13 Οκτωβρίου: 100.000 μέλη. 20 Οκτωβρίου: 200.000 μέλη. 28 Οκτωβρίου: 300.000 μέλη. 21 Δεκεμβρίου: 1 εκατομμύριο μέλη. 2 Φεβρουαρίου 2011: 1.750.000 μέλη. Έχουν περάσει λίγοι μόλις μήνες από τότε που το Instagram εξερράγη στο ίντερνετ, και έστω και αν προς το παρόν διατίθεται αποκλειστικά στους χρήστες συσκευών iPhone, αναγνωρίζεται καθολικά ως το πιο ραγδαία αναπτυσσόμενο trend των social media.
Η διαδικασία είναι απλή: τραβάς μια φωτογραφία με το τηλέφωνό σου, την περνάς μέσα σε κάποιο από τα διαθέσιμα φίλτρα, τα περισσότερα εκ των οποίων της προσδίδουν μια ρετρό απόχρωση, την επεξεργάζεσαι αν θέλεις επιπλέον με κάποιες φωτογραφικές εφαρμογές, προσθέτεις την τοποθεσία, το όνομά σου, και την ανεβάζεις στο ίντερνετ, αλλά και ταυτόχρονα σε όποιο άλλο κοινωνικό δίκτυο της προτίμησής σου: Facebook, Twitter, Flickr, Tumblr ή Foursquare.
Το Instagram διαθέτει ταυτόχρονα όλα τα συνήθη χαρακτηριστικά των social media. Μπορείς να κάνεις και να δεχθείς «likes», να σχολιάσεις, να σχολιαστείς, να «ακολουθήσεις», να ακολουθηθείς.
Ο Mike Kus είναι ένας graphic designer, από το Bath της Βρετανίας.Τυγχάνει επίσης, ο διασημότερος χρήστης της εφαρμογής. Επικοινωνήσουμε μαζί του, σε μια απόπειρα να αποκωδικοποιήσουμε τα μυστικά αυτής της νέας διαδικτυακής τρέλας.
Ποια ήταν η σχέση σου με τη φωτογραφία πριν το Instagram; Και πώς εξελίχθηκε έκτοτε;
Πάντοτε με ενδιέφερε πολύ. Φωτογραφίζω από παιδί. Μολονότι περνούσα φάσεις που εγκατέλειπα τη φωτογραφία για χάρη της μουσικής, ή του ντιζάιν. Παρόλο που την απολαμβάνω, δεν είναι κάτι που το έχω πάρει πολύ στα σοβαρά.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σου, η ποιο ενδιαφέρουσα παράμετρος του να τραβάς φωτογραφίες και να τις ανεβάζεις σε πραγματικό χρόνο σε ένα κοινωνικό δίκτυο;
Λατρεύω το να μοιράζομαι εικόνες. Είναι ακριβώς αυτό το στοιχείο, που κάνει τη φωτογραφία τόσο ενδιαφέρουσα για μένα. Στο παρελθόν συνήθιζα να φωτογραφίζω σε φιλμ, να τυπώνω τις εικόνες και να τις δείχνω στους φίλους μου. Ήταν ωραίο, όμως επρόκειτο για χρονοβόρα διαδικασία. Το πιο θαυμάσιο στοιχείο του Instagram, είναι η δυνατότητα να μοιράζεσαι εικόνες μέσα σε δευτερόλεπτα. Για να είμαι ειλικρινής, εάν δεν υπήρχε η δυνατότητα να μοιράζομαι τις εικόνες μου, θα τα είχα παρατήσει και επιδιδόμουν σε άλλα ενδιαφέροντα.
Σε εμπνέουν οι τεχνικοί περιορισμοί του iPhone; Ή μήπως πρόκειται για μειονέκτημα που οφείλει να επιλυθεί μέσα από αναβαθμίσεις της συσκευής;
Λατρεύω να φωτογραφίζω με το iPhone. Τόσο οι περιορισμοί του, όσο και η απλότητα της όλης διαδικασίας είναι οι λόγοι που το βρίσκω τόσο προσφιλές. Δεν πιστεύω ότι μια μεγάλη DSLR θα σε βοηθήσει να τραβήξεις καλύτερες εικόνες. Την καλή φωτογραφία την κάνει το πρόσωπο πίσω από την κάμερα, όχι η μηχανή. Βρίσκω πάντοτε αστείο το ότι η πιο συχνή ερώτηση που μου κάνουν είναι: Τι μηχανή και τι φακό χρησιμοποίησες για αυτή τη φωτογραφία; Το βρίσω αστείο, διότι αποκαλύπτει πως πολλοί άνθρωποι αποδίδουν την επιτυχία μιας εικόνας στον εξοπλισμό. Ενώ τις περισσότερες φορές πρόκειται για αμελητέο στοιχείο.
Προκειμένου να παραμείνει ενεργός μέσα στην κοινότητα, οφείλει κανείς να ανεβάζει φωτογραφίες σε καθημερινή συχνότητα. Σε εξιτάρει το γεγονός ότι, ανεξαρτήτως συνθηκών, πρέπει να δημιουργείς κάτι σπουδαίο μέρα την ημέρα;
Ναι, και με κάνει να προσμένω τη στιγμή. Συνήθιζα να ανεβάζω περισσότερες, όμως πλέον αρέσκομαι να αφήνω να μεσολαβεί μια ολόκληρη μέρα, ώστε η φωτογραφία να έχει τον απαραίτητο χρόνο να εκτιμηθεί. Προσωπικά, βρίσκω τον εαυτό μου να μη δίνει πολύ σημασία σε όσους ανεβάζουν πέντε εικόνες την ημέρα.
Με μια ακολουθία περισσότερων από 25 χιλιάδων χρηστών τη στιγμή που μιλάμε, είσαι μακράν ο πιο δημοφιλής καλλιτέχνης της κοινότητας. Που αποδίδεις την επιτυχία σου;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω ιδέα. Απλώς κάνω τις λήψεις που μου αρέσουν και τις ανεβάζω. Δεν διαθέτω κανένα πλάνο, και το κάνω αποκλειστικά για το κέφι μου. Ήμουν ένας από τους πρώτους χρήστες της εφαρμογής, και πιστεύω ότι το γεγονός βοήθησε, ενώ έχω περάσει και από τη λίστα των προτεινόμενων μελών.
Το Instagram δεν αφορά αποκλειστικά την καλλιτεχνία, εφόσον στους κόλπους του διεξάγεται αρκετή κοινωνικοποίηση. Εσύ πάντως, σπανίως σχολιάζεις τη δουλειά σου ή μπαίνεις σε διαδικασία διαλόγου με τα υπόλοιπα μέλη. Γιατί τόση λακωνικότητα;
Το Instagram είναι ένα προσωπικό μου χόμπι. Όταν το ξεκίνησα, δεν είχα ιδέα ότι θα γίνει τόσος ντόρος με τις εικόνες μου. Μου αρέσει να τις μοιράζομαι, και μου αρέσει εξίσου η εκτίμηση του κόσμου, αλλά χωρίς παρεξήγηση, είμαι από φυσικού μου απρόθυμος να λαμβάνω μέρος σε μεγάλες συζητήσεις μέσα στο διαδίκτυο. Είναι κάτι που δε μου ταιριάζει.
Ισχυρίζεσαι πως το Instagram είναι το σπουδαιότερο πράγμα που συνέβη στη φωτογραφία, έπειτα από την εφεύρεση της μηχανής. Δεν βρίσκεις δηλαδή τίποτα κακό επάνω του; Μήπως παραγίνεται εύκολη η όλη διαδικασία; Ή μήπως παραχωρούμε μεγάλο μέρος της ποιότητας μιας εικόνας χάριν ευκολίας;
Όχι, δεν βρίσκω κανένα ψεγάδι. Είναι όντως το καλύτερο πράγμα που συνέβη στη φωτογραφία. Τι το κακό στο να δίνεις στους ανθρώπους τη δυνατότητα να είναι δημιουργικοί; Όσοι κριτικάρουν τη φαινομενική ευκολία του, λένε ανοησίες. Τα φίλτρα προσθέτουν μεν, κάποιες ενδιαφέρουσες αποχρώσεις, όμως είναι και πάλι εύκολο να διακρίνεις μια ωραία φωτογραφία από μια κακή. Όπως είπα πρωτύτερα, είναι το πρόσωπο πίσω από την κάμερα, όχι η ίδια η μηχανή.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι φωτογραφίες σου υποβάλλουν ένα συναίσθημα διαχρονικότητας. Ο θεατής αδυνατεί να διακρίνει αν τραβήχτηκαν το 2010, ή το ’60, ή και νωρίτερα. Είναι επιλογή σου να επικοινωνείς μια ρετρό αισθητική;
Καθόλου. Είναι ο τρόπος που εξελίσσονται οι φωτογραφίες μου. Αν ρίξεις μια ματιά σε παλιότερες εικόνες, θα διαπιστώσεις πως έχω πειραματιστεί με διάφορους τρόπους. Σταδιακά, το στιλ μου εξελίχθηκε στα σημερινά επίπεδα και πιθανότατα θα αλλάξει και στο μέλλον. Εξετάζοντας τη δουλειά των πιο γόνιμων καλλιτεχνών, βλέπεις πως όλοι τους έχουν καλλιεργήσει ένα προσωπικό στιλ.
Η σχέση σου με την πόλη σου, το Bath της Αγγλίας, μια πόλη μικρή, αλλά με μεγάλη τουριστική επισκεψιμότητα, είναι σχεδόν δημοσιογραφική. Μέχρι σήμερα, έχεις φωτίσει σχεδόν κάθε γωνιά του: τα ρωμαϊκά λουτρά, το Circus, το Αβαείο, τη γεωργιανή αρχιτεκτονική, τις γέφυρες, τα πάρκα, τα παλιά κτίρια, τις αντικερί. Αγαπάς την πόλη σου τόσο πολύ; Τη φωτογραφίζεις σαν μέσο να χρονογραφείς τη ζωή σου μέσα της; Οι εικόνες του Bath σαφώς αποτυπώνουν τον τρόπο που βλέπω την πόλη μέσα στην καθημερινότητά μου. Την περιδιαβαίνω ψάχνοντας ενδιαφέρουσες παραμέτρους, άξιες να τις μοιραστώ με την κοινότητα του Instagram. Ασφαλώς το αγαπώ, αλλά ο κυριότερος λόγος για να το φωτογραφίζω είναι ότι διάγω εκεί το 90% της ζωής μου.
Έχεις προγραμματίσει το πρώτο «Instameet», στο Bath, την 26η Φεβρουαρίου. Μια φωτογραφική τουρνέ στην πόλη με ανθρώπους που γνωρίστηκαν μέσα από το δίκτυο. Ανυπομονείς;
Πράγματι! Περιμένω πώς και πώς να ξεναγήσω τους φίλους και πιούμε μερικές μπύρες. Ο κυριότερος λόγος που το κάνω, είναι για να μοιραστώ την απόλαυση που παίρνω από το Instagram μαζί με άλλους ανθρώπους. Θα είναι ωραίο να μοιραστούμε ιστορίες, εικόνες και τεχνικές.
Κάποια συμβουλή σε όσους γνώρισαν την εφαρμογή πρόσφατα;
Κάνε αυτό που θέλεις. Φωτογράφισε ότι σε ενδιαφέρει και επέμεινε να ανεβάζεις υλικό. Ένα από τα πιο αξιαγάπητα στοιχεία του Instagram, είναι πως εξελίσσεται σε οπτικό ημερολόγιο της ζωής σου.
Mike Kus talks to Dimitris Karathanos and athensvoice.gr
What was your relation to photography before Instagram? And how has it evolved ever since?
I’ve always had an interest in photography. Since I was a kid I’ve been taking pictures. I would sort of go through phases of taking pictures and then drift away from it into something else like design or music. Although I enjoy taking pictures it not something I’ve ever taken that seriously.
Which in your opinion is the most attractive aspect of taking photos and uploading them in real time on a social network?
I love sharing pictures. Sharing pictures is what make photography interesting to me. In the past I would take pictures on film, get them printed and show them to friends. This is fine but the process take too long. The amazing thing about Instagram is that you can share your pictures in seconds. To be honest, if I couldn’t share my Instagram pictures, I would have probably stopped taking them and move onto something else that interests me.
Do you find the technical limitations of shooting through an iPhone inspiring? Or is it actually a drawback that has to be addressed through gradual improvement of the phone camera?
I love shooting with an iPhone. The technical limitations and the simplicity of the whole process is why I love it. I don’t believe having a big DSLR can make you take better pictures. It’s the person behind the camera that has the ability to make a picture great, not the camera itself. Something I always find funny is the most common question I’m asked – which is: What camera and lens did you use to take this picture? I find this funny because it shows that s lot of people attribute the success of a picture to the camera gear used when taking it. In most cases this has nothing to do with it.
In order to remain active within the community, one has to commit himself to posting photos on a daily basis. Do you find yourself getting the adrenaline rush of the deadline? Or to put it better, that no matter what, you must come up with at least one great photo every day?
I like to try an post a picture a day and I look forward to posting it each day. I used to post more but I sort of like having about a day between pictures as it sort of gives that picture a chance to be seen and taken in. I find I take less notice of other peoples pictures if I get five of their pictures in my stream every day.
With a followship of more than 20.000 people, you are by far the most popular artist within the community. To what do you ascribe the success of your gallery?
To be honest I don’t have a clue. I just take the pictures I want to take and post them. I don’t have a plan and I do it for fun. I was an early adopter of the app and I guess that helped get me going with a bunch of followers and also onto the suggested use list which of course helps a lot.
Instagram is not strictly about art, since a lot of socializing gets place as well. But you rarely comment on your work or get into conversation with the rest of the users. Why so laconic? Is it a case of “the song, not the singer” for you?
Instagram is a personal hobby of mine. When I started I had know idea I’d end up with a lot of people following my pictures. Don’t get me wrong, I love sharing them and I’m glad people like them but I’m just not naturally compelled to take part in big conversations online and in public. I wish I did but it’s just not me.
You have written on your website that Instagram is the best thing to happen to photography since the invention of the camera. But surely something bad has to come along with the good. Is it all becoming too easy, perhaps? Or might we be giving up quality in favour of convenience, in a similar way to mp3 versus vinyl? What do you think?
I don’t think anything bad has come with Instagram. It really has been the best thing to happen to photography since the invention of the camera. It’s showing people that they have the ability to be creative and be photographers. I think critics that say Instagram makes things too easy is rubbish. The filters add an element of interest but it’s still east to tell good pictures from bad. Like I said earlier it’s the person behind the camera not the camera itself.
In most cases, your photos transcend a feeling of timelessness. The viewer can hardly understand if they were taken in the 00’s, or the 60’s, or even earlier. Is it a conscious decision of yours to communicate a retro aesthetic?
Not at all. It’s just the way my pictures have evolved. if you look right back to the beginning of my stream you can see me experimenting with different pictures and filters. Over time my style evolved to what it is now and will probably carry on evolving. If you look at the most prolific users, most of them have developed their own unique style.
Your relationship to your city of residence is almost journalistic. Bath is relatively small, with a population of 80.000, but at the same time it attracts more than 3.5 millions of tourists annually. Up to date, you’ve shed light to almost every corner of it: the Roman Baths, the Circus, the Abbey, the Georgian architecture, the bridges, the parks, the old buildings, the antique shops. Do you love your city that much? Do you take photos as a means to chronicle your life around it?
My pictures of Bath are definitely the way I see the city on a day to day basis. I walk around looking for interesting aspects of the city to share with the Instagram community. I do love bath as a city but that’s not why my photos are so Bath focussed. The reason for that is that I spend 90% of my life here.
You have scheduled the first Instameet at Bath, due on February 26th. A photographic journey around the city with people you have met through the network. Are you looking forward to it?
Yeah, I can’t wait! It’ll be fun. I’m looking forward to showing people around and having a few beers with some fellow Instagramers. The main reason I wanted to do it was to share the fun what i Get out of being an Instagramer with other people. I’m looking forward to exchanging stories, photos and tips.
Any advice to those recently introduced to the app?
Do what you want to do. Take pictures of what interest you and just keep posting. One of the lovely things about Instagram is that it becomes a visual diary of your life.
«Δεν ξέρω ποια γρανάζια κινούνται μέσα μας όταν κοιτάμε φωτογραφίες, ειδικά φωτογραφίες καλλιτεχνών όπως ο Cartier-Bresson, αλλά δεν είναι μόνο η όραση που δουλεύει, ούτε μονάχα η φαντασία»
