Οπενχάιμερ: Κριτική για την ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν, με τους Κίλιαν Μέρφι, Έμιλι Μπλαντ, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζοόυνιορ, Ματ Ντέιμον, Φλόρενς Πιου
Η ιστορία του «πατέρα της ατομικής βόμβας» Τζ. Ρόμπερτ Οπενχάιμερ μέσα από τις προσωπικές σχέσεις, τα επιστημονικά επιτεύγματα, την πολιτική του στάση και κυρίως του ρόλου που έπαιξε στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας που κατέστρεψε τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Πριν αξιολογήσουμε την τελευταία δημιουργία του Κρίστοφερ Νόλαν, θα πρέπει να σταθούμε σε ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: την τεράστια απήχηση του φιλμ σε παγκόσμιο επίπεδο και τα απανωτά εισπρακτικά ρεκόρ που συνεχίζει να καταρρίπτει. Για ποιον λόγο, λοιπόν, ο τρίωρης διάρκειας και με ελάχιστες σκηνές δράσης «Οπενχάιμερ» –που επιπλέον δεν έχει κάποιον σούπερ σταρ τύπου Μπραντ Πιτ ή Τομ Κρουζ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά τον «ηθοποιό που παίζει στο Peaky Blinders»– έκανε μπαμ στα ταμεία; H ακαταμάχητη αφηγηματική δεινότητα αλλά και το όνομα του σκηνοθέτη (ουσιαστικά ο Κρίστοφερ Νόλαν είναι ο πραγματικός σταρ της ταινίας) αποτελούν τους βασικούς λόγους που το «Οπενχάιμερ» έγραψε –και εξακολουθεί να γράφει– ιστορία. Είναι όμως τόσο ξεχωριστό το φιλμ που βασίζεται σε αυθεντικά γεγονότα και χτίζει το σασπένς του πάνω στις θεωρίες κάποιων πεφωτισμένων επιστημόνων (μεταξύ άλλων βλέπουμε και τον Αϊνστάιν σε 1-2 σκηνές) που κυρίως τους βλέπουμε να διαφωνούν ως προς την κατασκευή του «πιο θανατηφόρου όπλου στην ιστορία της ανθρωπότητας»;
Η ευφυία του Νόλαν είναι πως προέβλεψε σωστά ότι ένα θέαμα βασισμένο αποκλειστικά σε περίπλοκους και ακαταλαβίστικους για τους περισσότερους θεατές διαλόγους γύρω από την κβαντική μεταξύ φυσικών θα ήταν εκ προοιμίου καταδικασμένο. Οπότε αποφάσισε να σπάσει το χρονικό πλαίσιο του φιλμ σε τρεις ουσιαστικές περιόδους (τα φοιτητικά χρόνια του ήρωα στο Κέιμπριτζ, την τριετής περίοδος της απομόνωσης για να κατασκευαστεί η βόμβα και τις πολιτικές διώξεις που υπέστη ο ήρωας μετά τον πόλεμο λόγω του κομμουνιστικού παρελθόντος και των υποψιών πως είναι πράκτορας των σοβιετικών) και με την μοναδική του δεξιότητα να βάλει σε πρώτο πλάνο το αινιγματικό βλέμμα του ονειροπόλου, αλλά και τόσο αμφιλεγόμενου Οπενχάιμερ. Επίσης, το φιλμ λαμβάνει τις διαστάσεις μιας ξεχωριστής βιογραφίας που μέσα από το δίλημμα που κατατρώει τον ήρωα (η καταστροφή του κόσμου μέσω μιας αλληγορίας με όχημα τον μύθο του Προμηθέα) διατυπώνει φιλοσοφικά και ψυχολογικά ερωτήματα γύρω από το μέλλον της ανθρωπότητας. Το σενάριο που αποτελεί μια διασκευή του Κρίστοφερ Νόλαν πάνω στο βραβευμένο με Πούλιτζερ βιβλίο «Αμερικανός Προμηθέας: Ο θρίαμβος και η τραγωδία του Ρόμπερτ Οπενχάιμερ» των Κάι Μπερντ και Μάρτιν Τζ. Σέργουιν, είναι όχι μόνο ένα συναρπαστικό μάθημα ιστορίας γύρω από τη ζωή του «πατέρα της ατομικής βόμβας» Τζ. Ρόμπερτ Οπενχάιμερ και των παρασκηνίων της κατασκευής του όπλου μαζικής καταστροφής –καταπληκτική η σκηνή του Trinity test, της τελικής δοκιμής της βόμβας δηλαδή–, αλλά και μια αριστοτεχνική αξιοποίηση του χρόνου με τα αφηγηματικά ατού του Νόλαν (μη γραμμική αφήγηση, εναλλαγή έγχρωμου κι ασπρόμαυρου φιλμ κ.ά.) να οργιάζουν για άλλη μια φορά. Και μάλλον αυτή τη φορά θα καταφέρει να κερδίσει και το πρώτο του Όσκαρ.
15°
