ODD - Onassis Dance Days στη Στέγη με παραστάσεις από τις Έλενα Αντωνίου, Νεφέλη Αστερίου, Ξένια Κογχυλάκη, Χαρά Κότσαλη και Marina Otero
Ένα σόλο που παραπέμπει σε στριπτίζ, στο οποίο, όμως, κανείς δεν γδύνεται («Landscape» της Έλενας Αντωνίου). Ένα τελετουργικό για την πνευματοκαταληψία και τον εξορκισμό από δαίμονες, του παρελθόντος και του μέλλοντος, προσωπικούς και συλλογικούς («Το be possessed» της Χαράς Κότσαλη). Μια παράσταση που διερευνά τους στερεοτυπικούς ζωομορφικούς έμφυλουςχαρακτηρισμούς, για τη γυναίκα-αράχνη, τίγρη, γαζέλα και πάει λέγοντας(«Bestiaire» της Νεφέλης Αστερίου). Ένα γυναικείο ντουέτο εμπνευσμένο από το –συνδεδεμένο κυρίως με τους άνδρες– head banging («Bang Bang Bodies» της Ξένιας Κογχυλάκη). Μια «ερωτικοποιημένη» βιογραφία και πρόταση σχετικά με τον χορόκαι την ερωτική ζωή (το δίπτυχο «Fuckme» και «Loveme» από την διεθνώς ανερχόμενη Αργεντινή «χορεύτρια που δεν χορεύει» Marina Otero).
«Bestiaire» της Νεφέλης Αστερίου στο φεστιβάλ ODD στη Στέγη
Στη δέκατη έκδοσή του το Onassis Dance Days, το Φεστιβάλ Χορού της Στέγης, γυναικοκρατείται με τις δημιουργούς και ερμηνεύτριες που συμμετέχουν να εμφανίζονται, σύμφωνα με τους επιμελητές του ODD Ιλειάνα Δημάδη, Αφροδίτη Παναγιωτάκου και Κωνσταντίνο Τζάθα: «Αποκαλυπτικές. Γιατί με τους χορούς τους ρίχνουν ένα όλοδικό τους, εκτυφλωτικά ανορθόδοξο φως σε μια σειρά από τοξικές πατριαρχικές πρακτικές, σε συστηματικές απόπειρες κοινωνικού ελέγχου στα σώματα και τις επιθυμίες τους: από την αντικειμενικοποίηση του γυναικείου σώματος ως σεξουαλικού φετίχ έως το στριπτίζ αυτό καθαυτό και από τον εξορκισμό δαιμονισμένων θηλυκών έως τη ρητορική μίσους και μειωτικής υποτίμησης με κλισέ λεκτικούς χαρακτηρισμούς, όπως “γαζέλα”, “σκύλα” και “φάλαινα”. Κοιτάζουν όλες τους κατάματα αυτή τη νέα εποχή, όταν και όπου τα σώματα, οι πόθοι και η σεξουαλικότητά τους –αρσενική, θηλυκή και όποια άλλη– δεν είναι απλώς πεδία μάχης, αλλά επίσης τοπία ενός είδους που επιδεικνύει αναπολόγητα την οντότητά του, όσο παράδοξη κι αν επιθυμεί το ίδιο να είναι».
Δυο ημέρες, έξι παραγωγές, δύο master classes με τους Moriah Evans και Christian Rizzo και μία συζήτηση με το κοινό από μια διοργάνωση που εστιάζει στον κόσμο του σύγχρονου χορού έχοντας μέσα στα χρόνια προτείνει θεάματα σε ρινγκ και γήπεδα ποδοσφαίρου, μαγειρικά σόου και electro pop μανιφέστα, περιπατητικές περφόρμανς και κινησιολογικά έργα με τη χρήση VR και AI.
