Chappell Roan: Το femininomenon της pop έχει τη δική του ιστορία

It's a brat summer after all. Ναι μπορεί το καλοκαίρι του 2024 να έχει βαφτεί από κάθε πιθανό κι απίθανο χέρι στις πενήντα αποχρώσεις του neon green της Charli XCX, μπορεί αυτό να είναι αδιαμφισβήτητα το καλοκαίρι της, αλλά δεν είναι μόνο δικό της. Η εικοσιεξάχρονη Keyleigh Amstutz από το Missouri έχει κερδίσει μια ακόμη μερίδα του λέοντος στο φετινό μουσικό καλοκαίρι «κοντράροντας» συχνά στα ίσα την επιτυχία και την απήχηση της brat ναυαρχίδας. Οι κυκλοφορίες της σκαρφαλώνουν τα charts του Billboard πηδώντας δύο δύο τα σκαλιά, το TikTok παραληρεί εκστασιασμένο χρησιμοποιώντας τα τραγούδια της για κάθε είδους content, γεμίζει στάδια και πάρκα με δεκάδες χιλιάδες κόσμου κι ας μην έχει χριστεί ακόμα headliner, κατέχει μια περίοπτη θέση στο culture pack της εκστρατείας της Kamala Harris, ενώ έχει αναχθεί στο απόλυτο φρέσκο pop σύμβολο της σύγχρονης queer κοινότητας. Αν δεν σας λέει τίποτα αυτό το όνομα είναι γιατί όλα αυτά τα έχει κάνει με ένα άλλο, με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο που επέλεξε εδώ και σχεδόν μια δεκαετία που προσπαθεί συστηματικά να φτιάξει το όνομά της στη μουσική βιομηχανία. Chappell Roan.

Πώς η Keyleigh Amstutz έγινε Chappell Roan

H Chappell Roan μεγάλωσε ως Kayleigh Rose Amstutz σε ένα πάρκο με τροχόσπιτα στο Willard της πολιτείας του Missouri. Πέρασε την παιδική της ηλικία σε ένα συντηρητικό χριστιανικό περιβάλλον, πηγαίνοντας τακτικά στην εκκλησία, και ακούγοντας επίσης τακτικά τα σχετικά κηρύγματα, διδασκόμενη μεταξύ άλλων ότι «το να είσαι gay είναι κάτι κακό, είναι αμαρτία» και αντιμετωπίζοντας από νωρίς την υπαρξιακή πάλη που συνθέτει η σύγκρουση ενός ανοιχτού νεαρού μυαλού πάνω στο θρησκοληπτικό μπετόν - οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις της αγίας ελληνικής πραγματικότητας (δεν) είναι εντελώς συμπτωματική. «Ήθελα να νιώθω ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος αλλά είχα αυτό το κομμάτι μέσα μου που ήθελε διακαώς να δραπετεύσει» δήλωσε η ίδια πρόσφατα σε μια συνέντευξή της στο Variety. Kαι όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις η οδός διαφυγής της ήταν η τέχνη και η μουσική.

Ξεκίνησε να παίζει πιάνο γύρω στα 10 της χρόνια συνεχίζοντας με μαθήματα μουσικής ενώ στην ηλικία των 13 ετών κέρδισε έναν σχολικό διαγωνισμό ταλέντων. Είχε αποφασίσει τι θέλει να κάνει και δεν θα το έβαζε κάτω με καμία απόρριψη - μια αρετή που μια δεκαετία και κάτι αργότερα θα της χαρίσει την πολυπόθητη και απίστευτη επιτυχία. Πέρασε από οντισιόν για το “America's Got Talent” στην ηλικία των 14 ετών αλλά δεν τα κατάφερε και ξεκίνησε όπως πολλοί συνομήλικοί της και επίδοξοι μουσικοί αυτής της γενιάς να ανεβάζει βίντεο με covers και διασκευές στο YouTube. Παράλληλα συνθέτει ήδη τα δικά της τραγούδια και τον Νοέμβριο του 2014 ανεβάζει το “Die Young” με το πραγματικό της όνομα. Τα χρυσά χρόνια της πλατφόρμας ως φυτώριου νέων καλλιτεχνών έχουν δημιουργήσει στις δισκογραφικές υβριδικές θέσεις scouter που παρακολουθούν τα νέα μέσα κυνηγώντας το επόμενο όνομα που θα υπογράψουν. Κάποιος, κάπου την προσέχει και η δεκαεπτάχρονη Keyleigh υπογράφει συμβόλαιο με την Atlantic Records τον Μάιο του 2015. Έχει επίσης ήδη αποφασίσει ότι δεν θέλει να κάνει καριέρα με το οικογενειακό της όνομα το οποίο φαίνεται να κουβαλάει σαν βάρος  και μετά από πολλή και αγχωτική, όπως έχει η ίδια εξομολογηθεί στις συνεντεύξεις της, σκέψη επιλέγει έναν συνδυασμό του που τιμά ταυτόχρονα τον εκλιπόντα παππού της Dennis Chappell και το αγαπημένο της τραγούδι “The Strawberry Roan” του folk ποιητή Curley Fletcher. Είναι 2016 και η Chappell Roan έχει μόλις γεννηθεί.

Chappell Roan: Οι πρώτες προσπάθειές της στη μουσική και η μεγάλη στροφή 

Όλα ήταν έτοιμα για μια λαμπρή καριέρα – ή μήπως όχι; Η αλήθεια είναι ότι για αρκετά χρόνια η Chappell Roan των εκατοντάδων εκατομμυρίων streams και αναφορών ήταν απλώς μια μέση εργαζόμενη pop artist χωρίς καμία σημαντική διάκριση και επιτυχία που ζούσε ακόμα με τους γονείς της και εξαρτιόταν από εκείνους για να τη βοηθήσουν να ταξιδέψει στο Λος Άντζελες ή στη Νέα Υόρκη όποτε ήταν απαραίτητο για τη δουλειά της.

Οι πρώτες της διερευνητικές δισκογραφικές προσπάθειες, το ντεμπούτο single “Good Hurt” και το EP “School Nights” που κυκλοφόρησε από την Atlantic το 2017 δεν θυμίζουν σχεδόν σε τίποτα την Chappell Roan που τραγουδάει νυχθημερόν το TikTok. Πρόκειται κυρίως για τυπικές, σκοτεινές, ρομαντικές indie pop μπαλάντες της εποχής τους σε αποδρομή, από ένα νεαρό κορίτσι που έχει ακούσει τη Florence Welch που του αναλογεί και ψάχνει να βρει τη φωνή του. Ακόμα και η εμφάνισή της με το απλό, «βαρετό» look και τα ίσια σκούρα μαλλιά λίγους θα μπορούσε να υποψιάσει για την πολύχρωμη έκρηξη που θα ερχόταν μετά από μερικά χρόνια.

H συνολική στροφή των 180^ο για τη Chappell Roan το 2018 όταν θα μετακομίσει στο Λος Άντζελες για να ζήσει για πρώτη φορά μόνη της, ελεύθερη από την επιρροή του συντηρητικού οικογενειακού περιβάλλοντος. «Μου έλεγαν ότι είναι πόλη δαιμόνων και σατανιστών» λέει η Roan σε συνέντευξή της στο NME, «αλλά εκεί στο Δυτικό Χόλιγουντ άνοιξαν τα μάτια μου και είδα ότι όλα όσα φοβούμουν δεν ήταν πάντα αλήθεια – ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με την queer κοινότητα». Η Chappell Roan πηγαίνει στα gay clubs, «κολλάει» με τους go go dancers, βλέπει το όραμα της αμφισεξουαλικής πλευράς της και ετοιμάζεται για τη μελλοντική της ζωή ως σημαίνον μέλος της queer κοινότητας.

Παράλληλα γνωρίζει τον συνθέτη, παραγωγό και επικείμενο κομβικό συνεργάτη της Dan Nigro λίγο πριν απογειωθούν οι μετοχές του με τη συνεργασία του με την Olivia Rodrigo στο album της “Sour”. Μαζί θα γράψουν και θα κυκλοφορήσουν τον Απρίλιο το 2020 το ανθεμικό “Pink Pony Club” - ένα τραγούδι εμπνευσμένο από το gay bar  - θεσμό του LA, “Abbey” που διηγείται την ιστορία μιας κοπέλας που αφήνει τη μικρή επαρχιακή της πόλη και τη σκανδαλισμένη μητέρα της για να γίνει στρίπερ στο Pink Pony Club. Η μπουρλέσκ αισθητική, τα φωνητικά ακριβείας που ισορροπούν συγκινητικά μεταξύ χιούμορ και πίκρας, βάρους και ονείρου, η οικονομία της αφήγησης και η εξέλιξη της σύνθεσης θα κάνουν το τραγούδι centerpiece όλης της καλλιτεχνικής ύπαρξης και του φαινομένου Chappell Roan. Η ώρα δεν έχει φτάσει όμως ακόμα.

Το τραγούδι περνάει στα ψιλά και η μόνη σημαντική αντίδραση που προσελκύει είναι αρνητική και έρχεται από τα στελέχη της Atlantic που δεν έχουν χαρεί με αυτήν την «αυθαίρετη» αλλαγή πλεύσης από την εικόνα που είχαν ξεκινήσει να χτίζουν με το “School Nights”. Δύο singles (μεταξύ των οποίων και το πολύ ενδιαφέρον “California” επίσης σε συνεργασία με τον Dan Nigro) και τέσσερις μήνες αργότερα η Atlantic θα διακόψει το συμβόλαιο της Chappell Roan, κάνοντας λόγο για “underperformance”. Την ίδια χρονική περίοδο η Chappell  Roan θα χωρίσει από μια μακροχρόνια σχέση. Ποιος είπε ότι το κλισέ για τις πόρτες που κλείνουν και ανοίγουν σε ευθεία αναλογία δεν φλερτάρει με έναν από τους απόλυτους θριάμβους της λαϊκής αλήθειας και σοφίας;

Η Midwest Princess γεννιέται

Η ιστορία της Chappell Roan ξεκινάει ανάποδα από τις κλασικές ιστορίες τύπου «η άνοδος και η πτώση» - τουλάχιστον στην αρχή της. Μετά τον χωρισμό της και το drop της Atlantic μετακομίζει πίσω στο πατρικό της και πιάνει δουλειά σε ένα κιόσκι με καφέ για να μαζέψει λεφτά και να ξαναπροσπαθήσει στο LA. «Ένιωθα μια αποτυχία, αλλά βαθιά μέσα μου ήξερα πώς δεν ήμουν» θα δηλώσει λίγα χρόνια μετά στον Guardian.

Αργά και σταθερά η Chappell Roan χτίζει ένα μικρό αλλά φανατικό fan base στο διαδίκτυο και στο νεογέννητο τότε TikTok γύρω από την περσόνα της με σημαία το “Pink Pony Club”. Το τραγούδι διαδίδεται από στόμα σε στόμα και από χρήστη σε χρήστη, το «πιάνει» και το Vulture και το πλασάρει ως τραγούδι του καλοκαιριού για το 2021 «από ένα εναλλακτικό timeline που κατέληξε στο δικό μας κατά τύχη».

Εν τω μεταξύ ο Dan Nigro είναι πια μετά την κυκλοφορία του “Sour” της Olivia Rodrigo ένας επιτυχημένος παραγωγός και δίνει στην Roan την ώθηση που χρειάζεται για να μπει στην τελική ευθεία του φαινομένου της. Η Chappell Roan μετακομίζει και πάλι στο Λος Άντζελες όπου αλλάζει περιστασιακές δουλειές για να βιοποριστεί, δουλεύοντας παράλληλα ασταμάτητα τόσο με τον Nigro όσο -και κυρίως- μόνη της το καλλιτεχνικό και αισθητικό της concept. Το 2022 κυκλοφορεί το πρώτο της ανεξάρτητο single “Naked In Manhattan” - μια δική της ολόφρεσκη εκδοχή της ήδη κλασικής “I Kissed A Girl” ιστορίας και ακολουθούν σε τακτά χρονικά διαστήματα το “Casual” και το “Femininomenon”. Την «ανακαλύπτει» και το NME, την προσέχει η Sony Music ενώ κερδίζει και το πολύ σημαντικό slot του opening act στο Sour tour της Olivia Rodrigo.

Τον Σεπτέμβριο του 2023 κι αφού έχει απορρίψει τις προτάσεις διάφορων major labels κυκλοφορεί το ντεμπούτο album της “The Rise and Fall of a Midwest Princess” σε παραγωγή του Dan Nigro από το δικό του προσωπικό imprint label Amusement Records σε διανομή της Island. Έχει ήδη απορρίψει αρκετές προτάσεις από μεγάλες δισκογραφικές λόγω της οικονομικής ανυδρίας των σύγχρονων δισκογραφικών συμβολαίων στους νέους καλλιτέχνες. «Τους έλεγα, το μόνο πράγμα που χρειάζομαι αυτή τη στιγμή είναι χρήματα» διηγείται η Roan στο ΝΜΕ, «οπότε αν δεν μου δώσετε αυτό κι αυτό δεν θα υπογράψω γιατί πολύ απλά μπορώ να συνεχίσω και μόνη μου». Και συνέχισε.

Σε κάθε βήμα η Chappell Roan προσθέτει μερικά εκατομμύρια σε followers, streams, views και κάθε είδους αριθμό που υποτίθεται ότι μετράει την καλλιτεχνική αξία στη νέα εποχή, και γίνεται όλο και μεγαλύτερο φαινόμενο και “femininomenon” η ίδια

Ο δίσκος είναι ένα γράμμα αγάπης στην ιστορία της, μια ιστορία υπαρξιακής ανακάλυψης, μια πλήρης ανθολογία του καλλιτεχνικού ταξιδιού της Chappell Roan με όλα τα singles από το “Pink Pony Club” και μετά μαζί με τα εκκολαπτόμενα hits “Hot to Go!” και “Red Wine Supernova”. Στο πακέτο της κυκλοφορίας του δίσκου και η προσεκτικά σχεδιασμένη, καλοδουλεμένη και εμπεδωμένη περσόνα - πρόταση της Chappell Roan με τεράστιες επιρροές από την κουλτούρα των drag queens και των ειδώλων της από τα queer clubs. «Η όλη ιδέα ήταν να τιμήσω τον δεκάχρονο εαυτό μου, όλα όσα δεν μου επιτρεπόταν να είμαι», έχει δηλώσει σχετικά.

Ωστόσο παρά το attitude της νικήτριας και τη σταθερή αύξηση της TikTok βάσης της  η Chappell Roan δεν είδε ούτε τότε αμέσως την επιτυχία για την οποία τόσο πολύ είχε δουλέψει - αν και αυτή τη φορά θα χρειαζόταν να περιμένει μόνο μερικούς μήνες. Το “The Rise and Fall of a Midwest Princess” δεν κατάφερε με την κυκλοφορία του να μπει στα charts - αρκέστηκε σε μερικές χαμηλές πτήσεις στο Spotify και ξεκίνησε να σηκώνει μικρά κυματάκια αρχικά στους queer κόλπους και σταδιακά από στόμα σε στόμα και από feed σε feed όλο και παραέξω. Κανένα πρόβλημα, άλλωστε από την αρχή αυτός ήταν ο τρόπος της Chappell Roan να κάνει τις δουλειές της.

It's A Femininomenon

Fast forward στις 2 Αυγούστου 2024. Το Grant Park στο Σικάγο είναι ασφυκτικά γεμάτο από νωρίς από το κοινό του Lollapalooza και πάνω από 100.000 κόσμου συνωστίζεται μπροστά από την κεντρική σκηνή. Όχι δεν έχουν έρθει για να πιάσουν στασίδι περιμένοντας κάποιο «βαρύ» headliner όνομα, έχουν έρθει συνειδητά για να δουν ένα από τα πιο πολυπόθητα ονόματα του φετινού καλοκαιριού, και μια από τις πιο ενδιαφέρουσες breakout pop stars ιστορίες των τελευταίων χρόνων. H Chappell Roan αλώνει τη σκηνή με μια φαντεζί φόρμα εμπνευσμένη από τις φαντεζί δόξες της αμερικανικής πάλης και το κοινό παραληρεί τραγουδώντας απέξω όλα τα τραγούδια της, εκστασιασμένο στους στίχους του “Hot to Go”, “I could be the one, or your new addiction”. Και δεν ήταν καν η headliner – σε σχετική ερώτηση μάλιστα προς τη διοργάνωση του φεστιβάλ η απάντηση είναι πάνω – κάτω ότι δεν το είδαν να έρχεται μιας και «όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα».

Τους μήνες που έχουν προηγηθεί έχει γίνει ό,τι χρειάζεται για να πραγματώσει το “The Rise and Fall of a Midwest Princess” τον προορισμό του ως το απόλυτο sleeper hit album της γενιάς του. Μια ακόμη περιοδεία με την Olivia Rodrigo για το “Guts” album, ένα εξαιρετικό NPR Tiny Desk Concert που έκανε πολλούς στη βιομηχανία να καταλάβουν τι πέρναγε κάτω απ’ τα ραντάρ τους τόσο καιρό, ένα νέο single τυράκι για την επόμενη μέρα (το “Good Luck Babe”), μια highlight εμφάνιση στο φετινό Coachella, ένα new age trend all around social media με την έξυπνη χρήση του “It's A Femininomenon” από τους κύκλους της Kamala Harris για την προώθηση των videos της προεκλογικής της εκστρατείας για την προεδρία των ΗΠΑ.

Σε κάθε βήμα η Chappell Roan προσθέτει μερικά εκατομμύρια σε followers, streams, views και κάθε είδους αριθμό που υποτίθεται ότι μετράει την καλλιτεχνική αξία στη νέα εποχή, και γίνεται όλο και μεγαλύτερο φαινόμενο και “femininomenon” η ίδια. Τα νούμερα βρίσκονται σε συνεχή άνοδο, το Billboard 200 και Billboard Hot 100 έχει ξεκλειδώσει για τα καλά για αυτήν, το ίδιο και τα φρούρια των ραδιοφωνικών airplays.

Μπορεί κάποιοι να μιλούν για ένα «μιλημένο» success story που συμφωνήθηκε σε κάποιο γραφείο όταν και γιατί απλώς ήρθε η ώρα του ή άλλοι να κοιτούν αφ’ υψηλού ή/και υποτιμητικά ή/και επιφυλακτικά ό,τι γεννιέται και ανθίζει στα ακόμα γόνιμα εδάφη του TikTok και των λοιπών ασθμαίνοντων κοινωνικών δικτύων. Η ιστορία της Chappell Roan όμως λέει τη δική της αλήθεια και αυτή είναι μια αληθινή ιστορία προσπάθειας για την ανακάλυψη ενός νομίσματος που στη μια του όψη έχει την προσωπική ελευθερία του να υπάρχεις όπως θέλεις και στην άλλη τη δημιουργία ενός στέρεου καλλιτεχνικού αφηγήματος - στόχου πολυπόθητου για κάθε καλλιτέχνη που σέβεται τον εαυτό του. Όσο κι αν φαίνεται ότι πρόκειται για ένα ακόμα success story του διαδικτύου, η επιτυχία δεν έπεσε από τον ουρανό του TikTok μέσα σε μια νύχτα αλλά ήρθε μετά από συστηματική, στοχευμένη δουλειά - δουλειά που η Chappell Roan έκανε με τον μόνο τρόπο που έχει αδιαμφισβήτητη αξία - με τον τρόπο της. Μπορεί το “The Rise and Fall of a Midwest Princess” να μην είναι ο δίσκος της δεκαετίας αλλά σε μια εποχή γεμάτη με μικρές και μεγάλες εστίες ηθικών πανικών, σε μια εποχή που πολλές πολιτείες της μεγαλύτερης δυτικής υπερδύναμης περνάνε νομοθετήματα για την κατάργηση ή τον περιορισμό βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, την ώρα που στην ίδια χώρα προωθούνται απαγορεύσεις των drag shows και περιορισμοί της έκφρασης των queer ατόμων, την εποχή που ακόμα μιλάμε για διακρίσεις και γενοκτονίες, η περίπτωση της Chappell Roan και το ταξίδι της από τις μεσοδυτικές ΗΠΑ στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου έχουν πολλά και ενδιαφέροντα να πουν.