Καλοκαίρι σημαίνει διάβασμα. Η ATHENS VOICE ξεφυλλίζει τις νέες κυκλοφορίες των εκδόσεων Ψυχογιός και προτείνει τα βιβλία των διακοπών
Θερινή σεζόν, ανέμελα απολαυστικά διαβάσματα. Η λογοτεχνική βιβλιοθήκη των εκδόσεων Ψυχογιός εμπλουτίστηκε με νέους τίτλους και τους διαβάσαμε όλους. Όσοι αναζητούν μαγευτικές ημέρες και νύχτες συντροφιά με την κουλτούρα της ανάγνωσης, δε χρειάζεται να ψάξουν πιο μακριά.
Από την Ιζαμπέλ Αλιέντε και την Annette Hess, έως τη Λένα Μαντά και τη Χρυσηίδα Δημουλίδου, από τον Dean Koontz και τον Χόρχε Γκαλάν μέχρι τη Μαρία Παναγοπούλου, την Ρένα Ρώσση - Ζαΐρη και τους Μαξίμ Ροβέρ, Γιώργο Ν. Πολίτη, Ιτσίρο Κιτσίμι & Φουμιτάκε Κόγκα και Τζέισον Μπάρον, φυλλομετρήσαμε τα βιβλία που θα δώσουν νόημα στο φετινό καλοκαίρι και προτείνουμε τα καλύτερα στον χώρο της ξένης πεζογραφίας, της ελληνικής λογοτεχνίας, του ευ ζην και των γενικών γνώσεων. Ζήσε το καλοκαίρι παρέα με ένα καλό βιβλίο…
Ιζαμπέλ Αλιέντε, «Μακρύ πέταλο από θάλασσα» Μεταφρασμένη σε 42 γλώσσες και με πωλήσεις 74 εκατομμυρίων αντιτύπων, η Ιζαμπέλ Αλιέντε χαρίζει νέες εμπνευσμένες σελίδες στις στρατιές των αφοσιωμένων αναγνωστών της. (σελίδες 400, μετάφραση Βασιλική Κνήτου)
Το 1936, ξεσπά στην Ισπανία ο Εμφύλιος. Όταν ο Φράνκο επικρατεί, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι παίρνουν τον δρόμο της αυτοεξορίας, περνώντας από τα Πυρηναία, στη Γαλλία. Ανάμεσά τους η νεαρή πιανίστρια Ροσέρ και ο αδερφός του νεκρού αγαπημένου της, ο γιατρός Βίκτορ Νταλμάου. Για να επιβιώσουν, ενώνονται σε έναν γάμο που δε θέλησε κανείς τους.
Μαζί με άλλους πρόσφυγες, επιβιβάζονται στο «Winnipeg», το καράβι που ναύλωσε ο ποιητής Πάμπλο Νερούδα για να τους μεταφέρει στη Χιλή, αυτό το «μακρύ πέταλο από θάλασσα και κρασί και χιόνι», όπως την ονομάζει ο ίδιος. Εκεί θα φτιάξουν μια καινούργια ζωή, εξόριστοι αλλά ελεύθεροι. Ώσπου μια χούντα θα ανατρέψει τον Πρόεδρο της χώρας, Σαλβαδόρ Αλιέντε…
Οι συναρπαστικοί ήρωες της Αλιέντε πορεύονται μέσα στον ταραγμένο 20ό αιώνα ανακαλύπτοντας ότι στη ζωή σου μπορείς να ζήσεις πολλές ζωές κι ότι, κάποιες φορές, το δύσκολο δεν είναι να φύγεις αλλά να γυρίσεις…
Annette Hess, «Η διερμηνέας» Το ντεμπούτο που κυκλοφορεί σε 20 γλώσσες και πλασαρίστηκε στη λίστα των best seller του Der Spiegel αποτελεί μια μοναδική λογοτεχνική εμπειρία. (σελίδες 352, μετάφραση Αλεξάνδρα Παύλου)
«Και σε περίπτωση που δεχτείτε, αρχίστε να μαθαίνετε και το αναγκαίο λεξιλόγιο».
«Τι εννοείτε; Στρατιωτική ορολογία;»
«Όλες τις πιθανές λέξεις για το πώς μπορεί κανείς να σκοτώσει έναν άνθρωπο».
Η νεαρή Εύα Μπρουνς ζει μια ανέμελη ζωή στη Φρανκφούρτη του 1963. Ο πόλεμος είναι μια θολή παιδική ανάμνηση, η ταβέρνα του πατέρα της πηγαίνει καλά, και ο Γίργκεν, ο πλούσιος φίλος της, ετοιμάζεται να της κάνει πρόταση γάμου.
Όλα, όμως, ανατρέπονται όταν προσλαμβάνεται ως διερμηνέας σε μια δίκη για εγκλήματα πολέμου, όπου και γνωρίζει τον Ντέιβιντ Μίλερ, έναν μαχητικό και αινιγματικό Καναδό δικηγόρο. Μεταφράζοντας τις καταθέσεις, η Εύα έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το τρομερό παρελθόν της πατρίδας της. Και αρχίζει να αναρωτιέται: Γιατί οι δικοί της αντιδρούν τόσο στη συμμετοχή της στη διαδικασία; Γιατί δε μιλούν ποτέ για το τι έκαναν στον πόλεμο;
Καθώς η «Δεύτερη Δίκη του Άουσβιτς», όπως θα μείνει στην Ιστορία, συγκλονίζει μια ολόκληρη χώρα, η Εύα δεν μπορεί πια να είναι απλώς η καλή κόρη που ετοιμάζεται να γίνει καλή σύζυγος. Πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στις έτοιμες αλήθειες και σε αυτό που της λέει η συνείδησή της. Ανάμεσα στη συλλογική λήθη και στην προσωπική ευθύνη – και τελικά, ανάμεσα στο μίσος και στην αγάπη.
Dean Koontz, «Τα μάτια του σκότους» Η επιστροφή ενός πρωτοκλασάτου μυθιστοριογράφου, του οποίου τα βιβλία έχουν διαβαστεί από περισσότερους από 500.000.000 αναγνώστες παγκοσμίως (σελίδες 400, μετάφραση Ρόζα Τραϊκόγλου)
Η Τίνα Έβανς έχει περάσει έναν χρόνο προσπαθώντας να αποδεχτεί τον θάνατο του γιου της. Η πληγή δε θα κλείσει ποτέ, αλλά πρέπει να προχωρήσει παρακάτω. Καθώς πλησιάζει η πρεμιέρα της παράστασης που σκηνοθετεί στο Λας Βέγκας, νιώθει έτοιμη για μια καινούργια αρχή.
Ως το βράδυ, που βλέπει δυο λέξεις γραμμένες στον μαυροπίνακα στο δωμάτιο του Ντάνι: ΟΧΙ ΝΕΚΡΟΣ. Κι αν τα πράγματα δεν είναι όπως νομίζει; Αν το παιδί της δε σκοτώθηκε πραγματικά μαζί με τους άλλους προσκόπους σ’ εκείνο το φρικτό δυστύχημα; Η ανάγκη να ανακαλύψει την αλήθεια θα οδηγήσει την Τίνα από τα φώτα του Λας Βέγκας στις σκιές της Νεβάδα. Και σ’ έναν εφιάλτη που η αρχή του βρίσκεται ακόμα πιο μακριά, σ’ ένα εργαστήριο στην Ουχάν της Κίνας.
Το θρίλερ του Dean Koontz που συζητήθηκε όσο κανένα άλλο το 2020, καθώς αναφέρεται, αν και γραμμένο χρόνια πριν, στην πόλη από την οποία ξεκίνησε η πανδημία…
Χόρχε Γκαλάν, «Τα δικά μας χρόνια» Η λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία στα καλύτερά της, σε ένα μυθιστόρημα που θα μαγέψει τους λάτρεις του μαγικού ρεαλισμού, ενώ η μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη προσδίδει μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε μια έκδοση φροντισμένη σε κάθε λεπτομέρεια. (σελίδες 400, μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης)
Εν αρχή, ένας άνδρας σκορπίζει καναρόσπορους στους δρόμους για να δελεάσει κουκουβάγιες που θα του φέρουν πίσω την αγαπημένη του. Τίποτα πιο δελεαστικό για τον αναγνώστη, που, όσο προχωράει η αφήγηση, βυθίζεται στην ιστορία μιας οικογενειακής κατάρας και σ’ αυτήν μιας καταραμένης χώρας που δοκιμάζεται σαν τον Ιώβ με αλλεπάλληλους κατακλυσμούς, σεισμούς, επιδημίες, δικτατορίες και άλλες μάστιγες, και σώζεται μονάχα με τη δύναμη της πίστης στους μύθους και στα θαύματα των μύθων. Ένας τέτοιος μύθος ξεδιπλώνεται σ’ αυτό το μαγικό μυθιστόρημα που ο αφηγητής του διασχίζει, πληγωμένος αλλά όρθιος, έναν αιώνα ιστορία του τόπου του.
Μαξίμ Ροβέρ, «Τι να κάνεις με τους ηλίθιους για να μη γίνεις ένας απ’ αυτούς» Να ένας πραγματικά ευρηματικός τίτλος που μας αφορά όλους! Γενικές γνώσεις, ανθρώπινες σχέσεις και ψυχολογία προσεγγίζονται με διεισδυτικότητα και χιούμορ στο βιβλίο που θα απολαύσετε να συζητάτε με τους φίλους σας στις διακοπές. (σελίδες 192, μετάφραση Έλλη Συλογίδου)
Μήπως η ζωή σου κατακλύζεται από πλάσματα που σε βλάπτουν με την ηλιθιότητά τους; Μήπως επιθυμείς να δώσεις τέλος σ’ αυτή την απαίσια εμπειρία αλλά δεν ξέρεις πώς;
Οι ηλίθιοι εμφανίζονται χωρίς προειδοποίηση, εκεί όπου δεν το περιμένεις. Επιθυμείς απλώς να μετακινηθείς, να απολαύσεις ένα τοπίο, να εργαστείς, να χαρείς το ότι είσαι ζωντανός, και τότε, ένας ηλίθιος έρχεται να σου χαλάσει τη μέρα, να σε δυσκολέψει, ή ακόμη χειρότερα, να σε εγκλωβίσει κι εσένα στην ηλιθιότητά του.
Είναι παντού. Και προσπαθώντας να τα βγάλεις πέρα μαζί τους, κινδυνεύεις να γίνεις ένας απ’ αυτούς.
Με χιούμορ, αγαθές προθέσεις και σοφία, το βιβλίο αυτό προτείνει μια νέα ηθική με βάση την οποία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη μάστιγα της εποχής μας, αυτή την ασθένεια που αφορά συνολικά την κοινωνία και δηλητηριάζει τη ζωή του καθενός μας.
Γιώργος Ν. Πολίτης, «Το παράδειγμα της Ελλάδας. 16 μαθήματα από την πανδημία» Καίριο, επίκαιρο, απαραίτητο, το βιβλίο του αναπληρωτή καθηγητή Κοινωνικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιώργου Ν. Πολίτη, μας αφορά όλους. (σελίδες 128)
Η παγκόσμια πανδημία προκάλεσε τεκτονικές μετατοπίσεις στο κοινωνικό οικοδόμημα. Η επέλαση του λοιμού γέννησε νέα ηθικά διλήμματα, νέους και απροσδόκητους φόβους. Στην Ελλάδα δειλιάζουμε να αναγνωρίσουμε το προφανές: ότι η οικογένεια, η αγάπη προς τον άλλο και η φιλοπατρία έγιναν άγκυρες που μας κράτησαν κόντρα στο κύμα της αρρώστιας.
Ο ελληνικός τρόπος σκέψης και ζωής ριζώνει στο βάθος της Ιστορίας. Γι’ αυτό και ορισμένοι σπεύδουν να τον βαφτίσουν ξεπερασμένο. Λες και ξεπερνιέται η αντίληψη ότι ο άνθρωπος έχει αξία, ενώ τα πράγματα έχουν τιμή.
Η λογική, η ηθική και το μέτρο συγκροτούν διαχρονικά το τρίγωνο των δυνάμεων του ελληνικού παραδείγματος. Αυτές φώτισαν τον δρόμο της πετυχημένης αντιμετώπισης του ιού. Ενάντια στις μαύρες προβλέψεις. Το παράδειγμα της Ελλάδας αναδύθηκε ως αγαθή δύναμη που υπερβαίνει διαχωρισμούς. Ενώνει. Γεμίζει αυτοπεποίθηση. Το έχουμε ανάγκη. Εμείς και ο κόσμος.
Ιτσίρο Κιτσίμι & Φουμιτάκε Κόγκα, «Τόλμησε να είσαι ευτυχισμένος» Ψυχολογία, αυτοβελτίωση, ευ ζην, μέσα από το παγκόσμιο μπεστ σέλερ των 1.000.000 αντιτύπων. (σελίδες 320, μετάφραση Λητώ – Παναγιώτα Ανδρέου)
Έχεις το θάρρος να βρεις την ευτυχία; Μετά το εκδοτικό φαινόμενο «Τόλμησε να είσαι ο εαυτός σου», οι Κιτσίμι και Κόγκα επανέρχονται με το δεύτερο μέρος της διδασκαλίας τους, που αξιοποιεί τη θεωρία του Άντλερ, ενός από τους γίγαντες της ψυχολογίας του 20ού αιώνα, για να μας οδηγήσει στην ευτυχία.
Ο νεαρός άντρας που γνωρίσαμε στο πρώτο βιβλίο απευθύνεται για ακόμη μία φορά στον φιλόσοφο αναζητώντας απαντήσεις. Με τι τρόπο μπορούμε να διαβούμε το «μονοπάτι της ευτυχίας»; Μπορεί η θεωρία του Άντλερ όντως να εφαρμοστεί στην πράξη; Και ποιο είναι εκείνο το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Άντλερ περί «μεγαλύτερης επιλογής στη ζωή», την οποία πρέπει όλοι να πάρουν ώστε να ζήσουν ευτυχισμένοι;
Ένα σοφό βιβλίο που δε δίνει έτοιμες λύσεις, αλλά την πυξίδα για να βγούμε από το χάος και να ζήσουμε μια ευτυχισμένη ζωή.
Τζέισον Μπάρον, «Το ΜΒΑ σε εικόνες» Δύο χρόνια σπουδών συμπυκνωμένα σε ένα μεστό, φοβερό βιβλίο. (σελίδες 216, μετάφραση Γιώργος Μπαρουξής)
Ο Τζέισον Μπάρον πέρασε 516 ώρες στην τάξη, έκανε βουνά από εργασίες και ξόδεψε χιλιάδες δολάρια για να ολοκληρώσει το MBA του στο BYU Marriott School of Business. Στην πορεία, αντί να κρατάει σημειώσεις που δε θα διάβαζε ποτέ, σκίτσαρε σε κάθε μάθημα – συμπυκνώνοντας σε εικόνες τα βασικά σημεία της εκπαίδευσής του και δημιουργώντας κάτι που και τραβούσε το ενδιαφέρον και ήταν εξαιρετικά χρήσιμο.
Αφού με το MBA του, ο Τζέισον έφτιαξε ένα βιβλίο με αυτά τα σκίτσα, για να βοηθήσει τους νέους, επίδοξους ηγέτες του επιχειρηματικού κόσμου, όποια εκπαίδευση κι αν είχαν και όσα χρήματα κι αν έβγαζαν, να κατανοήσουν τα σημαντικά θέματα που διδάσκεται κάποιος σε μια οικονομική σχολή.
Είτε σκέφτεστε να μπείτε σε μια οικονομική σχολή, είτε σπουδάζετε ήδη, είτε αναρωτιόσασταν πάντα τι μαθαίνεις σε ένα MBA, αυτό το εξαιρετικά ευχάριστο βιβλίο είναι ό,τι χρειάζεστε!
Λένα Μαντά, «Οι τρεις άσοι» Η συγγραφέας των 2.2 εκατομμυρίων αντιτύπων, με τα βιβλία της να κυκλοφορούν σε 8 χώρες, επιστρέφει. Οι αναγνώστες επιχαίρουν. (σελίδες 480)
Γεννήθηκαν και οι τρεις την πρώτη του μηνός. Στα δέκα τους χρόνια συναντήθηκαν τυχαία μια νύχτα σ’ ένα αστυνομικό τμήμα κι έγιναν αχώριστοι από ιδιοτροπία της μοίρας. Ήταν πλέον Οι τρεις Άσοι. Πήραν δρόμους που τους έφεραν αντιμέτωπους και το μόνο τους μέλημα ήταν να διαφυλάξουν εκείνη την αλλόκοτη φιλία. Ένας ιερέας, ένας αστυνομικός κι ένας νονός της νύχτας… Τι πιθανότητες είχαν να συνεχίσουν την παράλληλη πορεία τους; Δοκιμάστηκαν σκληρά σε κάθε τους βήμα, αλλά άντεξαν. Μέχρι που μια Ντάμα ανακάτεψε ύπουλα την τράπουλα και έστησε το παιχνίδι.
Η μοίρα αποφάσισε να ρίξει ξανά τα χαρτιά όπως εκείνη ήθελε. Κράτησε στο μανίκι της κρυμμένους τρεις Άσους…
Χρυσηίδα Δημουλίδου,«Ραγισμένο είδωλο» Ένα όνομα που δεν χρειάζεται συστάσεις, μια μυθιστοριογράφος της οποίας το έργο σημείωσε πωλήσεις 2.000.000 αντιτύπων. (σελίδες 656)
Κατά τη δεκαετία του 1960 στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων, αναδείχθηκαν τα μεγαλύτερα εγχώρια κινηματογραφικά αστέρια. Ένα από αυτά υπήρξα κι εγώ, ο Βίκτορας Νοταράς. Ελάχιστοι έμαθαν πως τα πρώτα μου εφηβικά βήματα τα έκανα στα διαβόητα στενοσόκακα της πιο αμαρτωλής γειτονιάς, της Τρούμπας, με τα μπορντέλα και τις γυναίκες που πουλούσαν φθηνό έρωτα, πρώτα ως αγαπητικός και μετά ως βαποράκι. Το μέλλον μου ήταν αβέβαιο, όμως δε μου καιγόταν καρφί. Και γιατί να μου καεί; Ήμουν νέος, γοητευτικός, δεν περνούσα απαρατήρητος. Ένα καπρίτσιο της μοίρας με έχρισε μέσα σε μια νύχτα πρωταγωνιστή ταινιών, έγινα αυτό που έλεγαν κινηματογραφικό αστέρι, σταρ∙ δεν ξέρω πώς στον διάολο εκτοξεύτηκα τόσο ψηλά, άλλοι το αποφάσισαν, όχι εγώ. Σύντομα έφυγα στο εξωτερικό, έκανα καριέρα κι εκεί. Τα είχα όλα. Νιάτα, δόξα, λεφτά. Οι γυναίκες παραληρούσαν για ένα μου αυτόγραφο, πολύ περισσότερο για μια βραδιά μαζί μου. Δεν εκτίμησα τίποτα… Τίποτα.
Ανίκανος να διαχειριστώ την τεράστια φήμη μου, έκανα τα πάντα για να αμαυρώσω το όνομά μου, να ποδοπατήσω το γνήσιο ταλέντο μου, να καταστρέψω την εικόνα μου, να ραγίσω το είδωλό μου. Μέχρι που συνειδητοποίησα πως δεν ήμουν ο θύτης που πίστευα, που πίστευαν όλοι, ήμουν το θύμα. Ήταν όμως αργά. Βλέπετε, όταν ραγίσουν τα είδωλα, τα «σκοτώνουν».
Μπορεί ένα λάθος της νιότης να φέρει την ανατροπή; Να γίνει η αιτία να αναθεωρήσουμε ολόκληρη τη ζωή μας; Να ξαναγεννηθούμε; Ίσως…
Ρένα Ρώσση – Ζαΐρη,«Τιρκουάζ» Νέο μυθιστόρημα από τη βραβευμένη συγγραφέα των 650.000 αντιτύπων. (σελίδες 512)
Στις σελίδες του, υπάρχει το άσπρο. Υπάρχει το μαύρο. Κι ανάμεσά τους το τιρκουάζ. Το δαχτυλίδι που είχε επιλέξει ο Στέφανος να χαρίσει και στις τρεις αδελφές. Στη δύστροπη Ερατώ, στη δυναμική Κλέλια, στην ντελικάτη Μάιρα, τα κορίτσια του. Είχε τον τρόπο του με τις γυναίκες ο Στέφανος. Τις έκανε να νιώθουν όμορφα, να αισθάνονται μοναδικές.
Τη μία την παντρεύτηκε.
Την άλλη την ερωτεύτηκε.
Την τρίτη τη βίασε.
Μαρία Παναγοπούλου, «Η πενθερά» Βασισμένο σε αληθινές ιστορίες, το πρώτο μυθιστόρημα της Μαρίας Παναγοπούλου στις εκδόσεις Ψυχογιός κρύβει μοναδικές απολαύσεις, ενώ έχει φτάσει την 8η χιλιάδα σε χρόνο ρεκόρ (σελίδες 312)
«Τι διαφορά έχει η πενθερά από την πεθερά»;
«Καμία!»
«Τότε προς τι αυτό το παραπανίσιο νι;»
«Δεν ξέρω. Κατά μία εκδοχή, η λέξη προέρχεται από τη σύνθεση των όρων πένθος και έρως και υποδηλώνει τον θάνατο του έρωτα».
«Μεγαλειώδες! Πενθερά: ο θάνατος του έρωτα!»
Δύο ηλικιωμένες γυναίκες δέχονται δολοφονική επίθεση την ίδια μέρα και ώρα, σε δύο διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας. Άγνωστες μεταξύ τους, τις ενώνει ένα αόρατο νήμα: είναι πεθερές που αντιπαθούν τις νύφες τους.
Η Αγορίτσα, μια σκληρή Μανιάτισσα από το Οίτυλο, βλέπει τα όνειρά της να γκρεμίζονται όταν ο γιος της, ο δικηγόρος Σαράντος Πιερόγιαννης, παντρεύεται με μια χειρουργό, αφοσιωμένη στην καριέρα της.
Η Μόσχω, μια καλοκάγαθη Πόντια από την Καλαμαριά, ζει κάτω από την ίδια στέγη με τον μοναχογιό της, τον οδηγό νταλίκας Ηρακλή Τερκενλεκίδη, και την καλλονή σύζυγό του.
Δύο πεθερές, που κάποιοι τις θέλουν νεκρές. Δύο νύφες, που εύχονται να είχαν ορφανούς συζύγους. Δύο γιοι, που συνθλίβονται στις συμπληγάδες της μητρικής αγάπης και του έρωτα. Οικογενειακές συνωμοσίες και μιαρά μυστικά. Άγραφοι νόμοι κι αγδίκιωτα αισθήματα. Κι ένας γρίφος-φωτιά: η πεθερά σκότωσε τον έρωτα ή ο έρωτας την πεθερά;
Ένα κοινωνικό-αστυνομικό μυθιστόρημα που επιχειρεί να ρίξει φως σε ένα διαχρονικό στερεότυπο της ελληνικής κοινωνίας: υπάρχουν πεθερές-αράχνες ή πρόκειται για ένα άλλοθι των ζευγαριών που δεν καταφέρνουν να κατακτήσουν το «για πάντα»;
16°
Μαξίμ Ροβέρ, «Τι να κάνεις με τους ηλίθιους για να μη γίνεις ένας απ’ αυτούς»
Λένα Μαντά, «Οι τρεις άσοι»
