι από το φίλο μου, έχω σταματήσει τις κοινωνικές σχέσεις και ΖΩ ένα δράμα! θέλω να μου πεις πώς να πω στο αφεντικό μου (που κατά τα άλλα είναι συμπαθητικός και βλάκας την ίδια στιγμή) ότι παραιτούμαι χωρίς να τρέμει το φιλοκάρδι μου από την αντίδρασή του. Φοβάμαι να αντιμετωπίζω τους ανθρώπους κατά πρόσωπο.Τι φταίει;
Πρώτον: παραιτηθείτε όταν είσαστε βέβαιη ότι η δουλειά που κάνετε είναι ο λόγος που πνίγεστε. Δεύτερον: παραιτηθείτε, αφού έχετε ψαχτεί για κάπου αλλού – ειδικά αν ζείτε μόνη σας. Τρίτον: κατά τη γνώμη μου, φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους κατά πρόσωπο όταν η αυτοπεποίθησή μας είναι στα Τάρταρα, όταν το ξεκαθάρισμα για μας σημαίνει αυτόματα ρήξη και η ρήξη μάς δημιουργεί το άγχος πως δεν θα μας αγαπούν πια. Για να τα λέμε ευθέως, πιστεύω πως φταίει κάτι σχετικό με το οικογενειακό περιβάλλον και τον τρόπο που μεγαλώσαμε. Τέταρτον: κάντε ψυχοθεραπεία. Πέμπτον: κάντε ψυχοθεραπεία. Έκτον: κάντε ψυχοθεραπεία.
Υ.Γ. 1 Δηλαδή, αν το αφεντικό δεν ήταν βλάκας και συμπαθητικός αλλά πονηρός και τρομακτικός, τι θα κάνατε, θα γερνάγατε εκεί;
Υ.Γ. 2 Η εποχή δεν ευνοεί την αυτοπεποίθηση, το ξέρω, την προηγούμενη βδομάδα ήμουν ανήμπορη ακόμη και να πείσω το σκύλο μου να μην κατουρήσει στο χαλί. Μετά βγήκε ο ήλιος και κάτι σάλεψε προς το καλύτερο.
Υ.Γ. 3 Όταν τα παραβρίσκω σκούρα, λέω στον εαυτό μου «θα τα καταφέρουμε, είμαι εδώ για σένα», όπως θα το έλεγα σε ένα παιδί. Δουλεύει.
Αγαπημένη μου Μυρτώ, σε διαβάζω συχνά πυκνά από την ιστοσελίδα καθότι κάτοικος εδώ και καιρό εξωτερικού. Δεν ξέρω εάν θα γελάσεις, θα στεναχωρηθείς ή θα βρίσεις. Είμαι 30 ετών (ναι, 30 και αυτό το νούμερο είναι ψυχολογικά ιδιαίτερο... σα να πέθανες), ομοφυλόφιλος, ποτέ δεν συμβιβάστηκα ιδιαίτερα με την κοινότητα, έχω κάνει μόνο τα προκαταρκτικά με 7-8 ανθρώπους και γενικά θέλω να αισθανθώ σωστά για να ολοκληρώσω. Μέχρι στιγμής έχω βρει μόνο μία φορά έναν άνθρωπο να με γοητεύει, αλλά ο connard (συγγνώμη για τα γαλλικά) δεν ήθελε να το πάμε σοβαρά παρά το γεγονός ότι είχαμε βγει έξω 5-6 φορές και με χώρισε. Το ζήτημα είναι, να το κάνω επιτέλους με τον πρώτο τυχόντα; Να συνεχίζω να ψάχνω;
Υ.Γ. Επίσης δεν βοηθάει και η τοποθεσία που είμαι, σε ένα χωριό σχεδόν μερικών δεκάδων χιλιάδων κατοίκων Γαλλίας...
Υ.Γ. 2 Το καλό είναι ότι έχω πέραση ακόμα και εν γένει είμαι σχετικά ομορφόπαιδο.
Φιλιά
Stressé-par-mon-âge
Αφού διαβάζετε τακτικά τη στήλη μου, θα ξέρετε και τη γνώμη μου για το ζήτημα. Κάνουμε σεξ όταν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε σεξ. Αλίμονο αν πιέσουμε τον εαυτό μας και σε αυτό – τότε τι θα μείνει για να νιώθουμε ελεύθεροι; Συνεχίστε να ψάχνετε ή να μην ψάχνετε, συνεχίστε να περιμένετε, συνεχίστε να βγαίνετε ραντεβού, συνεχίστε να έχετε επαφή με την επιθυμία σας, συνεχίστε τα προκαταρκτικά και μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία αν γουστάρετε. Έλεος.
Υ.Γ. 1 «Το να αναγκάζεις τον εαυτό σου να κάνει σεξ επειδή θεωρείς ότι πρέπει είναι σα να παίρνεις από το χέρι ένα μικρό παιδί που φοβάται το σκοτάδι και να το κλείνεις σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με το έτσι θέλω», είπε κάποτε μια σοφή, πάνσοφη κουκουβάγια.
Υ.Γ. 2 Καλή άνοιξη, γαμώτο.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.
18°
