Ελπίδα Γαδ και Λάγνης διασκευάζουν το τραγούδι «Άσε Με Να Φύγω» για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών - Μια ιστορία για τις ανθρώπινες σχέσεις και τα σκοτεινά τους σημεία
Βρισκόμαστε στο νησί της Σύρου στις αρχές του 2023. Άλλο ένα τραγικό γεγονός (δυστυχώς από τα πολλά) έχει προκαλέσει αυτές τις άβολες και δυσάρεστες συζητήσεις σχετικά με την κατάσταση ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα, και τη βία κατά των γυναικών. Δύο φίλοι, ο Χρήστος Πανοηλίας (aka Λάγνης) και η Ελπίδα Γαδ, αποφάσισαν πως θα έπρεπε να δώσουν και αυτοί το καλλιτεχνικό στίγμα τους σε ό,τι αφορά στη συντροφική και ενδοοικογενειακή βία. Θέλησαν να επιλέξουν μία άλλη οδό όμως. Όχι της καταγγελίας. Αλλά της περιγραφής μίας σχέσης που έχει γίνει ασφυκτική αλλά και παράλληλα εθιστική. Με αυτό στο μυαλό επέλεξαν το τραγούδι «Άσε Με Να Φύγω» στο οποίο η Αλέκα Κανελλίδου αποδίδει τους στίχους του Νίκου Ελληναίου λέγοντας: «Άσε με να φύγω σε παρακαλώ, όλο και πιο λίγο κάθε μέρα ζω. Έγινα σκιά σου και σ' ακολουθώ (x2) μα θα χαθώ...» Σε αυτό το σημείο φαινόταν πως το «θύμα» της τοξικής σχέσης ζητάει από τον «θύτη» την άδεια να αποχωρήσει. Αυτή η συνθήκη, όσο συνταρακτικά επώδυνη μπορεί να είναι, Λάγνης και Ελπίδα Γαδ γνώριζαν πως είναι και απολύτως πραγματική. Με αυτό στο μυαλό διασκεύασαν το τραγούδι όπου ο «θύτης» απαντά στο «θύμα» γιατί δεν πρέπει να φύγει, σε μία προσπάθεια αιτιολόγησης της συμπεριφοράς του και περιγραφής της συνθήκης.
Κάπου εκεί πατάει το «Άσε Με Να Φύγω» στη νέα διασκευή των Λάγνη και Ελπίδας Γαδ: όχι σαν απλό τραγούδι, αλλά σαν καταγραφή μιας σχέσης που έχει ήδη αρχίσει να φθείρεται. Μια διασκευή για τη βία κατά των γυναικών που δεν επιχειρεί απλώς να εκσυγχρονίσει ένα κλασικό κομμάτι· το αποδομεί και το επανασυνθέτει μέσα από τις εμπειρίες του σήμερα, εκεί όπου η αγάπη συχνά συγχέεται με τον έλεγχο και η ανάγκη για συντροφικότητα μετατρέπεται αθόρυβα σε παγίδα.
Η Ελπίδα Γαδ και ο Λάγνης ενώνουν τις φωνές τους για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών
Ράπερ από την εποχή που η εγχώρια hip hop σκηνή βρισκόταν στα σπάργανά της, συνθέτης, διοργανωτής εκδηλώσεων, marketer, τύπος με οράματα για την πολιτιστική ζωή της χώρας, ο Χρήστος Πανοηλίας επιστρέφει με την ιδιότητα του MC ως Λάγνης μετά από αρκετά χρόνια ενώνοντας τη φωνή του με την Ελπίδα Γαδ, αριστούχα απόφοιτο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, σκηνογράφο, εικαστική επιμελήτρια, ζωγράφο σκηνικών, μουσικό και τραγουδίστρια. Με την καταγωγή από τη Σύρο και τη ζωή στο νησί να ενώνει τους δύο καλλιτέχνες, ο Λάγνης και η Ελπίδα Γαδ δημιούργησαν μια νέα προσέγγιση στο «Άσε Με Να Φύγω», ενώνοντας τις φωνές τους για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Σε μουσική του Γιώργου Μανίκα και στίχους του Νίκου Ελληναίου, το τραγούδι αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία χτίστηκε αυτή η διασκευή, με τους στίχους της να φέρουν την υπογραφή του Λάγνη και να συνομιλούν ανοιχτά με το σήμερα.
«Είναι σημαντικό για εμάς, τους καλλιτέχνες του νησιού να μιλάμε με ειλικρίνεια για να φέρνουμε προς τα έξω ιστορίες αληθινές, ειδικά όταν προέρχονται από εμπειρίες που πολλοί άνθρωποι της δικής μας κοινωνίας έχουν βιώσει και δεν έχουν φωνή να το πουν» εξηγούν ο Χρήστος «Λάγνης» Πανοηλίας και η Ελπίδα Γαδ για τη συνεργασία τους.
Χρήστος «Λάγνης» Πανοηλίας κι Ελπίδα Γαδ
Υπάρχει μια ωμή ειλικρίνεια στον τρόπο που το τραγούδι μιλά για τη συναισθηματική φθορά, χωρίς κορυφώσεις και μελοδραματισμούς, μόνο με την επανάληψη του αδιεξόδου, αυτού του γνώριμου looping ανάμεσα στο «μένω» και στο «φεύγω» που τόσοι άνθρωποι αναγνωρίζουν αλλά σπάνια ονοματίζουν.
Η κυκλοφορία του τραγουδιού στο Spotify στις 25 Νοεμβρίου 2025, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, πρόσθεσε ένα σαφές κοινωνικό πλαίσιο στο εγχείρημα. Η επιλογή της ημερομηνίας δεν λειτουργεί συμβολικά, αλλά ουσιαστικά, καθώς το τραγούδι και το videoclip επιχειρούν να συμβάλουν στη συζήτηση γύρω από τη συναισθηματική και ψυχολογική βία μέσα στις σχέσεις.
Οι ερμηνείες των δύο καλλιτεχνών λειτουργούν περισσότερο ως εξομολόγηση παρά ως performance, με μια ένταση χαμηλής συχνότητας που δεν ξεσπά, αλλά επιμένει, σαν σκέψη που επιστρέφει ξανά και ξανά. Η μουσική παραγωγή, το arrangement και το sound design του Δημήτρη Κοντιζά, σε συνδυασμό με τη συμβολή της Λένας Χατζηγρηγορίου στην παραγωγή, τα έγχορδα και το arrangement, διαμορφώνουν ένα σύγχρονο, λιτό αλλά φορτισμένο ηχητικό τοπίο που αφήνει χώρο στη φωνή και στο νόημα. Η ηχογράφηση και η μίξη πραγματοποιήθηκαν από τον Νίκο Μιχαλοδημητράκη στα MD Studios, ενώ την πρόσθετη παραγωγή ανέλαβε ο Δημήτρης MCD Κρητικός.
Το βιντεοκλίπ, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Κακλαμάνη και γυρισμένο στον Ιλισό, λειτουργεί ως φυσική προέκταση αυτής της αφήγησης: ένα ποτάμι που άλλοτε ρέει κι άλλοτε εξαφανίζεται, όπως ακριβώς και η συναισθηματική διαθεσιμότητα μέσα σε μια προβληματική σχέση. Το νερό που παρεμβάλλεται ανάμεσα στους δύο ήρωες δεν ενώνει, αλλά υπενθυμίζει την απόσταση· δεν καθαρίζει, αλλά κρατά τη μνήμη όσων χάθηκαν στην πορεία. Με τη συμβολή της βοηθού σκηνοθέτη και ενδυματολόγου Αλεξάνδρας Τζουανάκη και της μακιγιέζ Αλεξάνδρας Κοντολέων, το οπτικό αποτέλεσμα παραμένει λιτό, σχεδόν ασκητικό, αλλά συναισθηματικά φορτισμένο.
Το «Άσε Με Να Φύγω» δεν προσπαθεί να συγκινήσει επιφανειακά ούτε να προσφέρει εύκολες απαντήσεις. Αφήνει τον ακροατή μόνο με την αλήθεια του. Και αυτό, τελικά, το καθιστά άβολο — αλλά και ίσως αναγκαίο.
13°
