- CITY GUIDE
- PODCAST
-
10°
The Rise of David Bowie. 1972-1973: Ο Ziggy και ο Aladdin μέσα από τον φακό του Mick Rock
Μία φωτογραφική απεικόνιση της πλέον πειραματικής περιόδου του θρυλικού καλλιτέχνη στο λεύκωμα της Taschen
Δεν είναι πλέον ο Bowie, είναι ο Ziggy Stardust και έχει ανέβει στη σκηνή μαζί με το συγκρότημα του, τους Spiders from Mars, σε ένα αξέχαστο ταξίδι. Η φωτογραφία καταγράφει τα πρόσωπα του πλήθους εκείνη τη μαγική βραδιά. Άνθρωποι απορροφημένοι, χαρούμενοι, ελκυστικοί, γοητευμένοι, σε εγρήγορση. Μπροστά από το stage, γίνονται μία ενιαία μάζα από πυκνά μαλλιά και ωχρά μάγουλα, σε μία κατάσταση που από απλή επαφή με τον καλλιτέχνη περνάει στη σφαίρα της «κοινότητας».
Ο φωτογράφος Mick Rock «παίζει» με τις λέξεις όπως και με την κάμερα του, σε μια προσπάθεια να αποδώσει το νόημα των εικόνων στις αράδες του βιβλίου. Λόγια που απευθύνονται σε όσους ήταν εκεί ώστε να θυμηθούν, αλλά και σε όσους δεν ήταν, ώστε να κατανοήσουν. Το φωτογραφικό λεύκωμα “The Rise of David Bowie. 1972–1973” περικλείει με τον καλύτερο τρόπο μία χρυσή περίοδο στη rock ιστορία, την εποχή κατά την οποία το glam rock ξεφεύγει από την ωμή και άγουρη προσέγγιση των New York Dolls και T-Rex και μεταμορφώνεται σε ολοκληρωμένο μουσικό έργο, με πειραματική διάθεση και σαφείς θεατρικές προεκτάσεις. Ο David Bowie, ένας καλλιτέχνης που μνημονεύεται όσο λίγοι ακόμα και σήμερα, 8 χρόνια μετά τον θάνατό του, είναι ο πρωτεργάτης και αδιαφιλονίκητος ηγέτης αυτής της μετάβασης.
O Mick Rock ήταν για πολλά χρόνια ο επίσημος φωτογράφος του καλλιτέχνη, ενώ το υλικό του βιβλίου συγκεντρώθηκε το 2015, με την καθοδήγηση και τις ευλογίες του ίδιου του Bowie.
Χρονολογείται, όπως προδίδει και ο τίτλος του, στην εποχή των θρυλικών albums “The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars” και “Aladdin Sane”, το 1972 και 1973 αντίστοιχα. Είναι η εποχή του άκρατου πειραματισμού και επαναπροσδιορισμού της ταυτότητας του David Bowie, με το βιβλίο να στέκεται ως φόρος τιμής σε έναν καλλιτέχνη με όλη τη σημασία της λέξης, με έργο και δημιουργικό όραμα που είναι επίκαιρο μέχρι και σήμερα. Δανδής, ψηλός, όμορφος, μαγνήτης βλεμμάτων και χαμόγελων. Ο Bowie συγκέρασε τις πλέον ετερόκλητες επιρροές, καταρρίπτοντας με ευκολία τα όρια μεταξύ αρσενικού και θηλυκού, πραγματικότητας και φαντασίας. Κατάφερε και έδωσε τον πλέον αστραφτερό τόνο στην αυτοέκφραση του, εξελίχθηκε από τον εσωστρεφή νέο του Space Oddity σε μία larger than life περσόνα, επηρεάζοντας μετέπειτα τη μουσική, τον κινηματογράφο, ακόμα και τη βιομηχανία της μόδας.
Ο Ziggy Stardust είναι ένας ανδρόγυνος εξωγήινος. Είναι και ροκ σταρ. Ήρθε στη γη - η οποία στερείται φυσικών πόρων - πριν από μια επερχόμενη αποκαλυπτική καταστροφή για να προσφέρει ένα μήνυμα ελπίδας. Ο Ziggy λατρεύεται από μια λεγεώνα θαυμαστών και τελικά πεθαίνει ως θύμα της φήμης και της υπερβολής του. Ο χαρακτήρας του δημιουργήθηκε, όπως θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, ως σχόλιο του καλλιτέχνη για την έκφραση της λατρείας των fans στις διασημότητες.
Ειρωνικά, ο Bowie θα γίνει star ακόμα μεγαλύτερου βεληνεκούς με αυτόν τον δίσκο, τον δεύτερο σε συνολικές πωλήσεις πίσω μόνο από το σίγουρα πιο εμπορικό Let's Dance του 1983. Ο θάνατος του Ziggy Stardust περιγράφεται με γλαφυρό τρόπο στο “Rock n Roll Suicide”, με το χαρακτήρα να δίνει τη θέση του στον Aladdin Sane της επόμενης χρονιάς. Χρόνια αργότερα, ο κόσμος γνωρίζει πως ο τίτλος ήταν ένα λογοπαίγνιο για το “A Lad Insane”, φράση η οποία λίγο πολύ έδειχνε και την ψυχική κατάσταση του Bowie εκείνη την εποχή. Ιδιαίτερα συμβολικό, αν αναλογιστεί κανείς και το γεγονός ότι ο ετεροθαλής αδελφός του Terry είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, οδηγούμενος στην αυτοκτονία δέκα χρόνια αργότερα.
Ένας από τους σπουδαιότερους rock 'n' roll φωτογράφους, ο Mick Rock είναι πλέον γνωστός ως «ο άνθρωπος που φωτογράφισε τα 70s"». Ξεκίνησε την ενασχόληση με το φακό όταν ακόμα φοιτούσε στο Gonville and Caius College του Cambridge, φωτογραφίζοντας την τοπική μουσική σκηνή. Ανέπτυξε από νωρίς στενή σχέση με τον Bowie, εργάστηκε μαζί του στα video των “Space Oddity” και “Life on Mars”. Η καριέρα του θα εκτοξευτεί όταν θα φωτογραφήσει τον Lou Reed για το “Transformer” album, τους Stooges του Iggy Pop για το “Raw Power”, τους Queen στα πρώτα τους βήματα, αλλά και το πλέον hot όνομα στη Μεγάλη Βρετανία εκείνη την εποχή, τους διαβόητους Sex Pistols.
Άλλοι καλλιτέχνες με τους οποίους έχει συνεργαστεί ο Mick Rock είναι ο Michael Stipe των R.E.M. και ο Johnny Marr των Smiths, ενώ τα πλάνα του για το The Rocky Horror Picture Show μένουν στην ιστορία, με πιο διάσημο από όλα το «κοντινό» του ηθοποιού Tim Curry. Τέλος, μια από τις πλέον γνωστές και χαρακτηριστικές λήψεις του είναι η κοινή φωτογραφία των Bowie, Mick Jagger και Lou Reed, το 1973 στο Cafe Royale του Λονδίνου. Για το εν λόγω ντοκουμέντο, ο Rock θα πει πως «υπάρχει σίγουρα ο παράγοντας της μέθης στη φωτογραφία, ενώ οι Bowie και Reed συζητάνε έντονα, με τον Mick να ακούει. Ήταν οι τρεις τους, ήταν ένα όμορφο καλοκαίρι».
Το βιβλίο του Mick Rock “The Rise of David Bowie. 1972-1973” κυκλοφορεί από τη γερμανική εταιρεία Taschen, οίκο από τον οποίο εκδόθηκε και το βιβλίο της Lynn Goldsmith για τον Bruce Springsteen και την E Street Band. Ο Mick Rock έφυγε από τη ζωή το Νοέμβριο του 2021, στα 72 του χρόνια. Η περσόνα του David Bowie, οι μεταμορφώσεις του και η μνήμη του ως μουσικού χαμαιλέοντα, οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στον Mick Rock, που βρισκόταν εκεί την κατάλληλη στιγμή ώστε να τον απαθανατίσει. Οι νεότερες γενιές τον έμαθαν μέσα από τη συνεργασία του με καλλιτέχνες όπως Kings of Leon, Daft Punk, Alicia Keys και Miley Cyrus. Για τους παλαιότερους, αρκεί ένα πλάνο του Bowie ή το ιστορικό φωτογραφικό ντοκουμέντο με Lou Reed και Mick Jagger, ώστε να εξασφαλίσει ο Mick Rock τη θέση του στη μουσική ιστορία.
Δειτε περισσοτερα
Κάτι μικρό, αλλά πανέμορφο, πριν τη νέα του ταινία Bugonia
Μια κινηματογραφική βραδιά με συζητήσεις και live στο Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζα Γουλανδρή
Αποκλειστικές εικόνες από το μεγαλύτερο συγκοινωνιακό, αναπτυξιακό και περιβαλλοντικό έργο υποδομής στη Βόρεια Ελλάδα, το οποίο, έπειτα από δεκαετίες, παραδίδεται
Η σειρά ξεχωριστών posters που παρουσιάζονται λίγο πριν από κάθε ευρωπαϊκή αναμέτρηση
Τα Fresh Voices επέστρεψαν για τον Νοέμβριο στο Γαλλικό Ινστιτούτο, και ήμασταν όλοι εκεί.
Ζωγραφικά έργα, γλυπτά, σχέδια για ταινίες και θρυλικά εξώφυλλα δίσκων