Η Athens Voice και το COCIO διψάνε για vintage ζαχαρένιες ιστορίες από τη χρονοκαψούλα του 1951, τη χρονιά που γεννήθηκε η μαγική συνταγή του διάσημου σοκολατούχου γάλακτος και στην Αμερική κυκλοφορεί ο «Φύλακας στη Σίκαλη». Το επικό μυθιστόρημα του J.D.Salinger παραμένει η απόλυτη Βίβλος των ζόρικων εφήβων.
Ατίθασος, ευαίσθητος, απελπισμένος, συμπονετικός, περιπλανώμενος, ερωτίλος, νευρικός και αστείος, ο Χόλντεν Κόλφιλντ, ήρωας του «Φύλακα στη Σίκαλη» που κυκλοφόρησε το 1951, παραμένει το παγκόσμιο σύμβολο της rebellion νιότης. Διωγμένος από το κολέγιο, δύστροπος και αιωνίως προβληματισμένος για το τι θα του συμβεί όταν τα χρόνια περάσουν και ενταχτεί στον κόσμο των ενήλικων, που στα μάτια του φαντάζει με τον ορισμό της υποκρισίας και της ψευτιάς, ο Χόλντεν αψηφά τον βαρύ χειμώνα και φορώντας το κυνηγετικό του καπέλο παίρνει τον δρόμο της φυγής και προσπαθεί να εξαφανιστεί, γινόμενος αόρατος στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
Ναι, ο ήρωας του «Φύλακα στη Σίκαλη» του J.D. Salinger, συνομιλεί ευθέως με τον Χακλμπέρι Φιν του Μάρκ Τουέιν αλλά και τον Αρθούρο Ρεμπό. Κατατρύχεται από αγωνίες και υπαρξιακές αναζητήσεις που μοιάζουν με άλυτο γρίφο. Μελαγχολεί αλλά και την ίδια στιγμή βουτά ελεύθερος και αχαλίνωτος στο χιόνι που πέφτει και παγώνει την πόλη. Δεν ξέρει τι ζητά, ξέρει όμως τι πρέπει να αποφύγει: ο «Φύλακας» είναι ένα βιβλίο που συνεχίζει ακόμα να συγκινεί, να διδάσκεται στα σχολεία και τις σχολές όλου του κόσμου ως πρότυπο αφηγήματος, ρέουσας γλώσσας και πλοκής, όπου το τυχαίο είναι προτιμότερο από το ενορχηστρωμένο καθώς το ταξίδι του Χόλντεν μέχρι να ισιάξει ψυχισμό και να αποκρυσταλλώσει βούληση και επιθυμία, τον φέρνει αντιμέτωπο με το μεγαλύτερο των ερωτημάτων. Που δεν είναι άλλο από το ίδιο που προσπάθησαν κάποτε να απαντήσουν ακόμα και οι Τρύπες του Γιάννη Αγγελάκα, στο τραγούδι τους «Τα κανονικά παιδιά», μιας και το επαναλαμβάνουμε: αυτό είναι ένα βιβλίο που επηρέασε όσο κανένα άλλο το ροκ και το σινεμά, τροφοδότησε τα εφηβικά όνειρα με σοκολάτα και ζάχαρη στην τσέπη και φτερά στο σώμα και την καρδιά.
Ελευθερία, αγάπη, ανυπακοή, το άτομο απέναντι στον κόσμο και την οργανωμένη κοινωνία, μοναξιά, συντροφικότητα, οικογένεια, όλα διυλίζονται μέσα από τη ματιά-ταξίδι του Χόλντεν που χάρη στο εμπύρετο γράψιμο του Salinger ξεφεύγει από το στενό πλαίσιο του Αμερικανού λογοτεχνικού ήρωα και γίνεται παγκόσμιο σύμβολο της πολιτιστικής κουλτούρας, εμπνέοντας εκατομμύρια εφήβους να ακολουθήσουν άφοβα, και παρά το όποιο κόστος, το δικό τους μονοπάτι, προκειμένου να ανακαλύψουν τον αυθεντικό ορισμό της ευτυχίας.
Ναι, ο «Φύλακας στη Σίκαλη» από το 1951, που πρωτοεκδόθηκε, έως και το καλοκαίρι του 2016 που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν είναι παρά ένα ανεξάντλητο χρονικό ενάντια στην πλήξη. Ένα νόημα και ένας δρόμος για την αλήθεια, μια ανεξίτηλη και λαμπερή αλήθεια, απέναντι σε έναν κόσμο «κάλπηδων», όπως αποκαλούν συγγραφέας και ήρωας τον κόσμο των μεγάλων. Να το διαβάσεις αν δεν το έχεις κάνει έως τώρα, και να το ξαναφρεσκάρεις, αν ξεκουράζεται κάπου στη βιβλιοθήκη σου, ο «Φύλακας στη Σίκαλη» δεν τελειώνει ποτέ, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη Νέα Υόρκη τραβά. Τον αποκαλείς και Βίβλο της εφηβείας και τον δωρίζεις ανεξέλεγκτα σε κάθε παιδί που μοναχό παλεύει να βρει τον δρόμο του για τη μοναδικότητα.
Η ελευθερία είναι ευάλωτη. Ζει μόνο εκεί όπου οι πολίτες μπορούν να αμφισβητούν, να κρίνουν, να διορθώνουν. Και πεθαίνει όταν κάποιος αποφασίζει ότι «ξέρει καλύτερα για όλους».
12°
