Η έκλειψη Ηλίου της Δευτέρας, 21 Αυγούστου, 2017, δουλεύει κυρίως κάτω από το κατώφλι της συνείδησης, καθιστώντας τις προσπάθειές μας να διαχειριστούμε ορθά ή να βγάλουμε ορθά συμπεράσματα για όσα συμβαίνουν, εξαιρετικά δύσκολες. Γίνεται με ακρίβεια στις 21:30, ώρα Ελλάδας, και ο ωροσκόπος του χάρτη της, με συντεταγμένες Αθήνας, βρίσκεται στην τρίτη μοίρα του Κριού.
Η προσοχή μας είναι στραμμένη σε πολύ προσωπικά ζητήματα τις ημέρες της επίδρασης της έκλειψης. Ζητήματα που αφορούν την οικογένεια και το σπίτι μας, τα παιδιά μας και τον μικρόκοσμο της καθημερινότητάς μας. Η αποδυνάμωση της ηλιακής επίδρασης που σηματοδοτεί μια ηλιακή έκλειψη, παραχωρεί την σκηνή στις ενέργειες της Γης και της Σελήνης. Ο διάλογός τους εν προκειμένω μιλά για την αντιμετώπιση της οικογενειακής ζωής, του έρωτα της ζωής μας, των παιδιών μας, της διασκέδασής μας, των βάσεών μας, με τρόπο απερίσκεπτο και εγωκεντρικό, θεωρώντας ξεροκέφαλα «ότι εμείς ξέρουμε» και ότι αυτό που δούλευε πάντα, θα λειτουργήσει και τώρα. Γινόμαστε με ευκολία ισχυρογνώμονες, υπερβολικά εύθικτοι, τεμπέληδες, επαναπαυόμαστε στην θεωρητική μας αξία και αναβάλλουμε οτιδήποτε μπορεί να είναι κοπιώδες ή καινούριο χωρίς δεύτερη σκέψη. Αντικαθιστούμε το χιούμορ μας, την δημιουργικότητα και την παιδικότητα με όχι-και-τόσο-αθώα πειράγματα, αναπαραγωγή παρωχημένων μοτίβων και παλιμπαιδισμού με μπόλικο δράμα.
Η έκλειψη αυτή είναι σαν να παγώνει την ανάμνηση μίας ευχάριστης (ή και δυσάρεστης) καλοκαιρινής στιγμής στον χρόνο, θέλοντας να υπερκαλύψει με αυτό το παρελθοντικό -και κυρίως, φανταστικό- ενσταντανέ το παρόν και το μέλλον. Η συμπεριφορά αυτή τροφοδοτείται από έναν έντονο φόβο για το μέλλον και τις αλλαγές που αυτό αιτείται. Η αστρολογική αυτή συγκυρία προοιωνίζει την αυξανόμενη ανάγκη της εποχής για την ανάληψη της ευθύνης της κοινωνικής και επαγγελματικής μας εξέλιξης, μέσα από μία γενναία αλλαγή νοοτροπίας. Δεν μας βοηθά όμως να κάνουμε αυτή την αλλαγή, της οποίας μέρος της είναι το αίτημα για μία πιο ενήλικη κι αυτάρκη τοποθέτηση στα πράγματα.
Το συγκεκριμένο κράμα ενεργειών επιτάσσει την πλήρη χειραφέτηση του ατόμου στην καθημερινότητά του, χωρίς όμως η ολοκληρωμένη μονάδα να ξεχνά ότι είναι μέρος ενός συνόλου. Μας ζητά επιπλέον να κινηθούμε πρακτικά και ευρηματικά για να συμμαζέψουμε τον μικρόκοσμό μας, διατηρώντας παράλληλα την δράση και τις πράξεις μας σύμφωνες με μια φιλοσοφία που αντιλαμβάνεται την έννοια της ομάδας, της Ανθρωπότητας και της Ενότητας ως θεμέλιες λίθους της ζωής μας.
Το έργο αυτό θα ήταν ευκολότερο αν η ιστορική μας μνήμη ως ανθρωπότητα και το συλλογικό μας ασυνείδητο δεν ήταν τόσο επιβαρυμένα από τις διαρκείς συγκρούσεις και αλληλοσπαραγμούς. Ως έχουν τα πράγματα όμως, είναι, κι έτσι δημιουργείται μια βαθιά ενστικτώδης δυσπιστία ως προς την ομαδικότητα και ότι μπορεί να φαίνεται εύλογο, την παρούσα περίοδο. Παράλληλα είναι αποδυναμωμένη και η φύσει συνενωτική ηλιακή ενέργεια, αφήνοντάς μας να αναζητούμε τη βεβαιότητα είτε στο βάθος της μνήμης είτε στην επιφάνεια της διασκέδασης.
Και οι δύο εναλλακτικές είναι εξίσου πλάνες, αφού η μνήμη επί του παρόντος βρίσκεται υπό την κυριαρχία μάλλον των ατομικών ενστίκτων και έτσι διαμορφώνουμε το παρελθόν στα μέτρα μας και κατά προτίμηση να φαίνεται καλύτερο από ένα άγνωστο μέλλον. Η δε διασκέδαση είναι επίσης μια από τα ίδια και γνωστά. Θα βοηθούσε σίγουρα παραπάνω εάν κι αυτή δεν σκιαζόταν από την διασπαστικότητα που επιβάλλει ο εξαιρετικά τονωμένος αυτές τις μέρες, εγωκεντρισμός μας.
Ο καλύτερος τρόπος να προσεγγίσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους αυτές τις ημέρες είναι με χαλαρή, διακοπική, Αυγουστιάτική διάθεση. Με πολύ χιούμορ και συναίσθηση της όχι ιδιαίτερα μεγάλης σημαντικότητας μας μέσα στην μεγάλη εικόνα. Καλό θα ήταν να κρατήσουμε την ευθιξία και τα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» υπό έλεγχο και να μην απορρίπτουμε καινούριους ανθρώπους, προτάσεις και τρόπους πριν καν τα προσεγγίσουμε για να τα εξετάσουμε και να βρούμε τι (εάν) μας φταίει. Εντέλει, καλό θα ήταν να μην θυσιάσουμε κάθε έννοια ηθικής, ομαδικότητας και συνεργασιμότητας. Καλό θα ήταν να μετατρέψουμε τους φόβους μας σε χιούμορ ή και δημιουργική εργασία κι όχι σε πισώπλατα μαχαιρώματα και εγωισμό, τα προϊόντα του ασυνείδητου φόβου κι ενός ανεξέλεγκτου κόμπλεξ κατωτερότητας.
* Η ολική έκλειψη Ηλίου της 21ης δημιουργεί μία γενική συνθήκη μέσα στην οποία θα κινηθούμε όλοι. Οι ενέργειες της αναμένεται να εκδηλωθούν σφοδρότερα και με σημαντικότερα περιστατικά στις ζωές όσων γεννήθηκαν το τελευταίο πενταήμερο των ζωδίων του σταθερού σταυρού (Ταύρος, Λέων, Σκορπιός, Υδροχόος). Οι γεννημένοι τις πέντε τελευταίες ημέρες των ζωδίων της φωτιάς (Κριός, Λέων, Τοξότης) θα είναι οι καλύτεροι αγωγοί για το αρνητικό δυναμικό της έκλειψης από άποψης συμπεριφοράς. Δευτερευόντως οι γεννημένοι τις τελευταίες πέντε ημέρες των ζωδίων του αέρα (Δίδυμοι, Ζυγός, Τοξότης).
12°
