Κυρίες συζητούν: «Αυτή η Λίλα μπορεί όλη μέρα να μη φάει τίποτα αλλά όπου βρει γλυκό το γονατίζει. Να, κοίτα, ένα φορτηγό μπινελίκια αγόρασε προς δήθεν και καλά λόγω Χριστουγέννων κι έτσι. Μωρέ, της γλυκιάς αμαρτίας το ανάγνωσμα θα γίνει το βράδυ σπίτι της!»
(Σε cafe της Αγίας Παρασκευής, Τετάρτη μεσημέρι)
«Πω πω, τι Μπύθουλας στον Ηλεκτρικό. Μετρό θα παίρνω, όπως όλος ο καλός κόσμος».
(40άρα στο κινητό της, περιμένοντας έξω από το Attica, Πανεπιστημίου, Δευτέρα απόγευμα)
Διάλογος μέσα σε ταξί, ανάμεσα σε οδηγό και πελάτη: -Αν θες, κάπνισε. Λέει στον πελάτη.
-Ευχαριστώ, δεν καπνίζω, το έχω κόψει.
-Εγώ είμαι στην κατηγορία «και καπνίζω και δεν θέλω να το κόψω». Θέλω να μπω στη στατιστική που λέει ότι το 90% θα πεθάνουν από καρδιά ή από κάπνισμα.
(Διαδρομή από αεροδρόμιο προς Μελίσσια, Τετάρτη βράδυ)
...ο ίδιος ταρίφας συνεχίζει: «...κι είχα πάει στο Μάτσου Πίτσου και είχα ένα φύλλο από κόκα, μύτη-στόμα. Μας το βάζανε για να αναπνέουμε καλύτερα όταν ανεβαίναμε το Μάτσου Πίτσου...»
Στον ΟΑΕΔ, μέρα που γίνεται χαμός. Μία τεράστια ουρά που περιμένουν μπροστά σε έναν γκισέ. Μία πονηρή θείτσα πάει να χωθεί μπροστά. -Έι! Έχει σειρά! Της φωνάζει κάποιος.
-Μμμ... (περιφρονητικά). Για δουλειά ήρθα, μια σφραγίδα θέλω!
-Ναι, ενώ εμείς περιμένουμε για καφέ!
Χάχανα σε όλη την αίθουσα.
(Μαρούσι, ΟΑΕΔ, πρωί Παρασκευής)
«Μη μου το παίζεις εμένα λεζάντα γιατί θα σε τρίψω σα μαντηλοτρίφυλλο»
23°
