Λοιπόν. Εγώ δεν είμαι δημοσιογράφος, και αυτό δεν είναι κριτική, ούτε ανταπόκριση, το λέω αυτό για να μην μείνει αυτή η αίσθηση σ εσένα, αναγνώστη.
Γράφω αυτό το κείμενο γιατί είχα δει τελευταία φορά τον Νικήτα μαζί τον BD Foxmoor στο ΑΝ, ίσως το 2001. Αυτό ήταν τόσο παλιά, που υπάρχει περίπτωση μέχρι να το 'χα σκάσει και από το σπίτι, δεν θυμάμαι καν, αυτό που θυμάμαι είναι η αίσθηση της ταυτότητας που μας έδινε τότε το να ακούμε την «άλλη» μουσική, rock and roll ας πούμε, η low bap, αυτό το ιδιότυπο στυλ της rap που έχουμε μόνο εδώ, που έχει προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, έρχεται μόνο από το Πέραμα.
Και το 'δα πάλι -ήταν σαν να μαι 13 η 14 χρονών με τον Κώστα και το Γιάννη, εγώ να τους φτιάχνω τις λούπες με ενα παλιό drum machine τις Alesis, κι αυτοί να ραπάρουν από πάνω για ό,τι θες, για τα κορίτσια του σχολείου, για τον Κλίντον, για ό,τι γουστάρεις.
Και στο φόντο ο Νικήτας να καίει το αμερικάνικο του διαβατήριο στην πλατεία συντάγματος, ο φύλακας άγγελος αλήτης, οι παράξενες θαυμάσιες μέρες.
Όταν άκουγες τους στίχους των Active Member, ένιωθες ότι κάτι λένε, κάτι πολύ συγκεκριμένο, κάτι που καλά θα κάνεις να το καταλάβεις, κι ας είσαι τόσο πιτσιρικάς που σου συγχωρούνται και όλα. Τώρα καταλαβαίνω όμως τι ήταν αυτό*
Τραύμα ήταν, εγώ μπορεί να μην το είχα, αλλά κοίτα τι έγινε! Τότε περίπου βομβαρδίστηκε η Σερβία, μετά από λίγο έπεσε ένα αεροπλάνο γεμάτο επιβάτες πάνω στους δίδυμους πύργους, αμέσως μετά άλλο ένα. Γεννήθηκα στο Τσέρνομπιλ, έκανα τα πρώτα μου βήματα στα ερείπια του τείχους του Βερολίνου, μπήκα στην εφηβεία μαζί με την Αμερική στη Μέση Ανατολή.
Εγώ τι έπρεπε να κάνω; εγώ τότε ερωτευόμουν για πρώτη φορά, νόμιζα πως είμαι αθάνατος και φώναζα, φώναζα με όλη μου τη δύναμη, για μια ουτοπία συγκεχυμένη, ούτε εγώ ήξερα ποια ήταν.
Και στο βάθος ο BD Foxmoor και τ αδέλφια που χαθήκανε νωρίς, καλωσήρθες ξένε στον τόπο μου, η μελωδία της Παρακμής.
Παρακμή, φυγή, φωτιά, προσφυγιά. Γι αυτά μιλούσαν οι Active Member.
Τα χρόνια πέρασαν πολύ γρήγορα, με το Νικήτα βρεθήκαμε να παίζουμε στην ίδια σκηνή, και να περπατάμε τους διαδρόμους της ίδιας εταιρίας, οι Active Member άλλαξαν, ο B.D και η sadahzinia φόραγαν μαντήλια στα μάτια που έγραφαν No Sponsors, και εγώ έχω να δω τον Κώστα και το Γιάννη χρόνια.
Σήμερα όμως, όταν ανέβηκαν στη σκηνή οι Βαβυλώνα, οι Active Member, και ο Νικήτας ταυτόχρονα, σκέφτηκα να τους πάρω ένα τηλέφωνο.
Τώρα έχω τα τραύματα για να καταλάβω ακριβώς τι λένε οι Active Member. Τώρα έχουμε αδέλφια που χάθηκαν νωρίς. Τότε ήμουν πιο αθώος και εγώ και εσύ, αλλά εγώ ήμουν παιδί ακόμα, εσένα ποια είναι η δικαιολογία σου;
*Για να θυμούνται οι παλιοί και μαθαίνουν οι νεότεροι:
Με τον όρο Low Bap (προφέρεται λόου μπαπ) αναφερόμαστε σε μια μουσική σκηνη που ξεκίνησε στην Ελλάδα και αποτελεί ένα νέο αυτοσχέδιο μόρφωμα, κοινωνικό και μουσικό. Ως τόπος δημιουργίας του θεωρείται το Πέραμα, ένα παραθαλάσσιο εργατικό προάστιο τουΠειραιά. Κυριολεκτικά Low Bap δεν σημαίνει κάτι συγκεκριμένο. Είναι μια λέξη που αποτυπώνει μέσα από τη μουσική και συγκεκριμένα μέσα από το hip hop την άποψη που έχουν τα άτομα που ανήκουν στο κίνημα αυτό για την ζωή, την κοινωνία, την πολιτική.
18°
