Όχι άλλους αγιασμούς στα σχολεία

Το περιστατικό πιθανόν να το ξέρετε ήδη. Ιερέας που κάνει τον αγιασμό στο Γενικό Λύκειο Αμυνταίου ενοχλείται από την προτροπή μιας καθηγήτριας προς τους μαθητές να τηρήσουν τους κανόνες και να μην βγάλουν τη μάσκα τους για να φιλήσουν τον σταυρό. Και όχι μόνο ενοχλείται αλλά την επιπλήττει με την αλαζονεία των ανθρώπων που ξέρουν ότι παντού να κάνουν κουμάντο. Κι αφού την επιπλήττει, διαμαρτύρεται που δεν του επιτρέπουν να μπει χωρίς μάσκα στις τάξεις (για κάποιον λόγο που δεν είμαι ειδικός να τον ξέρω, πιστεύει ότι επειδή κρατάει σταυρό προστατεύεται και προστατεύει από τον κορωνοϊό).

Σε περίπτωση που η περιγραφή δεν σας φτάνει ιδού και το βίντεο στο οποίο θα παρατηρήσετε και τους ατάραχους στο επεισόδιο εκπροσώπους της πολιτείας (που δεν ξέρω ποιοι είναι αλλά θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε) να κατεβάζουν τη μάσκα τους για να φιλήσουν το σταυρό και τον έναν από αυτούς να την κατεβάζει και για να μιλήσει.

Αυτό το θλιβερό περιστατικό θα μπορούσε να είναι το τελευταίο αν κάποια στιγμή ένας πρωθυπουργός κοίταζε στο ημερολόγιο, έβλεπε πως κοντεύουμε να μπούμε στο δεύτερο τέταρτο του 21ου αιώνα και καταλάβαινε πως αυτό το τελετουργικό με τον μάγο της φυλής να κραδαίνει ένα μάτσο βασιλικό και να ραντίζει μαθητές που σπεύδουν να φιλήσουν ένα θρησκευτικό σύμβολο, πρέπει επιτέλους να σταματήσει ή να γίνεται στο πλαίσιο λαογραφικών εκδηλώσεων.

Η Εκκλησία είναι ένας οργανισμός που φύσει και θέσει είναι στην αντίθετη πλευρά της επιστήμης, είναι ένας οργανισμός που υπηρετεί το παράλογο, που διαχρονικά αντιστέκεται στην έρευνα, την εξέλιξη και τη γνώση, ένας οργανισμός που αντιστέκεται ακόμα και στην ισότητα των φύλων, ένας οργανισμός που καταδικάζει τη διαφορετικότητα, ένας οργανισμός τόσο υποκριτικός ώστε η ηγεσία του να κηρύττει την εγκράτεια ζώντας μέσα στη χλιδή, ένας οργανισμός βουτηγμένος στη μισαλλοδοξία και το ψέμα, μάλλον δεν είναι κατάλληλος για τον ρόλο του αφέτη της διαδρομής κάθε σχολικής χρονιάς (ενώ αντιθέτως είναι μάλλον ο καταλληλότερος για τις ορκωμοσίες κυβερνήσεων).

Το σχολείο είναι (ή τουλάχιστον θα πρέπει να είναι) ο χώρος που εμπεδώνεται η εμπιστοσύνη στην έρευνα (την κανονική όχι του γκουγκλαρίσματος), την επιστήμη (το αυτό) και τη λογική. Ο χώρος που επιδιώκεται η γνώση. Ο χώρος που τα παιδιά και οι έφηβοι πρέπει να μαθαίνουν την ισότητα των φύλων, την αποδοχή της διαφορετικότητας και την απέχθεια για την υποκρισία. Τι δουλειά έχει η Εκκλησία σε έναν τέτοιο χώρο;

Η πεποίθηση ότι η σχολική χρονιά μπορεί να γίνει καλύτερη επειδή ένας ιερέας θα κάνει μια τελετή δεν διαφέρει από την πεποίθηση κάποιων φυλών ότι υπάρχει χορός που φέρνει βροχή, από την πεποίθηση των προληπτικών ότι μια μαύρη γάτα φέρνει γρουσουζιά ή την πεποίθηση των ψεκασμένων ότι τα εμβόλια κουβαλάνε το «χάραγμα»*. 

Σε περίπτωση που κάποιοι νεαροί συμπολίτες πιστεύουν πως όντως μια ευλογία (ή κάποιου άλλου τύπου μαγικό) ενός ιερέα μπορεί να τους βοηθήσει, μπορούν κάλλιστα να την αναζητήσουν σε έναν ναό. Δεν βλέπω γιατί να πρέπει να υφίστανται μια θρησκευτική τελετή το σχολείο και οι υπόλοιποι, ανεξαρτήτως πίστης ή ανάγκης για πίστη.

Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, η συμπεριφορά του ιερέα στο βίντεο δεν είναι απλώς η συμπεριφορά ενός κακότροπου ανθρώπου που η ιδεοληψία του δεν του επιτρέπει να αποδεχτεί κανόνες που ισχύουν για όλους. Είναι η συμπεριφορά του εκπροσώπου μιας αχαλίνωτης θρησκευτικής εξουσίας πάνω στους εκπροσώπους ενός κράτους το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι, αλλά τελικά δεν είναι και εντελώς, κοσμικό. Είναι η επίθεση του ανορθολογισμού μέσα σε έναν χώρο που θα έπρεπε να είναι ο ναός του ορθολογισμού. Ας τα χωρίσουμε επιτέλους τα δύο κι ας κάνει ο καθένας κουμάντο στους ναούς του. Ο ανορθολογισμός στους ναούς και ο ορθολογισμός στα σχολεία. Και μπράβο τους.  

*Όταν έγραψα κάτι αντίστοιχο στο twitter κάποιοι συμπολίτες μού απάντησαν πως πρόκειται απλώς για ένα έθιμο. Δυστυχώς μια υποχρεωτική και επιβαλλόμενη από το κράτος πρακτική δεν μπορεί εύκολα να μπει στην κατηγορία του εθίμου.

Υ.Γ. Η, θεούσα κατά την αντιπολίτευση, Κεραμέως καταδίκασε τη συμπεριφορά του ιερέα χωρίς ναι μεν αλλά. Φυσικά η καταδίκη από μόνη της δεν είναι αρκετή και κανονικά ο ιερέας που προέτρεψε στην παραβίαση των μέτρων για τον κορωνοϊό θα έπρεπε ήδη να ψάχνει για δουλειά. Μόνο που για την ελληνική νομοθεσία και τις ελληνικές κυβερνήσεις (και αυτή του Μητσοτάκη δεν είναι η εξαίρεση) οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι σαν τις αγελάδες στην Ινδία. Ιεροί. Κι αν είναι παπάδες, ακομα ιερότεροι.