Septicflesh: Τα στεγανά αντί να μειώνονται, αυξάνονται

Έχει περάσει μία ολόκληρη εποχή από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν το συγκρότημα που δημιούργησαν στην Αθήνα, στα φοιτητικά τους χρόνια, ο frontman (και εικαστικός) Σπύρος Αντωνίου ως μπασίστας και τραγουδιστής, ο Χρήστος Αντωνίου ως κιθαρίστας και ο Σωτήρης Βαγενάς ως κιθαρίστας και τραγουδιστής, ονομάστηκε Septic Flesh κυκλοφορώντας ένα ακατέργαστο δείγμα doom death metal. Αφήνοντας το αποτύπωμά τους στο underground, οι Septicflesh, όπως μετονομάστηκαν μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, εξέλιξαν με γεωμετρική πρόοδο την έννοια του death metal διεθνώς προσθέτοντας νεοκλασικά και συμφωνικά στοιχεία στη μουσική τους. Βάναυσοι και μελωδικοί, θεατρικοί και βιομηχανικοί, αντέδρασαν με συνεχείς πειραματισμούς απέναντι στη στασιμότητα του ιδιώματος αποκτώντας φανατικούς ακροατές παγκοσμίως. Το φετινό τους άλμπουμ “Modern Primitive” αποτελεί την πιο κινηματογραφική κυκλοφορία τους, δημιουργώντας απόκοσμες κι επικές εικόνες, τέτοιες που μόνο η ειλικρινής τέχνη μπορεί να γεννήσει. Λίγες ώρες πριν ταξιδέψουν σε 17 χώρες του πλανήτη, στο πλαίσιο της νέας μεγάλης περιοδείας τους, ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Σωτήρης Βαγενάς μιλάει στην ATHENS VOICE για το καλλιτεχνικό τους όραμα, την οπτική τους απέναντι στη μουσική και τον κόσμο αλλά και όσα άλλαξαν ή όχι για το σχήμα που αγαπά τις υπερβάσεις. 

Συγχαρητήρια για το άλμπουμ “Modern Primitive”. Πώς αισθάνεστε λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του και λίγες μέρες πριν ξεκινήσετε τη νέα μεγάλη σας περιοδεία;
Σε εγρήγορση. Από τη στιγμή που ξεκίνησε η προώθηση του νέου άλμπουμ από το πρώτο single και μετά, υπάρχει ροή εξελίξεων για το συγκρότημα και προκύπτουν συνέχεια πράγματα που πρέπει να υλοποιηθούν, με έμφαση πλέον στα live shows. Γενικά, όλα πηγαίνουν πολύ καλά και νιώθουμε αισιόδοξοι.

Τα άλμπουμ των Septicflesh, έχω την αίσθηση, πως συνοδεύονταν πάντα από ανησυχίες στις θεματικές τους. Ποια ζητήματα σας απασχόλησαν αυτή τη φορά και με ποιες οπτικές αισθάνεστε πως τα προσεγγίσατε;
Υπάρχει μια ευρεία γκάμα θεματολογίας στους Septicflesh. Από θέματα γύρω από το φανταστικό, τη μυθολογία, μέχρι φιλοσοφικά ερωτήματα και θέματα που άπτονται της ανθρώπινης συμπεριφοράς και ψυχολογίας. Αυτήν τη φορά λόγω της πρωτοφανούς κατάστασης που ζήσαμε με την πανδημία η οποία συνέπεσε με το στάδιο δημιουργίας του δίσκου, η θεματολογία στράφηκε περισσότερο σε ανθρώπινα μονοπάτια. Ο τίτλος του άλμπουμ είναι ενδεικτικός.

Ποιο τραγούδι σας δυσκόλεψε περισσότερο κατά την περίοδο των ηχογραφήσεων του “Modern Primitive” και γιατί;
Όλα. Λόγω της κατάστασης η διαδικασία τεμαχίστηκε και υλοποιήθηκε σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα με σημαντική απόσταση μεταξύ τους. Επιπλέον, έπρεπε να συντονιστούν τρία διαφορετικά στούντιο, το καθένα σε άλλη χώρα, καθώς και εκατοντάδες άτομα, μιας και χρησιμοποιούμε πολλά διαφορετικά μουσικά όργανα. Έτσι έπρεπε να παραμένουμε εστιασμένοι στο όραμά μας, κάνοντας παράλληλα μεγάλη υπομονή. Είναι βασανιστικό να θέλεις να ολοκληρώσεις κάτι ιδιαίτερα απαιτητικό και απλά όλα γύρω σου να σε εμποδίζουν.

Τι είναι «μοντέρνα πρωτόγονο» στην εποχή μας;
Πολλά πράγματα δυστυχώς με έμφαση σε θέματα αντίληψης και συμπεριφοράς. Υπάρχει μια δυναμική επιστροφή στην απλοϊκότητα, τη βαρβαρότητα και συσπείρωση ακραίων οπισθοδρομικών αντιλήψεων και αποτυχημένων πρακτικών του παρελθόντος. Φανερώνεται μεγάλη αδυναμία πανανθρώπινης συνεργασίας για το κοινό συμφέρον ως ανθρώπινο είδος. Τα στεγανά αντί να μειώνονται, αυξάνονται.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δημιουργική πρόκληση που αντιμετωπίσατε σε αυτό το νέο μουσικό κεφάλαιο των Septicflesh;
Να ξεπεράσουμε το “Codex Omega”. Νιώθαμε ότι είχαμε δώσει τόσα πολλά σε αυτό το άλμπουμ και ο πήχης ήταν ιδιαίτερα ψηλά. Δουλέψαμε πάρα πολύ μέχρι να νιώσουμε ότι κάνουμε την υπέρβαση και να κατασταλάξουμε στο περιεχόμενο του νέου άλμπουμ.

Έχετε γράψει ιστορία στο κατάμεστο Teatro Metropolitan στο Μεξικό, με τη συνοδεία 140 μουσικών, παίζοντας μπροστά σε περισσότερους από 3.000 θεατές. Θα σκεφτόσασταν να αποδώσετε τα μουσικά σας έργα σε έναν χώρο στην Ελλάδα που μπορεί να τα υποστηρίξει με την ακουστική του στο μέγιστο βαθμό; 
Είναι θέμα ευρύτερων συγκυριών, καθώς και αποφάσεων από τοπικούς αρμόδιους. Σίγουρα επιθυμούμε να κάνουμε και στη χώρα μας κάτι αντίστοιχο. Υπάρχουν χώροι, όπως για παράδειγμα το Ηρώδειο.

Ποια είναι η διαφορά των εξωφύλλων για τους Septicflesh σε σχέση με κάποιο άλλο συγκρότημα;
Γενικά, θα έλεγα ότι είμαστε μια αρτιστική κολεκτίβα. Δεν εστιάζουμε μόνο στον ήχο, αλλά και στην εικόνα, σχεδιάζοντας ομαδικά οτιδήποτε σχετίζεται με την τέχνη μας, ενώ κάποια πράγματα υλοποιούνται από το πιο εξειδικευμένο μέλος στο συγκεκριμένο τομέα. Το να υπάρχει πλήρης εικόνα της θεματολογίας και της όλης κουλτούρας πίσω από το εκάστοτε άλμπουμ εξαρχής, δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην δημιουργία του αντίστοιχου εξώφυλλου και artwork. Υπάρχει το απόλυτο δέσιμο των διαφόρων στοιχείων μεταξύ τους.

Ποια στοιχεία χρησιμοποιείτε ώστε να συμβάλλει η ορχηστρική πλευρά στη ζοφερή ατμόσφαιρα του δίσκου;
H προσέγγισή μας είναι σαουντρακική. Δηλαδή, σχεδιάζουμε τα κομμάτια έχοντας στο μυαλό μας μια εσωτερική οπτική, που πρέπει να αποδοθεί και στην φαντασία του ακροατή, μέσω του σωστού ηχητικού υπόβαθρου. Κάθε επιλογή μουσικών «πρωταγωνιστών» φέρνει και διαφορετικό ηχητικό αποτέλεσμα. Έτσι τα ορχηστρικά, αλλάζουν ύφος ανάλογα με την ατμόσφαιρα που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε. Έχουμε πάρα πολλές επιλογές στη διάθεσή μας εξαρχής και έτσι δημιουργούμε χωρίς περιορισμούς.

Η χρήση κάποιων λαϊκών οργάνων τι προσθέτει στο ύφος των Septicflesh;
Χρησιμοποιήσαμε αρκετά λαϊκά όργανα όπως σαντούρι, ούτι, μαντολίνο, ντουντούκ κλπ. Θέλαμε να έχουμε έναν πιο οργανικό, φυσικό ήχο, προσεγγίζοντας μια πιο πρωτόγονη χροιά, η οποία προκαλεί μια δομημένη αντίθεση, με τα πιο τραχιά και έντονα ρυθμικά σημεία μας.

Και η χορωδία;
Χρησιμοποιήσαμε τη “Voice Box” χορωδία ενηλίκων καθώς και την παιδική χορωδία “Libro Coro”.

Πόσο σας έχουν επηρεάσει οι συνθέτες σύγχρονης μουσικής για ταινίες; Ποιοι περισσότερο από τους άλλους; Ποια στοιχεία σας φαίνονται ενδιαφέροντα σ’ αυτόν τον χώρο;
Μας αρέσουν πολύ τα σάουντρακ και αυτό φαίνεται. Υπάρχουν εξαιρετικοί δημιουργοί που θαυμάζουμε, όπως οι Danny Elfman, John Williams, Hans Zimmer, Goblin κλπ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος που προσδίδεται μουσικά η στοχευμένη ψυχολογική διάθεση, καθώς και οι ρυθμικές εναλλαγές από ήπιους τόνους σε πιο έντονους.

Αν έπρεπε να επιλέξετε μια περίοδο της κλασικής (λόγιας) μουσικής στην οποία νιώθετε πιο κοντά, ποια θα επιλέγατε και γιατί;
Igor Stravinsky, Sergei Prokofiev, Gustav Mahler, Antonin Dvorak.

Ποια ήταν τα σχέδιά σας για τους Septicflesh όταν ξεκινήσατε το συγκρότημα;
Είχαμε φιλόδοξα σχέδια εξαρχής. Βέβαια δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα είχαμε μια τόσο μακροχρόνια πορεία και ότι θα καταφέρναμε να έχουμε διεθνή αναγνωρισιμότητα. Περάσαμε από αρκετές δυσκολίες και εμπόδια. Υπήρχε όμως κάτι μέσα μας που μας ωθούσε να συνεχίζουμε την πάλη.

Πιστεύατε ξεκινώντας από το underground, από μία γειτονιά της Αθήνας, ότι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα χτυπάνε tattoo με το λογότυπο της μπάντας και ότι η μουσική σας θα φτάσει τόσο μακριά;
Φανταζόμασταν να παίζουμε live στο εξωτερικό και να έχουμε το κοινό μας που θα τους άρεσε η μουσική μας. Δεν φανταζόμασταν λεπτομέρειες, όπως πόσο φανατικό θα ήταν αυτό. Υπάρχουν όντως άτομα που δείχνουν μια ιδιαίτερη αγάπη σε αυτό που κάνουμε.

Ποιος είναι ο ορισμός που δίνετε στην επιτυχία;
Υπάρχει η καλλιτεχνική και η εμπορική επιτυχία. Όταν μπορεί κάποιος να έχει και τα δύο, δηλαδή να εκφράζεται ασυμβίβαστα και να υπάρχει σημαντική ανταπόκριση από το κοινό σε αυτό που κάνει, τότε αυτό είναι επιτυχία με την ευρύτερη έννοια.

Τι είναι αυτό που κάνει το metal ανθεκτικό στον χρόνο;
Το γεγονός ότι είναι τρόπος ζωής. Έχει λιγότερο casual ακροατές σε σχέση με άλλα είδη και πολλά άτομα που κυριολεκτικά ζουν τη συγκεκριμένη μουσική. Είναι δηλαδή μία δυνατή εμπειρία και το κοινό δένεται ιδιαίτερα με τη μουσική. Επίσης, είναι ενδεικτικό ότι σε πολλούς οπαδούς, αρέσει να παίζουν και κάποιο σχετικό μουσικό όργανο είτε ερασιτεχνικά είτε πιο σοβαρά.

Ποιο είναι το σημαντικότερο «μάθημα» που σας έμαθε η ζωή -εντός ή εκτός μουσικής- και γιατί είναι σημαντικό;
Δεν υπάρχει κάτι σημαντικό που να μην απαιτεί κάποια θυσία. Όταν κάνεις κάτι, αυτό σημαίνει ταυτόχρονα ότι δεν κάνεις κάτι άλλο. Είναι σημαντικό να επιλέγεις συνειδητά και να μην αφήνεσαι σε αυτοματισμούς και αποφυγή αποφάσεων - το οποίο επί της ουσίας είναι μια απόφαση... Επίσης, όταν επιλέγεις κάτι, πρέπει να δίνεις το 100% για να το υποστηρίξεις, ξέροντας ότι το μόνο δεδομένο είναι αφενός ο στόχος σου και αφετέρου ότι θα υπάρχουν εμπόδια σε αυτόν που θα πρέπει να ξεπερνάς.

Εάν ο 16χρονος εαυτός σας μπορούσε να σας δει τώρα, αυτός των πρώτων demos, τι θα σκεφτόταν; Και τι σκέφτεστε εσείς για εκείνον;
Θα ήταν χαρούμενος. Όσο για τον παρόντα εαυτό, ξέρει ότι το τώρα είναι μια αλληλουχία που όλα έπαιξαν τον ρόλο τους, και τα σωστά και τα λάθη. Εστιάζω να χτίζω πάνω στις σωστές κινήσεις προσπαθώντας να αποφεύγω τα ίδια λάθη.

Η co headline σας περιοδεία με τους Hypocrisy θα κάνει στάσεις και στην Ελλάδα. Τι να περιμένουμε από αυτά τα shows;
Ο Peter Tägtgren μας είχε κάνει την παραγωγή του “The Great Mass”, επομένως υπάρχει γνωριμία από παλιά. Μετά βέβαια ο καθένας πήρε το μονοπάτι του και είχαμε χάσει επαφή. Τώρα είναι ευκαιρία να ξαναβρεθούμε και μάλιστα σε περιοδεία που περνάει από 37 πόλεις σε 17 χώρες. Σίγουρα θα είναι μια δυνατή εμπειρία και θα προωθήσει το όνομά μας στη metal σκηνή ακόμα περισσότερο. Φυσικά, καθώς είμαστε Έλληνες, έχει πάντα ιδιαίτερη σημασία για μάς όταν παίζουμε στα λημέρια μας. Παράλληλα, έχουμε ανανεώσει τον οπτικοακουστικό εξοπλισμό μας, ενώ νέα κομμάτια έχουν εμπλουτίσει το set-list μας.

Τι νιώθετε πως έχει αλλάξει για εσάς από την περίοδο του “Mystic Places Of Dawn” μέχρι σήμερα και τι όχι;
Έχουμε πλέον συσσώρευση σημαντική εμπειρίας που φαίνεται τόσο στις συνθέσεις όσο και στο όλο ηχητικό αποτέλεσμα, ως παραγωγή. Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι το πάθος μας για αυτό που κάνουμε.

Πώς σας επηρέασε η Αθήνα σαν καλλιτέχνες; Τι την κάνει ξεχωριστή για εσάς;
Η ζωή στην Αθήνα έχει μια ένταση και έναν γρήγορο ρυθμό που όσο να ‘ναι σε επηρεάζει. Υπάρχουν καλά, κακά, σίγουρα υπάρχει δράση και ενδιαφέρον. Επίσης, είναι το εγχώριο κέντρο εξελίξεων σε όλους τους τομείς και επομένως και στον καλλιτεχνικό.

Τι κάνετε για να φορτίσετε τις δημιουργικές σας μπαταρίες;
Δημιουργικά πράγματα. Πέρα από τους Septicflesh, ο καθένας μας έχει και κάποια άλλη ιδιαίτερη ενασχόληση. Για παράδειγμα εγώ ασχολούμαι και με το 3D animation, ο Σπύρος κάνει εξώφυλλα δίσκων, ο Χρήστος με game soundtracks, ο Ντίνος με παραγωγή και ο Krimh έχει δικό του κανάλι στο YouΤube με πολλούς subscribers, με κύριο άξονα το drumming.

Ποιο είναι το πιο όμορφο μέρος που έχουν δει τα μάτια σας;
Δύσκολη ερώτηση. Υπάρχουν πολλά όμορφα μέρη. Η Γαλλία είναι σίγουρα μια πολύ όμορφη χώρα. Και η Ελλάδα όμως έχει πολλά πανέμορφα σημεία.

Πώς θα θέλατε να σας θυμούνται όταν δεν θα είστε εδώ;
Η υστεροφημία είναι κάτι σημαντικό. Θέλουμε να έχουμε αφήσει πίσω μας ένα σημαντικό για το είδος μας έργο και να έχουμε αγγίξει αρκετές ψυχές ανθρώπων.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας! Καλές συναυλίες στην παγκόσμια περιοδεία σας!
Ευχαριστούμε και εμείς για την υποστήριξη.