Ένα μεσημέρι που ο ήλιος έγλυφε την Εγνατία σαν πιστό χαρούμενο σκυλί, λούζοντας με θαλπωρή και εμπιστοσύνη για το μέλλον τη ζωή της Θεσσαλονίκης, ακόμα κι αν όλα, θόρυβοι, ασχήμια, νευρικοί άνθρωποι και οικονομικές παράμετροι συνωμοτούσαν καταθλιπτικώς εναντίον μας, ανταμώσαμε με την Ειρήνη Βακαλοπούλου. Σαν στραβόξυλα, στη στοά που στεγάζεται το “Bord de l' eau”, κόντρα στο πλήθος που κατηφόριζε για τη θάλασσα για τις ευδαιμονικές καφεΐνες, μετά ρεμβασμού και σαλονικιώτικης καρντασίμ κουβεντολογίας, είπαμε να το πάρουμε ανάποδα. Στο σκοτάδι της στοάς, όμοιο με παράνομο ντιλ, χέρι χέρι, μου πάσαρε τη δεύτερη ποιητική συλλογή της “She' s in Parties”.
Τη συμπαθώ, όπως και κάθε παιδί αυτής της πόλης που δείχνει πετριά να το βάρεσε ή μια άλλου είδους συνειδητότητα να το εκκινεί για πράγματα περίεργα και πέραν των συνηθισμένων. Ποίηση στην πόλη του χαλαρά και στη χώρα του κλάιν μάιν. Εξ ορισμού σπορ για λίγους, αν και δεν έχω παράπονο, όλα πρίμα δείχνουν να πηγαίνουν για τους αλαφροΐσκιωτους, που τον τελευταίο καιρό αυξάνονται και πληθύνονται: η συμμορία του Αλισάνογλου και του βιβλιοπωλείου Σαιξπηρικόν, η Έλσα Κορνέτη, ο Βασίλης Αμανατίδης, ο Ζαφείρης Νικήτας, πρόχειρα τους μνημονεύω κι ως πιο πρόσφατες αναγνωστικές περιπτώσεις που ζεσταίνουν το προσκεφάλι μου με τα βιβλία-λέξεις τους. Γιατί, ναι, υπάρχει σκηνή, υπάρχει παραγωγή και όσμωση, μιας και οι νέοι Θσσαλονικείς ποιητές όχι απλώς ξεμυτούν μα και το «γλεντάνε», για να παίξω και με το parties του τίτλου της Βακαλοπούλου.
ΚΟΛΑΖ
«οι φωτογραφίες/ οι πιο αγριεμένες μας μέρες/ ακόμα κι εκείνες/ που δεν έχουν τραβηχτεί/ θα συμπεριφερθούν λανθασμένα/ με τα μικρά μου πλευρά αναπνέω/ κι όταν μεγαλώσουν/ θα φτιάξω μάτια/ από κρύσταλλο σπασμένα/ που ένας ειλικρινής ουρανός/ θα τα κοιτάζει»
Λέω: για πες!
Λέει: all literature is gossip, όπως είχε πει παλιότερα ο Τρούμαν Καπότε...
Επιμένω: κάτι δικό σου, άντε, μην τεμπελιάζεις
Λέει: είναι καλή η αλήθεια, το απολύτως ρεαλιστικό και ένα κατανοητό ποίημα για όλον τον κόσμο. Το ενεργό βιωματικό ενός ποιητή και η απόδοσή του σε έδαφος στεγνότητας, στη σκληρή απλότητα της απλούστευσης. Διότι το ενεργό βιωματικό του ποιητή, δεν τον κάνει απαραίτητα να συνομιλεί με τον εαυτό του ή να μιλάει για το εγώ του μόνο. Τον κάνει, ή του επιβάλλει, να προσεγγίσει μια καθολικότητα - αυτήν την αλήθεια που ισχύει για τους περισσότερους ανθρώπους. Αυτό λοιπόν το στριπτίζ της κατανόησης των βιωμάτων, ίσως και να δημιουργεί και κάποιο κουτσομπολιό για τον συγγραφέα, εξ ού και το all literature is gossip του Καπότε! Ένα κουτσομπολιό για τη ζωή του, όπου ενδοδερμικά εισβάλλει ο εκπαιδευμένος αναγνώστης, κοινωνώντας τον κόσμο από προσωπικές καταστάσεις.
ΣΤΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
«στενή εβδομάδα/ έως εκεί με πήγες/ ακόμα πιο κοντά σ' αυτόν/ και Ρολάν Μπαρτ/ συμπλήρωσέ με/ πως ο έρωτας/ είναι η σάρκα που εκλείπει/ στη διακοπή/ εκεί βρίσκεται ο έρωτας/ στη διακοπή»
Εγώ: από το She's in Parties στο She's in Barties!
Αυτή: ναι, γιατί υπάρχει και η σκηνοθεσία της εμφάνισης - εξαφάνισης, όπως και αποκάλυψης - μη αποκάλυψης, όπως τα περιέγραψε στο δοκίμιό του «Η Απόλαυση του Κειμένου». Πως δηλαδή η απόκρυψη και η φανέρωση φτιάχνουν τον μεταιχμιακό τόπο, τον περίεργο τόπο, όπου τελικά κατοικούν η ζωή, ο έρωτας, η περιέργεια, το ανάμεσα δηλαδή που συνομολογεί τη σχέση δυο προσώπων.
ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΟΛΗ
«γαλάζια πόλη/ τα ηλιοτρόπια γύρισαν την πλάτη/ φούσκωσε ο ήλιος και τα ψάρια μιλούν/ οι κορδέλες ξεθάρρεψαν/ οι παρέες,/ πουκάμισα χορεύουν /μέχρι και η θάλασσα καλοκαίριασε/ όσο μένουν θυμωμένα τα πουλιά/ εμείς δεν θα φανούμε»
Εγώ: θέλω τώρα ένα σκοτεινό, σαν κιθαριστικό των Bauhaus, για το βιβλίο σου
Λέει: το υπερβατό του ρεαλισμού εκπληρώνει μια πολύ σημαντική ανάγκη που έχει ο ποιητής κάπου να σωθεί ο πόνος του, ο πόνος του πραγματικού, κάπου να στεγαστεί, να γλυκαθεί κατά κάποιο τρόπο, να συνεργαστεί με μια δεύτερη, τρίτη, τέταρτη σφαίρα παράβασης του αληθούς. Ένα σωσίβιο διάσωσης, μια διέξοδος από τον σιχαμερό μέρμυγκα της καθημερινής φαγοπεπτοαφοδευτικής πραγματικότητας, έτσι όπως όρισε τη φαντασία ο Καραγάτσης στο βιβλίο του «Το Χαμένο Νησί»
Εγώ: your time, is running out...
Εκείνη: επίλογος: τα ποιήματα είναι μια επάνοδος στην εποχή του παιδικού αιώνιου, ένα χάνζαπλαστ στη φθορά της πεζότητας και μια ευκαιρία υιοθέτησης μιας άλλου είδους τέχνης, που έχει και εικαστικό ενδιαφέρον, εξπρεσιονιστικό, που κρατά με σιδερένια δόντια κοντά-κοντά, σε ονειρικό πλάνο τη ζωή, τη χαρά της, την απομάκρυνση και τον θάνατο.
Το “She's in Parties” της Ειρήνης Βακαλοπούλου κυκλοφορεί από τις κδόσεις Γαβριηλίδης. Θα παρουσιαστεί επισήμως και πανηγυρικώς την 1η Απριλίου, στον πολυχώρο Les Yper Yper, Γεωργίου Σταύρου 4.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Συναντήσαμε τον ανοιχτά γκέι νέο ποιητή και μιλήσαμε για την ποίηση, την ορατότητα, τον ακτιβισμό, την αριστερά, την ομοφυλοφιλία
Χιούμορ κι αλήθειες που κόβουν σαν ξυράφι
Δύο χρόνια μετά τη δολοφονική απόπειρα εναντίον του, ο συγγραφέας επιστρέφει –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στον τόπο του εγκλήματος
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Σήμερα, 15 Μαΐου, η παρουσίαση του βιβλίου του «Μέρες μαγικές με γρανίτες και Ταμ-Ταμ» στον Ιανό στη Σταδίου
Χαρακτηρίστηκε «Τσέχοφ του Καναδά» - Υπέφερε από άνοια για πάνω από μια δεκαετία
«Επιστολή προς Μενοικέα, Κύριαι δόξαι, Επικούρου προσφώνησις» (εκδ. Στιγμή), «Λεβιάθαν» (εκδ. Γνώση) και «Ωφελιμισμός» (εκδ. Πόλις) αντίστοιχα
Ένα ευαίσθητο πορτρέτο ενηλικίωσης σε επικίνδυνες εποχές και µια επική ιστορία για τον διχασµό ενός έθνους. Kυκλοφορεί στις 15 Μαΐου από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος
Γιατί στα μάτια ενός αναγνώστη λογοτεχνικής πεζογραφίας κάποια βιβλία φαίνονται κωμικά ακόμη και αν παριστάνουν πως δεν είναι
H ΓΓ Σύγχρονου Πολιτισµού μας μίλησε για τα σχέδια του ΥΠΠΟ για την εξωστρέφεια της ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας
Βιογραφίες, ντοκουμέντα, ιστορία, προσωπική ανάπτυξη και ψυχολογία, δοκίμια, μελέτες, επιστήμη
Όταν έχεις παιδιά στην εφηβεία, διαβάζεις άρθρα και βιβλία σχετικά με τον πόνο σου με την ελπίδα ότι θα σε βοηθήσουν… και όταν βρίσκεις κάτι πραγματικά βοηθητικό, το συστήνεις
Ξεφυλλίζουμε μερικές από τις εκδόσεις της πιο ωραίας εποχής του χρόνου
Ξεφυλλίζουμε μερικές από τις εκδόσεις της άνοιξης
Αν το βιβλίο είναι πράγματι κάτι ιερό, δεν αφορά μονάχα κάποιου είδους ιερατείο: αφορά τους πάντες, αφορά το «πλήρωμα», και (πρέπει να) μιλά τη γλώσσα του
Την ώρα ακριβώς που ετοιμαζόμουν να γράψω τις μεταπασχαλινές Σημειώσεις, έγινε γνωστός ο θάνατος του Paul Auster. Οπότε, ξεκινάω για Νέα Υόρκη…
Το αισθηματικό μυθιστόρημα της Robyn Carr που έγινε πολιτισμικό φαινόμενο
Κάνε ένα road trip ν’ αλλάξει η ζωή σου!
Τα λημέρια των συγγραφέων - πεζογράφων, ποιητών, δοκιμιογράφων. Γιατί γράφουν εκεί που γράφουν; Τι φετίχ έχουν; Πώς εμπνέονται σ’ αυτόν τον χώρο;
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.