Το αγωνιώδες ερώτημα του τίτλου, ένα ερώτημα που το τελευταίο διάστημα κατατρύχει και αγχώνει τους Έλληνες πολίτες, βρήκε επιτέλους την απάντησή του, απάντηση που περικλείεται σε δύο μόνο λέξεις: Στα βράχια!
Αυτή την απάντηση έδωσαν ουσιαστικά σε σχετικές ερωτήσεις σε διαφορετικές τηλεοπτικές εκπομπές πριν λίγες μέρες αρκετά ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και οι κύριοι Φλαμπουράρης και Σκουρλέτης.
Βέβαια δεν το είπαν έτσι ακριβώς, αυτό όμως συνάγεται αβίαστα από τα συμφραζόμενα. Όταν δηλώνουν αυτάρεσκα ότι δεν αλλάζουν πορεία έστω κι αν βλέπουν ότι το καράβι πάει κατευθείαν στα βράχια κι όταν από την άλλη τα βράχια παραμένουν αμετακίνητα στη θέση τους, είναι προφανές ότι η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Ισχυρίζονται βέβαια οι Συριζαίοι ότι τελικά η σύγκρουση θα αποτραπεί γιατί τα βράχια θα αναλογιστούν τις καταστροφές που θα υποστούν και θα παραμερίσουν, οφείλω όμως να ομολογήσω ότι ο ισχυρισμός δεν με έπεισε. Παρά την καλή μου διάθεση, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να εμβαθύνω στη σκέψη και στη λογική τους, δεν μπόρεσα τελικά να καταλάβω πώς είναι δυνατόν σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση πλεούμενου με βράχια, τα βράχια να υποστούν τις μεγαλύτερες ζημιές…
Ας αφήσουμε όμως προς το παρόν το θέμα αυτό κι ας προσπαθήσουμε να βρούμε μια πειστική απάντηση σε ένα άλλο καυτό ερώτημα: Πώς εξηγείται αυτή η ακλόνητη πεποίθηση των ηγετών του ΣΥΡΙΖΑ ότι τελικά η Ευρώπη θα υποχωρήσει, πώς είναι τόσο βέβαιοι ότι «δεν υπάρχει ούτε στο ένα εκατομμύριο πιθανότητα να μην κάνουν πίσω οι εταίροι μας»; Έχουν δει κάποιο καλό όνειρο ή μήπως άγγελος Κυρίου τους επεσκέφθη νύκτωρ και τους διαβεβαίωσε για την απεριόριστη συμπαράσταση των επουρανίων δυνάμεων; Μήπως πήγαν σε καμιά καλή καφετζού ή μήπως πάλι είδαν ευοίωνα σημάδια στην πλάτη του πασχαλινού οβελία;
Το μυστήριο παρέμενε άλυτο για μένα ώσπου τελικά, αφού το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα και αφού ανασκάλεψα μνήμες από παλιά διαβάσματα, θυμήθηκα και κατάλαβα: Οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ είναι φανατικοί οπαδοί, πιστοί μιμητές της «κρημνοβατικής» πολιτικής του αρχιεπισκόπου Μακάριου!
Σε μια συνέντευξη που έδωσε στην Οριάνα Φαλάτσι και περιέχεται στη σελ. 537 του βιβλίου της «Συνάντηση με την Ιστορία», ο Μακάριος αφηγείται: Όταν έγινα είκοσι χρονών, ο ηγούμενος της μονής με διέταξε να αφήσω γένια. Οι δόκιμοι καλόγεροι όμως δεν είναι υποχρεωμένοι να αφήνουν γένια. Αρνήθηκα και εκείνος θύμωσε. «Ή να ακούσεις ή να φύγεις». «Εντάξει, θα φύγω». Μάζεψα τα πράματά μου, ήξερα ακριβώς τι επρόκειτο να συμβεί. «Μη φεύγεις, μείνε!». «Εντάξει, θα μείνω». «Θα αφήσεις όμως γένια». «Όχι, δε θα αφήσω». «Πρόσεξε γιατί θα σε χτυπήσω». «Χτύπα με». Άρχισε να με χτυπάει, και όση ώρα με χτυπούσε φώναζε: «Θα αφήσεις γένια;». «Όχι». Τελικά κάθισε εξαντλημένος. «Σε παρακαλώ. Άφησέ τα να μεγαλώσουν λίγο. Πολύ λίγο, ίσα ίσα για να σε βλέπει ο κόσμος ότι αφήνεις γένια». Χαμογέλασα. «Τόσο λίγο;». «Ναι». «Όπως τα έχω τώρα;». «Ναι». «Ούτε εκατοστό περισσότερο». «Εντάξει». Έτσι καταλήξαμε σε συμβιβασμό χωρίς να χρειαστεί να τον υπακούσω.
Και καταλήγει ο Μακάριος:«Θα έλεγα ότι τούτη η ιστορία είναι αποκαλυπτική. Αυτή ήταν και είναι η στρατηγική μου. Θέλω να πω ότι πάντα μου άρεσε να οδηγώ τον εαυτό μου ως την άκρη του γκρεμού και τότε να σταματώ έγκαιρα ώστε να μην πέσω».
Η συνέχεια είναι γνωστή. Ακολουθώντας ακριβώς αυτή την «κρημνοβατική» τακτική στις διαπραγματεύσεις με τους Άγγλους, έπεσε τελικά στον γκρεμό αλλά δυστυχώς δεν έπεσε μόνος του. Πήρε μαζί του και την Κύπρο!
Αξίζει να θυμηθούμε τα γεγονότα. Ύστερα από εντατικές διαπραγματεύσεις, τέλη 1955 αρχές 1956, Μακάριος και Χάρντιγκ είχαν καταλήξει σε συμφωνία βάσει της οποίας η βρετανική κυβέρνηση αναγνώριζε το δικαίωμα του κυπριακού λαού για αυτοδιάθεση αλλά να αναβληθεί η άσκησή του για περίοδο επτά ετών και στο μεταξύ να δοθεί Σύνταγμα ευρείας αυτοκυβέρνησης με Έλληνα πρωθυπουργό, εννιά Έλληνες υπουργούς και μόνο έναν Τούρκο υπουργό για τις τουρκικές υποθέσεις.
Σύσσωμος ο κυπριακός λαός σε διαβουλεύσεις εκπροσώπων του με τον Μακάριο τάχθηκε υπέρ της αποδοχής του Συντάγματος, όπως υπέρ της αποδοχής συμφώνησαν, ύστερα από μυστική συνάντηση στη μονή Κύκκου οι Γρίβας-Μακάριος. Και ενώ όλοι περίμεναν την υπογραφή της συμφωνίας και ο Γρίβας, για πρώτη φορά, έβγαζε αναμνηστικές φωτογραφίες με τους άλλους αγωνιστές, επήλθε απροσδόκητα το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων.
Γιατί, τι έφταιξε; Τι ακριβώς συνέβη το βράδυ της 29-2-56 στην τελευταία συνάντηση που είχε οριστεί προκειμένου να μπουν οι υπογραφές και στην οποία πήραν μέρος ο υπουργός Λ.Μπόϊντ, ο Κυβερνήτης Χάρντιγκ, ο Μακάριος, και μερικοί άλλοι;
Στο βιβλίο του «Οι διαπραγματεύσεις Μακαρίου-Χάρντιγκ 1955-56» και στη σελ. 85 ο Ν. Κρανιδιώτης, στενός συνεργάτης και σύμβουλος του Μακαρίου, γράφει σχετικά: «Ο Μακάριος πίστευε ότι στη συνάντηση εκείνη με τον Λ. Μπόϊντ θα μπορούσε να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τις βρετανικές προτάσεις. (…..) Ο Λ. Μπόϊντ αρνήθηκε να συζητήσει εκ νέου οποιοδήποτε θέμα, υπογράμμισε ότι δεν ήταν διατεθειμένος να μεταβάλει έστω και μια λέξη από την ανακοίνωση που μας διάβασε, και τόνισε ότι δεν έχει να προσθέσει τίποτε περισσότερο(…..) Ο Μακάριος με ένα βεβιασμένο χαμόγελο είπε ότι με λίγη καλή θέληση θα μπορούσαν ίσως να ρυθμιστούν τα εναπομείναντα τρία επίμαχα σημεία. Ο Λ. Μπόϊντ τον κοίταξε αυστηρά χωρίς να απαντήσει. Μεσολάβησαν μερικά λεπτά αμήχανης σιωπής. Ύστερα ο Βρετανός υπουργός σηκώθηκε απότομα από τη θέση του και ατενίζοντας παγερά τον Αρχιεπίσκοπο-αντί οποιουδήποτε άλλου χαιρετισμού- είπε προκλητικά: «Είθε ο Θεός να σώσει το λαό σου».
Φαίνεται όμως πως κι ο Θεός βαρέθηκε την ανικανότητα και την επιπολαιότητα της κυπριακής ηγεσίας και εγκατέλειψε την Κύπρο στη μαύρη της μοίρα…
Πραγματικά, είναι να τρελαίνεται κανείς. Η κυπριακή τραγωδία μπορούσε να αποφευχθεί, την κυπριακή τραγωδία την προκάλεσε η «κρημνοβατική» πολιτική του Μακάριου! Είναι νομίζω προφανές ότι οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούν πιστά αυτήν ακριβώς την «κρημνοβατική» πολιτική, αδιαφορώντας για τις συνέπειες ή μάλλον, εν γνώσει των συνεπειών. Το σχέδιό τους είναι απλό: Αν οι εταίροι μας κάνουν πίσω, αν υποκύψουν στους εκβιασμούς, θα είμαστε καβάλα στο κύμα. Για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα ο λαός θα μας περιβάλει με την αγάπη και την εμπιστοσύνη του, η άσκηση και η νομή της εξουσίας θα είναι στα χέρια μας. Αν τα πράγματα φτάσουν σε ρήξη, τόσο το καλύτερο. Με ένα δημοψήφισμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας, θα αναβαπτιστούμε στη λαϊκή εμπιστοσύνη, θα φορτώσουμε τις ευθύνες στους «άλλους» και απερίσπαστοι πλέον θα αγωνιστούμε για να γίνει πράξη το μεγάλο μας όραμα: Η μετατροπή της χώρας μας σε Βενεζουέλα της Μεσογείου, βάση και ορμητήριο για την κατάργηση του καπιταλισμού στην Ευρώπη και όπου αλλού μπορέσουμε!
Η κρισιμότητα των περιστάσεων απαιτεί να ειπωθεί στο λαό ολόκληρη η αλήθεια ώστε να γνωρίζει πού βαδίζουμε. Απευθυνόμενος στους ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελα να τους πω χωρίς μισόλογα και περιστροφές: Αγαπητοί κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ώρα της αλήθειας. Σταματήστε αμέσως αυτό το θέατρο της δήθεν διαπραγμάτευσης, σταματήστε αυτή τη φαρσοκωμωδία που δεν ξεγελάει πια κανέναν. Κανείς δεν σας εξουσιοδότησε να καταστρέψετε αυτή τη χώρα. Η εντολή που πήρατε από το λαό ήταν να διαπραγματευθείτε σθεναρά, σκληρά έστω, πάντοτε όμως μέσα στην ευρωζώνη, μέσα στην Ευρώπη. Η χώρα αυτή δεν είναι περιουσία σας, δεν είναι τσιφλίκι σας για να την παίξετε σε μια ζαριά. Πρέπει να αντιληφθείτε ότι οι ευθύνες σας είναι βαρύτατες και απαράγραπτες. Θα κληθείτε να λογοδοτήσετε τόσο στο δικαστήριο της Ιστορίας, που θα είναι αμείλικτη μαζί σας όσο και στην ελληνική δικαιοσύνη, που θα είναι ακόμα πιο αμείλικτη.
Δεν πρόκειται για απειλή, δεν θέλω ούτε και μπορώ, να απειλήσω κανέναν. Πρόκειται για φιλική μεν, αυστηρή δε προειδοποίηση. Οι ώμοι σας είναι πολύ αδύναμοι για να σηκώσουν το βάρος ιστορικών αποφάσεων που θα καθορίσουν τη μοίρα αυτού του τόπου για πολλά χρόνια. Μπορεί να είστε πλειοψηφία στη Βουλή είστε όμως μειοψηφία στο λαό και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να ρίξετε αυτή τη χώρα στα βράχια γιατί αυτό επιτάσσουν οι ιδεοληψίες και οι εμμονές σας, γιατί έτσι σας κάπνισε.
Μπροστά στο δραματικό αδιέξοδο, όταν αφενός δεν μπορείτε να επιβάλετε τους εκβιασμούς σας στην Ε.Ε. και αφετέρου δεν μπορείτε να υπαναχωρήσετε, μια μόνο λύση απομένει κατά τη γνώμη μου: Να εξηγήσετε στο λαό με λόγια απλά και καθαρά ότι τις κρίσιμες αποφάσεις μπορεί να τις πάρει μόνο μια κυβέρνηση που θα εκφράζει, ει δυνατόν, την συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία Παραιτηθείτε εν συνεχεία και εισηγηθείτε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον σχηματισμό κυβέρνησης «ειδικού σκοπού». Η κυβέρνηση αυτή, αποτελούμενη από πέντε-έξη έντιμους και ικανούς πολιτικούς, συνεπικουρούμενoυς από τόσους άλλους τεχνοκράτες, θα συνεργαστεί έντιμα και ειλικρινά με τους ευρωπαίους εταίρους μας και θα υπογράψει μια συμφωνία βάσει των όσων έχουν συμφωνηθεί και υπογραφεί ως τώρα. Στηρίξτε αυτή την κυβέρνηση και καλέστε και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να την στηρίξουν.
Ευθύς ως η κυβέρνηση αυτή επιτελέσει το έργο της, ευθύς ως υπογραφεί η συμφωνία, πάρτε ξανά στα χέρια σας τη διακυβέρνηση της χώρας, εφαρμόστε το πρόγραμμά σας και ας κρίνει στο τέλος ο λαός τα έργα σας.
Νομίζω ότι η λύση αυτή είναι η μόνη που επιτρέπει να αρθεί το σημερινό αδιέξοδο, η μόνη που εγγυάται ομαλές πολιτικές εξελίξεις. Αποδεχόμενοι τη λύση αυτή θα προσφέρετε μια πραγματικά εθνική υπηρεσία στη χώρα, μια υπηρεσία που θα αναγνωρίσει και θα επιβραβεύσει ο ελληνικός λαός.
22°
