Παρουσίαση του νέου βιβλίου «Σιωπηλή σαν το θάνατο» του Αμπδόν Ουμπίδια, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Carnivora
Ο Αμπδόν Ουμπίδια, πολυβραβευμένος στην πατρίδα του και τη Λατινική Αμερική, κινείται με ευελιξία στα σκοτεινά μονοπάτια του ψυχολογικού θρίλερ αποτυπώνοντας μια ιστορία «Σιωπηλή σαν το θάνατο». Μια ιστορία λιτή μα περιεκτική σε νοήματα, με μια γραφή δωρική, μια ατμόσφαιρα που σε γραπώνει αμέσως και μια χειρουργικής ακρίβειας σκιαγράφηση χαρακτήρων και ψυχών. Μια μικρή νουβέλα που διαβάζεται μέσα σε λίγες ώρες αλλά καταφέρνει να αφήσει το αποτύπωμά της στον αναγνώστη. Ένα κείμενο που κινείται στην κόψη του ξυραφιού και επιτυγχάνει με τη λιτή του φόρμα να αποδώσει στο μέγιστο το δύσκολο θέμα που πραγματεύεται.
Η ιστορία ξετυλίγεται στο Κίτο το 1983. «Η νύχτα ράγισε σαν αστραπή. Στη γειτονιά κάποιος πέθανε». Ένας γιατρός ενημερώνει τηλεφωνικά τον γείτονά του Ροδόλφο Μορόνι πως κάποιος επιχειρεί να μπει στο σπίτι του. Λίγα λεπτά αργότερα, δύο πυροβολισμοί ακούγονται και ο νεαρός εισβολέας πέφτει νεκρός. Ο Μορόνι πείθει τον γιατρό πως επρόκειτο για κάποιον κλέφτη, αλλά εκείνος δεν μπορεί να ησυχάσει. Αναζητεί πληροφορίες για το θύμα και συναντά τη γυναίκα του τη στιγμή που τον έχει περισσότερο ανάγκη, καθώς το μωρό της ψήνεται στον πυρετό. Μια παράξενη σχέση αναπτύσσεται ανάμεσά τους που παρασύρει σαν χείμαρρος τον γιατρό φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με αλήθειες που σοκάρουν και καταστάσεις που τον ξεπερνούν.
Οι νουάρ αποχρώσεις της πλοκής προσδίδουν από την πρώτη στιγμή έναν άλλο τόνο στην αφήγηση των γεγονότων. Μέσα από τις καταστάσεις που εξελίσσονται, προβάλλουν οι αιματηρές συνέπειες της δικτατορίας της Αργεντινής. Θύτες και θύματα, βασανιστές και βασανισμένοι, επιλέγουν να επιβιώσουν διαλέγοντας διαφορετικούς δρόμους: οι πρώτοι διαφεύγοντας, αλλάζοντας ζωή και ταυτότητα, και οι δεύτεροι προσπαθώντας να ξεχάσουν, να αποδεχθούν τα τραύματα, τις πληγές που δεν λένε να τους αφήσουν σε ησυχία, τα φαντάσματα που τους στοιχειώνουν. Δύο πυλώνες που προσπαθούν να γείρουν την πλάστιγγα της ηθικής του αναγνώστη προς τη μεριά τους και να τον κερδίσουν στο παιχνίδι της διελκυστίνδας. Ο γιατρός, που έχει εγκαταλειφθεί σε μια θλιβερή μοναξιά και ο πρώην βασανιστής που υπερασπίζεται με πάθος τις πράξεις του και προκαλεί, με ένα θράσος πρωτόγνωρο. Οι μονόλογοι των δύο πρωταγωνιστών είναι απλά εξαιρετικοί.
Ο συγγραφέας έχει αποτυπώσει την πλοκή του με τρόπο που παρακινεί τον αναγνώστη να μπει στη θέση των ηρώων, να σκεφτεί ποια κίνηση ματ θα έκανε και αν θα έφτανε μέχρι το τέλος. «Κοιτάξτε, γιατρέ, στην Αργεντινή είχαμε πόλεμο: Ή αυτοί θα εξόντωναν εμάς ή εμείς θα εξοντώναμε αυτούς. Τόσο απλά». Πόνος αντί πόνου. Θάνατος αντί θανάτου. «Όλοι μας ερευνούμε κάτι σημαντικό: Ερευνούμε τον κόσμο, τα όρια και τα μυστικά του, αλλά επίσης ερευνούμε ακατάπαυστα τον ίδιο μας τον εαυτό, για να μάθουμε ποια είναι τα δικά μας όρια και τα μυστικά».
Η πλοκή έχει υφανθεί με προσοχή και καταφέρνει να αποδώσει στο έπακρο τους ταραγμένους ψυχισμούς των πρωταγωνιστών της, να σκάψει βαθιά στις εσωτερικές τους συγκρούσεις, να ρίξει φως στις απόκρυφες και σκοτεινές επιθυμίες τους, να αποκαλύψει το ταραγμένο παρελθόν τους, και να φέρει την ανατροπή. Φρίκη και πόνος, ελπίδα και αγάπη. Απόρριψη και αποδοχή. Αντιφάσεις και ψυχολογικές διακυμάνσεις συναντούν τη λιτή φόρμα του δημιουργού προσφέροντας ένα καυστικό, σκληρό ανάγνωσμα όπου οι ευγενέστερες προθέσεις γίνονται ένα με τις πιο φριχτές πράξεις. Μικρά κεφάλαια, ιδιαίτερο χιούμορ, έντονοι διάλογοι και σκληρές αλήθειες συμμαχούν για να στήσουν τον αναγνώστη στον τοίχο. Και το πετυχαίνουν.
Οι χαρακτήρες εφορμούν με πάθος στα γεγονότα και απονείμουν δικαιοσύνη σύμφωνα με τα πιστεύω τους. Και ανάμεσά τους, ο απόλυτος πρωταγωνιστής: ο θάνατος. Κρυμμένος στις κουίντες, να παρακολουθεί τις στιχομυθίες των ηρώων, έτοιμος να εξοντώσει τον δειλό, εκείνον που θα διστάσει, εκείνον που θα αφήσει το περιθώριο στον αντίπαλο να σκεφτεί, να πάρει μια βαθιά ανάσα, να αναλογιστεί τις συνέπειες της πράξης του.
Η εξαίρετη μετάφραση της Ασπασίας Καμπύλη σε συνδυασμό με την προσεγμένη έκδοση και το εντυπωσιακό εξώφυλλο, απογειώνουν πραγματικά την ελληνική έκδοση του βιβλίου.
«Σιωπηλή σαν το θάνατο». Ηθικά διλήμματα της ανθρωπότητας και διαχρονικές ανησυχίες βρίσκουν χώρο στις σελίδες μιας αριστοτεχνικά δομημένης πλοκής, που βυθίζεται στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής κοιτώντας στα μάτια τον πόνο αλλά και την αγάπη, που πάντα καταφέρνει το ακατόρθωτο.
8°
