Για χρόνια η πλατεία Βάθης ήταν το σκοτεινό πρόσωπο της πόλης. Και αν αυτό τρόμαξε τους Αθηναίους και μετοίκισαν στα προάστια ήρθαν ξένοι, καινούργιοι κάτοικοι της πόλης, κουβαλώντας την παράδοση και τον πολιτισμό τους, να εγκατασταθούν γύρω της και να την αλλάξουν. Το νέο σκηνικό, της πολυπολιτισμικότητας, ήρθε να καλύψει τις σκόνες της πλατείας, να τη ζωντανέψει και να αναδείξει τη χαμένη ομορφιά της.
Περπατώντας στη Μάρνη, από το Μουσείο προς το Μεταξουργείο, η μυρωδιά θα σε σύρει στα στενά: οι Άραβες έχουν στήσει τις κουζίνες τους στη Λιοσίων, οι Κούρδοι στην Αχαρνών και στη Φαβιέρου βρίσκεις εστιατόρια με παραδοσιακά πιάτα από το Μπαγκλαντές. Η Βάθης πάντα στο επίκεντρο, να ενώνει κάτω από τη στέγη της τις κουλτούρες και τις γεύσεις του κόσμου. Εδώ ανακάλυψα ένα απομεσήμερο τα φαλάφελ ή αλλιώς ρεβιθοκεφτέδες. Με καταγωγή από τη Συρία, είναι κοινός μεζές για όλη τη Μέση Ανατολή και μεγάλη νοστιμιά.
Ο Φαρχάντ στην κουζίνα του
Αν λαχταράς αυθεντικό φαλάφελ σε αυτή την πλατεία θα το βρεις. Ανάμεσα σε ερειπωμένα νεοκλασικά και τη βουή του δρόμου κρύβεται η πιο αυθεντική εκδοχή αυτού του ανατολίτικου street food. Επί της Λιοσίων, αλλά και στους γύρω δρόμους, υπάρχουν 3-4 μαγαζιά που τα διευθύνουν αποκλειστικά Άραβες. Για αυτούς το φαλάφελ δεν είναι η νέα αθηναϊκή μόδα αλλά ένα από τα παραδοσιακά τους εδέσματα –σαν να λέμε σουβλάκι ένα πράγμα–, που σημαίνει ότι και ο τελευταίος φαλαφελοπώλης ξέρει να τα μαγειρεύει καλά.
Εγώ παίρνω πάντα από το μαγαζί του οποίου το όνομα δεν μπορώ να γράψω (αφού αδυνατώ να βρω τα αραβικά στο πληκτρολόγιο), αλλά πάντως είναι το μοναδικό που βρίσκεται πάνω ακριβώς στην πλατεία Βάθη με είσοδο από τη Λιοσίων, στον αριθμό 1. Τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και οι φαλαφελτζήδες (το ξεσηκώνω από το «σουβλατζής») είναι από την Αίγυπτο και κάνουν εξαιρετικό φαλάφελ. Την πρώτη φορά που πήγα, ο Ιμπραήμ, που ετοίμαζε την παραγγελία μου, μου είπε σε σπαστά ελληνικά: «Όταν το φας θα τρως από εδώ κάθε μέρα!». Γέλασα, αλλά το γέλιο μού κόπηκε απότομα λίγο αργότερα όταν, στην τρίτη μπουκιά, παραλίγο να με πατήσει αυτοκίνητο, είχα τόσο αφαιρεθεί. Πράγματι, όλη την επομένη εβδομάδα τρεφόμουν αποκλειστικά με φαλάφελ.
Ο Ιμπραήμ ετοιμάζει το φαλάφελ σε δευτερόλεπτα
Για να καταλάβεις, μέσα σε μια αραβική πίτα στριμώχνουν τρία φαλάφελ, λάχανο, καρότο, ντομάτα, πατάτες και μια σάλτσα της αρεσκείας σου που είναι είτε ταχίνι είτε κάτι που το λένε σκορδαλιά αλλά μοιάζει με σάλτσα σκόρδου, είτε μία μυστική κόκκινη σάλτσα που φτιάχνουν οι ίδιοι. Προσοχή γιατί η τελευταία είναι πολύ καυτερή. Στη συνέχεια το τυλίγουν με αλουμινόχαρτο και το ζεσταίνουν σε μια τοστιέρα. Είναι πεντανόστιμο και πολύ χορταστικό. Αν πω την τιμή δεν θα το πεστεύεις... €1, τόσο κοστίζει.
Έχω δοκιμάσει και με κοτόπουλο (€2) και είναι εξίσου γευστικό. Για την ακρίβεια είναι από τα πιο νόστιμα που έχω φάει – νομίζω ότι οφείλεται στην πάπρικα που περιτριγυρίζει το κοτόπουλο.
Στου Τζαίημς, εκτός από φαλάφελ, θα βρεις και σουβλάκι
Και κάτι τελευταίο. Κάθε φορά που πάω, βλέπω συνέχεια Άραβες, κάτι που νομίζω ότι επιβεβαιώνει το χρυσό κανόνα: Αν βλέπεις ντόπιους στο μαγαζί πάει να πει αυθεντικό και καλό φαγητό. Φαλάφελ, λοιπόν!
Info: Στου Ιμπραήμ για φαλάφελ, Flafel Abu Milad, πλατεία Βάθη & Λιοσίων 1, 210 5224880
Στου Μοχάμεντ για φαλάφελ και σις κεμπάπ, Λιοσίων 5, πλατεία Βάθης, 210 5201839
Στου Τζέημς για φαλάφελ και σουβλάκι, Go Grill, Λιοσίων 2, 210 5244986
20°
