Μπήκαμε στις πρόβες του Ράφτη Κυριών και μιλήσαμε με τους συντελεστές

Ο Γιάννης Κακλέας ανεβάζει φέτος στο θέατρο Γκλόρια την παράσταση «Ράφτης Κυριών» του Ζορζ Φεντώ. Είναι το πρώτο έργο του θεατρικού αυτού συγγραφέα, που έγραψε στα 22 του χρόνια, προσεγγίζοντας με έναν απολαυστικά σατιρικό τρόπο το θέμα της απιστίας. Πρωταγωνιστής είναι ο γιατρός Μουλινό, ένας φιλήσυχος άντρας, που γοητεύεται από τα κάλη της -επίσης παντρεμένης- Σουζάν, η οποία εμφανίζεται ως η πέτρα του σκανδάλου.

Η σύγχρονη ανάγνωση του Κακλέα απομυθοποιεί το ζήτημα της απιστίας και με την έξυπνη προσθήκη του διπλού ρόλου του μπάτλερ, βάζει τους θεατές στο παιχνίδι, ενώ ο γρήγορος ρυθμός της παράστασης, με τα σκηνικά που συνεχώς είναι σε κίνηση και τις μυστικές πόρτες που ανοιγκοκλείνουν, η χημεία μεταξύ των συντελεστών και η ζωντανή μουσική από τον Βάιο Πράπα δίνουν στο έργο μια ζωντάνια που όλοι χρειαζόμαστε για να ξεφύγουμε λίγο από τα προβλήματα που μας απασχολούν στην καθημερινότητά μας.

Ράφτης Κυριών στο Θέατρο Γκλόρια: Οι συντελεστές της παράστασης μάς απαντούν για το πώς ορίζουν την απιστία

Βρέθηκα στο Θέατρο Γκλόρια λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα, παρακολούθησα το πρώτο μέρος της παράστασης και μίλησα με τους πρωταγωνιστές Δημήτρη Μακαλιά, Στέλιο Λύκο, Νίκη Λάμη και Αθηνά Μουστάκα. Και, φυσικά, με τον σκηνοθέτη Γιάννη Κακλέα. 

Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί τον «Ράφτη Κυριών» στο Γκλόρια

Ποια είναι η δική σας ματιά πάνω στο έργο του Φεντό;
Αυτό το έργο που ανεβάζουμε είναι μία νεανική απόπειρα του Φεντό. Είναι 22-23 χρονών που τα γράφει αυτά και έχει μια τρέλα για τη ζωή. Το σημαντικό σε αυτόν τον συγγραφέα είναι ότι παίρνει τη σκυτάλη από τον Μολιέρο, που έχει γράψει αυτά που έχει γράψει για την υποκρισία, για τη θρησκεία, για την πολιτική, για τους αυλικούς, όλη τη σατιρική ματιά του και την αιχμηρότητά του και  τη μεταφέρει στους ανθρώπους της εποχής του με ένα επίκεντρο τις ερωτικές τους επιθυμίες και φαντασιώσεις. 

Τώρα, η δικιά μου ματιά σ' αυτό έχει να κάνει άμεσα με το εύρημα του εισηγητή, ερευνητή. Ότι εμείς το παρουσιάζουμε. Η παράστασή μου δεν είναι στενότυφη, είναι ελευθεριάζουσα. Έχει όμως το άλλωθι ότι θέλω να μιλήσω με τον κόσμο σατιρίζοντας και όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα τελευταία με τους ψυχολόγους, τους ψυχιάτρους που δίνουν διάφορες διαλέξεις κτλ. Είναι δεδομένο ότι η σεξουαλική ορμή δεν συγκρατείται. Το ζήτημα είναι πώς κάποιος θα τη βγάλει καθαρή και δεν θα αποκαλυφθεί. Και εμείς εδώ του προσφέρουμε ένα masterclass. 

Tι επιδιώκετε με τη διάδραση με τον κόσμο;
Είναι ένα κλείσιμο στο μάτι. Γιατί αν φανταστείς ότι στατιστικά 6 στα 10 ζευγάρια με μικροχρόνια σχέσεις απιστούν, τότε σίγουρα στην αίθουσα υπάρχουν κάποιοι που τους αφορά άμεσα το θέμα. 

Και εσείς πώς ορίζετε την απιστία;
Η προσωπική μου άποψη, πέρα από τον Φεντό, δεν έχει να κάνει με την αλήθεια για την απιστία. Γιατί εντάξει, εγώ μπορώ να πιστεύω και μπορώ να μην πιστεύω στην απιστία. Δεν είμαι συντηρητικός. Απλώς λέω ότι όλοι αυτοί οι όρκοι που δίνουν για αιώνια αγάπη και πίστη, είναι καταδικασμένοι δυστυχώς ή ευτυχώς να καταπέσουν. Δηλαδή, η φύση ανθρώπινη δεν μπορεί να είναι μονογαμική. Η φύση ανθρώπινη είναι πανηδονιστική, που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα όλα αυτά θα συμβούνε.

Θεωρούμε κάποια πράγματα απιστία καθώς έχουμε καθιερώσει συγκεκριμένους ηθικούς νόμους και πρότυπα στην κοινωνία μας, που όταν χρειάζεται να περάσουμε στην έννοια των ηδονών και των απολαύσεων, πρέπει να είμαστε υποκριτές, πρέπει να γινόμαστε ψεύτες. Το βασικό μου θέμα εμένα δεν είναι να απιστήσει κάποιος με μια ερωτική πράξη. Είναι το θέμα να συμφωνήσουμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει αυτό το για πάντα, ότι η μονοχαμία είναι σχεδόν αφύσικο.

Και σας μιλάει ένας άνθρωπος που είναι αρκετά πιστός. Δηλαδή εγώ δεν θυσιάζω πραγματικά το συναισθημά μου για τη γυναίκα μου για να παίξω. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το μυαλό μου δεν δυναμιτίζεται.

Ο γρήγορος ρυθμός στην παράσταση είναι δική σας προσθήκη ή υπήρχε και στο έργο;
Ήταν και στοιχείο του έργο, αλλά έχω και εγώ την εμμονή μου με τον ρυθμό, οπότε ήταν ένα συνδυασμός. Ο Φεντώ παίζει πολύ στο έργο με το «ανοίγω πόρτα-κλείνω πόρτα», οπότε γι' αυτό και εμείς φτιάξαμε αυτές τις κρυφές πόρτες στο σκηνικό. Και ο Βάιος Πράπας είναι εκείνος που κρατά τον τρελό ρυθμό της παράστασης με τους ήχους και τη μουσική του.  
Άλλωστε το δικό μου χαρακτηριστικό των παραστάσεων, το σήμα κατατεθέν μου, είναι ο ρυθμός. Με τα περισσότερα παιδιά έχω ξανασυνεργαστεί, οπότε ξέρουν τι ακριβώς θα ζητηθεί από εμένα. Έχουν παίξει παραστάσεις που είναι απαιτητικές με την έννοια του να είσαι και μες στη ρυθμολογία και να είσαι και αληθινός να είσαι και αστείος και να μπορείς να αλλάζεις και τα κοστούμια να προλαβαίνεις τα πάντα. 

Γιατί επιλέξατε τον Δημήτρη Μακαλιά στον πρωταγωνιστικό ρόλο; Συνεργάζεστε πρώτη φορά μαζί του;
Θεωρώ ότι ο ρόλος είναι ραμμένος για εκείνον. Έχει καλά την αίσθηση της κωμωδίας, του μέτρου, του ρυθμού που εγώ έχω. Και ναι, συνεργάζομαι για πρώτη φορά μαζί του αλλά ελπίζω θα συνεργαστούμε κι άλλες. 

Ο Δημήτρης Μακαλιάς είναι ο Γιατρός Μουλινός

Συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Γιάννη Κακλέα, αλλά ο ρόλος του γιατρού Μουλινό φαίνεται να του ταιριάζει απόλυτα. Αν και οι περισσότεροι από τους συντελεστές έχουν ξαναδουλέψει με τον σκηνοθέτη, ο Μακαλιάς εντάχθηκε τέλεια σε αυτό το φανταστικό -καθ΄ομολογίαν όλων των συντελεστών κλίμα που φτιάχνει ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Ο γιατρός Μουλινό είναι ένας ήρωας πιστός στη γυναίκα του και το καθήκον του, μέχρι που εμφανίζεται η Σουζάν. 

«Είναι ο γιατρός της διπλανής πόρτας που βλέπει τους φίλους του να κάνουν τα Σόδομα και τα Γόμορα. Αλλά εκείνος είναι το καλό παιδί. Είναι πιστός. Δεν έχει τολμήσει να το κάνει. Και με αυτή τη γνωριμία της Σουζάν θεώρησε ότι μπορεί να το κάνει, να προχωρήσει στην απιστία. Οπότε στο έργο βλέπουμε την προσπάθειά του να κάνει αυτό το μεγάλο βήμα για αυτόν, να απιστήσει και πώς προσπαθεί να καλύψει τα παραπατήματά του. Όλα τα λάθη που έχει κάνει.Μετά το ένα φέρνει το άλλο, σε ένα γαϊτανάκι κωμικών καταστάσεων που εμπλέκονται πλέον όλοι γύρω του».
Η παράσταση είναι σαν: masterclass πώς μπορείς να ξεφεύγεις σωστά. Μην κάνεις τα χαζά λάθη που κάνουν όλοι».  

Τι είναι για σας στο έργο η Σουζάν;
Η Σουζάν είναι ένα πολύ ωραίο πυροτέχνημα. Όπως το βλέπεις στην Disneyland. Είναι κάτι εκθαμβωτικό. Ξαφνικά η κόρη του ματιού σου ανοίγει πάρα πολύ. Θέλω να το πλησιάσω, θέλω να το αγγίξω. Θέλω να γίνω μέρος αυτού του happening. Η Σουζάν είναι ένα πλάσμα ονειρικό, το οποίο εδώ είναι πολύ πιο μπροστά από μένα σε αυτό το κομμάτι. Δηλαδή, ερωτικά. Της αρέσει το φλερ. Της αρέσει να επικοινωνεί με ανθρώπους. Είναι ο αντίποδάς μου, που μου ανοίγει έναν κόσμο που δεν είχα ξαναδεί. Είναι, ας πούμε, δασκάλα μου, που θα μου δείξει τα πρώτα μου βήματα πώς θα τα κάνω.

Τι είναι για σας απιστία; Είναι το φλερτ απιστία;
Νομίζω ότι ο όρος απιστία για μένα αλλάζει ενώ με τη φάση που βρίσκομαι. Δηλαδή, έχει αλλάξει μες στα χρόνια. Αλλιώς σκεφτόμουν στα 20 μου, αλλιώς τώρα. Όσο μεγαλώνω, γίνομαι πιο ανεκτικός σε αυτό που ονομάζεται φλερτ. Μου αρέσει να υπάρχει φλερτ γύρω μου. Γιατί έχουμε φτάσει και σε μια εποχή όπου φοβόμαστε να φλερτάραμε, φοβόμαστε να πούμε έναν καλό λόγο σε έναν άνθρωπο, μήπως εκτεθούμε, μήπως φανεί κάπως. Οπότε νιώθω ότι στην παρούσα φάση θα ήθελα οι άνθρωποι να είναι πιο χαλαροί, πιο ανοιχτοί. Όλο το άλλο το βρίσκω πάρα πολύ χαριτωμένο και όμορφο. Μου αρέσει να υπάρχει μια γενικότερη ερωτική διάθεση, μια διάθεση κοινωνικοποίησης, ένας καλός λόγος. Κατά τα άλλα αυτό το αλεσβερίς της κοινωνικότητας μου αρέσει πάρα πολύ. Δίνει και σε μένα τροφή και ενέργεια για να γίνομαι καλύτερος, αλλά και στον άλλο πιστεύω ότι αναπτερώνει το ηθικό του, νιώθει καλά. 

Το Like στα social είναι απιστία;
Δεν δίνω καμία σημασία, δεν έχει καμία αξία. Like μπορεί να κάνω και σε κάτι εμπορικό, μπορεί να κάνω σε έναν φίλο μου, μπορεί να κάνω σε μια όμορφη κοπέλα, οπωδήποτε.Άλλωστε, πιστεύω ότι είμαστε πολύ πιο πονηροί, από το να την πατήσουμε κάνοντας like σε κάποιον που μας αρέσει. 

Πώς είναι αυτή η πρώτη συνεργασία σας με τον Γιάννη Κακλέα; 
Η συνεργασία είναι ένα δώρο, γιατί θέλω πάρα πολλά χρόνια να δουλέψω μαζί του. Ο Κακλέας είναι μία από τις περιπτώσεις, μία-δύο στη ζωή μου, που είπα: «με αυτόν τον άνθρωπο θέλω να δουλέψω». Και δεν το περίμενα ότι θα προκύψει. Δηλαδή μου ήρθε τόσο ξαφνικά η πρόταση αυτή. Ο Γιάννης δεν είναι από τους σκηνοθέτες που θα σου πουν τι να κάνεις. Είναι δάσκαλος. 

Όλοι μου μίλησαν για το κλίμα της παράστασης ότι είναι πολύ ωραίο. Τι έχετε να σχολιάσετε γι' αυτό;
Είναι τόσο δομημένη ομαδικά από τον Κακλέα. Αλλιώς δεν θα μπορούσε να βγει. Αναπνέουμε ένας μαζί με τον άλλο, έχουμε φοβερή επαφή ένας με τον άλλο, σωματική, θεατρική, κάτι από τα πάντα, κοινωνική επαφή.  Το ότι καταφέρνουμε και κρατάμε μία απόλυτη όμορφη ισορροπία, να είμαστε φίλοι, να βγαίνουμε μετά, εμένα μου δίνει πάρα πολύ χαρά.

Η Νίκη Λάμη υποδύεται τη Σούζαν, την απόλυτη πρόκληση για τον Μουλινό

Η Σούζαν είναι η... πέτρα του σκανδάλου. Μια femme fatale που ξέρει ότι αρέσει και θέλει να αρέσει. «Ο Γιάννης Κακλέας μου λέει ότι είμαι η απόλυτη πρόκληση. Είμαι η φαντασίωση που μπορεί να έχει ένας άντρας που θα μπορέσει να ταρακουνίσει την ηθική του». Είναι παντρεμένη αλλά της αρέσει πολύ που την ποθεί ο γιατρός Μουλινό. Της αρέσει γενικώς να προκαλεί, αλλά τη διακρίνει μια αθωότητα και μια παιδική αφέλεια. Ενώ πολλές φορές την πλησιάζει ο γιατρός Μουλινό, τελικά συμβαίνουν πάντα απρόβλεπτα που δεν τους αφήνουν να έρθουν κοντά ο ένας στον άλλο. «Και ξαφνικά εκεί που νομίζουν ότι είναι μόνοι κάποιοι, εμφανίζονται από πουθενά ο άντρας της, η γυναίκα του, μία πρώην ερωμένη του. Δηλαδή δημιουργείται μία τέτοια κατάσταση, πολύ κωμική στο έργο».

Το θεωρείτε αυτό απιστία; Και τι είναι απιστία για σας;
Δεν θεωρώ το φλερτ απιστία. Το φλερτ είναι μία πηγαία ανάγκη των ανθρώπων για ένα βλέμμα επιβεβαίωσης. Δηλαδή, εγώ μπορώ να περπατήσω τον δρόμο να δω και μία ωραία γυναίκα και έναν ωραίο άντρα και να πω «Χριστέ μου, τι ωραία γυναίκα είναι». Και να το μοιραστώ αυτό με τον σύντροφό μου. Αντίθετατα. θεωρώ περισσότερο απιστία να μου πει ο σύντροφός μου σε αυτήν την περίπτωση «Α, δεν βλέπω, δεν κοιτάω» και να σκεφτεί αυτή τη γυναίκα μόνος του... Για μένα στην απιστία υπάρχει κάτι το κρυφό. 

Είναι το like στα social media απιστία; 
Δεν θα πω ούτε ναι ούτε έχω γιατί έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Όταν ένας άνθρωπος έχει εμμονή και πατάει μόνο σε συγκεκριμένες γυναίκες like και μετά αυτό ενδέχεται να πυροδοτήσει μια συζήτηση, τότε αυτό θα καταλήξει ίσως σε απιστία. Σημασία έχει και πώς διαχειρίζεσαι τα μηνύματα που λαμβάνεις. Ακόμα και από αγνώστους. 

Ο Στέλιος Λύκος είναι ο Ετιέν, ο μπάτλερ του Μουλινό αλλά και ο αφηγητής

Ο Στέλιος Λύκος υποδύεται τον μπάτλερ, έναν ρόλο κομβικό στο έργο που λειτουργεί ως ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στους θεατές και τους ηθοποιούς. Ουσιαστικά ο ρόλος του είναι διπλός. Ο Κακλέας τον κρατά ως μπάτλερ, αλλά του δίνει και μια ακόμη ιδιότητα: γίνεται κάτι σαν αφηγητής. Εκείνος εισάγει τον θεατή στο θέμα του έργου, την απιστία, κάνοντας ερωτήσεις και δίνοντας πληροφορίες μάλιστα για τα ποσοστά της απιστίας παγκοσμίως. Οπότε αμέσως αμέσως τους κλείνει το μάτι. Είναι ένας τρόπος να επικοινωνεί η σκηνή με την πλατεία.  «Ας πάμε να κάνουμε κάτι πιο φαν, πιο καυτό, πιο juicy, λίγο διασκεδαστικό, πάμε να μιλήσουμε για το που μας αφορά, κάτι που το ξέρουμε και κανένας δεν μιλάει γι' αυτό». Μέσα στην αίθουσα σίγουρα βρίσκονται άτομα που είτε έχουν απατήσει είτε έχουν απατηθεί από τον σύντροφό τους.

Για τον ρόλο αυτό, ο Κακλέας επιλέγει μια queer φιγούρα -με μπλε μαλλιά που έβαψε ειδικά για την παράσταση, καθώς δεν ήθελε απλώς να φορέσει περούκα όπως οι υπόλοιποι- που έχει τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά καθ'ολη τη διάρκεια της παράστασης. «Θέλαμε να μην είναι ούτε κάποιος συντηρητικός ούτε κάποιος πολύ φιλελεύθερος για αυτόν τον ρόλο. Οπότε επιλέχθηκε το προφίλ αυτό της queer προσωπικότητας που έχει μια πιο open-minded προσέγγιση στα πράγματα». Ο μπάτλερ του γιατρού γνωρίζει τα πάντα αλλά δεν παρεμβαίνει σε τίποτα. «Αλλά είναι ο αυτός που τα βλέπει όλα και κινεί τα νήματα χωρίς να τα κινεί. Δηλαδή, ξέρει τι θα συμβεί, πότε θα συμβεί και τι πάει να γίνει». 

Ποια είναι η άποψή σας για την απιστία;
Θεωρώ ότι είναι από μόνη της μια παράνομη σχέση είναι μια αστεία συνθήκη, μια αστεία κατάσταση όταν την παρακολουθείς απ' εξω. Όχι όταν τη βιώνεις προσωπικά. Άλλωστε, στην παράσταση όλοι θα δούμε πράγματα που είτε έχουμε κάνει είτε έχουμε σκεφτεί να κάνουμε. Τώρα το τι είναι απιστία, είναι μεγάλο ερώτημα... Είναι το φλερτ απιστία; Γιατί αν το συμπεριλάβουμε στην απιστία, τότε το ποστοστό μεγαλώνει... Όταν λέμε παντού, παντού έχω υπάρξει και στην πλευρά του απατητή και στην πλευρά του απατημένου. Φυσικά έχω υπάρξει σε καταστάσεις που θα δούμε και στο έργο να προσπαθώ να κρύψω κάτι, να πω ψέματα, ενώ όλοι νομίζω κάποια στιγμή έχουν πει ψέματα σε σχέση μου, ειδικά κάποιοι που με μακροπρόνησαν σε σχέση, οπότε σίγουρα όλοι θα δουν κοινά το εαυτό τους. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Για μένα, απιστείς με το μυαλό σου πρώτα.  Δηλαδή, άμα είσαι σε μια σχέση και σκεφτείς κάποιο άλλο πρόσωπο, αυτομάτως κάτι έχει σπάσει. Οπότε, μαθηματικά θα απιστήσεις, αν δεν τελειώσεις πρώτα τη σχέση σου για να μεταβείς στην επόμενη κατάσταση. 

Είναι το like στα social media απιστία; 
Όχι δεν το θεωρώ απιστία, το θεωρώ φλερτ. Τώρα αν το φλερτ είναι απιστία, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Εξαρτάται πώς το κάνει ο άλλος. Αν φλερτάρει με άλλους και συνέχεια, τότε μάλλον είναι. 

Η Αθηνά Μουστάκα είναι η Ρόζα, το πιο ελεύθερο πνεύμα της παράστασης

Η  Ρόζα είναι μια παλιά φίλη του Ράφτη, η οποία σχετίζεται όμως με όλους τους άντρες. Ο φίλος του Ράφτη, ο Μπασινέ, αφηγείται στο πρώτο μέρος την ιστορίας της γυναίκας του, το πώς εκείνη ξαφνικά εξαφανίστηκε γιατί θαμπώθηκε από έναν αξιωματικό. Στο δεύτερο μέρος του έργου, η Ρόζα κάνει την εμφάνισή της ως ερωμένη του συζύγου της Σουζάν. Είναι και πιο ακομπλεξάριστη και πιο ελεύθερη η ψυχή στο έργο. 

Το φλερτ για σας είναι απιστία; Πώς ορίζειτε εσείς την απιστία;
Όχι. Αλλά, εξαρτάται και πότε γίνεται και πώς γίνεται. Δηλαδή, αν είσαι σε μια σχέση και δεν είσαι στα ντουζένια της σχέσης αυτής και έχει περάσει ο καιρός, αλλά υπάρχει η αγάπη, δεν μπορείς να αποτινάξεις τον ερωτισμό σου. Οπότε το να φλερτάρεις, εγώ το θεωρώ και υγιές σε έναν βαθμό. Παράλληλα, να πούμε, ότι η απιστία, στα αλήθεια, είναι κάτι το οποίο πιστεύω ότι δεν προκύπτει. Ή μάλλον προκύπτει ασυνείδητα. Δεν λες «τώρα θα απιστήσω, θα πληγώσω τον άνθρωπό μου». Οπότε δεν ξέρω στην πραγματικότητα τι θεωρείται απιστία. Ακόμα και να γίνει δηλαδή, μάλλον θεωρώ όταν συνεχίζεται, γίνεται κατ' επανάληψη, τότε γίνεται απιστία. 

Εσείς στο έργο διαπράττετε απιστίες. Στην αληθινή ζωή σας έχει συμβεί;
Μου έχει συμβεί. Και τα δύο έχω πάθει. Και έχω απατήσει και έχω απατηθεί. Αλλά έρχομαι μετά από χρόνια και σκέφτομαι ότι αυτό είναι ένα συναίσθημα, όταν απιστείς, που δεν θα ήθελα ποτέ ξανά να το νιώσω. Γιατί σαν να, ρε παιδί μου, προδίδεις και τον ίδιο σου τον εαυτό, όταν λες ψέματα στον άνθρωπό σου. Και γενικά δεν θα μ' άρεσε να είμαι το τρίτο πρόσωπο σε καμία σχέση και να πληγώνεται και ένας άλλος άνθρωπος που δεν έχει καμία ιδέα. Νομίζω ότι προτιμώ να δέχομαι την απιστία, να είμαι το θύμα. 

Ένα like είναι απιστία;
Ένα like όχι. Απανωτά ναι. Νομίζω ότι είναι και κώδικας στο Instagram, αν κάποιος μπει στο προφίλ σου και σου κάνει πολλά μαζεμένα like σε φωτογραφίες σου, είναι «πέσιμο».