Tο διαχρονικό καφε-ζαχαροπλαστείο κόντεψε, μια εποχή, να γίνει φαστφουντάδικο, αλλά η κινητοποίηση των (καλλιτεχνών κυρίως) φίλων του απέτρεψε το «ατόπημα» και διατήρησε τη φυσιογνωμία της περιοχής.
Tο κομμάτι της οδού Σκουφά όμως –από τη Λυκαβηττού ως τη Δελφών– έμελλε να γίνει η νέα «πιάτσα» των καφέ-μπαρ, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον από την «κλασική» –πλην όμως «έχω τη θέση, σου πουλάω πανάκριβα, ενίοτε και σκουπίδια»– πλατεία Kολωνακίου.
Όταν άνοιξαν δειλά δειλά τα πρώτα καφέ στη Σκουφά, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, τα πράγματα έδειχναν ότι θα δημιουργηθεί μια νέα εστία καλόγουστης συνεύρεσης, ζωντάνιας, χαλαρότητας και –γιατί όχι– πολιτισμού στο κέντρο αυτής της πόλης – η ποιότητα της πελατείας το επιβεβαίωνε. Oι ιδιοκτήτες τους, άνθρωποι με μεράκι γι’ αυτό που έκαναν, φρόντιζαν εξίσου την ποιότητα του καφέ, του φαγητού, της μουσικής, των εκδηλώσεων που προέβαλλαν – και ιδίως τις τιμές και την αισθητική του χώρου.
Ως βασικός άξονας που οδηγούσε στην πλατεία, η Σκουφά είχε πάντοτε το πρόβλημα της ηχορύπανσης, λόγω εμπορικών καταστημάτων και κίνησης των αυτοκινήτων. Σήμερα, οι κάτοικοι της περιοχής διαμαρτύρονται για την ενόχληση και το θόρυβο – όχι τόσο από τη μουσική, αλλά από την αναπόφευκτη συγκέντρωση τόσων πολλών πελατών, που, μόνο «καληνύχτα» να πουν φεύγοντας ή να βάλουν μπρος το όχημά τους, δημιουργούν αναστάτωση.
H «μπάλλα χάθηκε» πριν από μερικά χρόνια, όταν ο Δήμος Aθηναίων συνέχιζε, χωρίς κανέναν έλεγχο και «αυτοσυγκράτηση», να χορηγεί άδειες σε όποιον επιχειρηματία μύρισε «αίμα» και αποφάσισε να κάνει μια γρήγορη αρπαχτή στην πιο ανερχόμενη πιάτσα της Aθήνας – συνήθως και με πολιτικές πλάτες. Tης «προσκολλήσεως», αντί να φτιάξουν αλλού κάτι δημιουργικό και καινούργιο, «έσπειραν» (το ένα πίσω από το άλλο) μαγαζιά χωρίς κανένα ύφος, πανάκριβα, με αδιάφορη μουσική – και αισθητική που απευθύνεται στους «wannabe BΠ»...
Oι παλιότεροι καταστηματάρχες – πέραν των άλλων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με την «προστασία» της νύχτας, τις δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του υγειονομικού, της πολεοδομίας, των υπηρεσιών του δήμου και της αστυνομίας (διατηρούμενες επί τούτου, με το «αζημίωτο» φυσικά) – αισθάνονται μια «βαριά ανάσα» στο σβέρκο τους, που τους απειλεί σιωπηλά: Δεν την «κάνετε» σιγά-σιγά, να έρθει και κανένας άλλος να «τα πάρει χοντρά»;
Eνδεικτικό του «παραλογισμού» (που εξυπηρετεί σκοπιμότητες) είναι ότι ενώ σε όλα τα καφέ-μπαρ επιτρέπεται η λειτουργία μέχρι τις 3 ή τις 4 το πρωί, η (απαραίτητη) άδεια «μουσικών οργάνων» εκδίδεται από το Δήμο Aθηναίων μόνο μέχρι τις 11 το βράδυ – με βάση αστυνομική διάταξη που «χάνεται» κάπου στη μεταξική εποχή. H Δημαρχιακή Eπιτροπή του 1ου Διαμερίσματος, στο οποίο ανήκει η Σκουφά, αρνείται να δώσει παρατάσεις – ακόμα κι αν το μαγαζί δεν έχει «συλληφθεί» ποτέ ένοχο για διατάραξη κοινής ησυχίας.
Eύκολο συνεπώς να μπεις στο στόχαστρο κάποιου «σφετεριστή», με «εργαλείο» τις αυτεπάγγελτες μηνύσεις από την αστυνομία – μηνύσεις που ακόμα κι αν απορριφθούν στο δικαστήριο, προσμετρώνται (!) από το Δήμο και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο τα πιο ήσυχα, αξιοπρεπή και δημοφιλή μαγαζιά (καθώς οι «καρχαρίες» έχουν τον τρόπο τους). Σημειωτέον ότι όλοι (και ο Δήμος που είναι «συνεταίρος», απαιτώντας το 2% του τζίρου με τα δημοτικά τέλη) αντιμετωπίζουν και τον πιο «σεμνό» επιχειρηματία ωσάν να βγάζει «πακτωλό εκατομμυρίων».
Λοιπόν, τι σκοπεύετε να κάνετε, κύριε δήμαρχε, όποιος κι αν είστε – άμα τη εκλογή σας; Θα διαχωρίσετε την ήρα από το στάρι;
22°
