Οι υπεύθυνοι για το λοκντάουν καλύτερα να μη μιλούν

Δεν έχει περάσει ούτε ένα 24ωρο από την ανακοίνωση του λοκ του ντάουν και ήδη κάποιοι συμπολίτες έχουν σηκώσει σημαία αντίστασης και αντικυβερνητικής οργής για το νέο λοκντάουν στο οποίο μας υποχρεώνει η κυβέρνηση. Από την άλλη το να πει «Σωτήρη» τον Τσιόδρα ο Μητσοτάκης είναι όντως φοβερό και η οργή τους όχι εντελώς άδικη (εμότικον ειρωνείας για τους αναγνώστες που έχουν δυσκολία κατανόησης κειμένου). 

Είναι οι πολίτες που αδυνατούν (ή δεν θέλουν) να καταλάβουν (ή να παραδεχτούν) πως η κυβέρνηση έχει τόση ευθύνη για το λοκντάουν όση ο διαιτητής που σφυρίζει πέναλτι σε κλάδεμα μέσα στην περιοχή: προφανώς αυτός το σφυρίζει, αλλά η ευθύνη είναι μόνο του ανόητου αμυντικού που αντί για μπάλα πήρε πόδια.  

Έτσι, αν κανείς θέλει να ρίξει ευθύνες, δεν έχει παρά να κοιτάξει γύρω του και ίσως και στον καθρέφτη του. Γιατί οι υπεύθυνοι για το νέο λοκντάουν είναι οι συμπολίτες με υπευθυνότητα και ωριμότητα 5χρονου που δεν κατάφεραν να τηρήσουν ακόμα και τα πιο απλά μέτρα. Είναι αυτοί οι κακομαθημένοι αντικοινωνικοί που πάνω από ζωές και χώρα και οικονομία έβαλαν την επιθυμία τους για ποτάρες, διαδηλωσάρες και θρησκευτικές τελετάρες.

Αυτοί που δεν φορούσαν τη μάσκα όπου και όσο έπρεπε.
Αυτοί που τη φορούσαν αλλά δεν μπορούσαν να βάλουν μέσα τη μυτούλα γιατί τα ενοχλούσε τα τσαμένα... γουτου γουτου μωλέ... σε ενοχλεί η μυτούλα σου μωλάκι μου... αχου το μωλέ... δεν μπολεί με τη μάσκα του μωλέ...
Αυτοί που μαζεύονταν στα κλαμπ και πάρταραν λες και ο χρόνος είχε σταματήσει στο 2019.
Αυτοί που στριμώχνονταν στα μπαρ γιατί δεν αντέχουν να μη ζήσουν σαν σαρδέλες σε κονσέρβα ούτε μια εβδομάδα.  
Αυτοί που κάθονταν με τις ώρες στα καφέ, ξεμάσκωτοι και φωνακλάδες, σπέρνοντας τον ιό με τα σάλια τους. 
Αυτοί που πάρταραν στις πλατείες γιατί «έτσι κι αλλιώς οι γέροι πεθαίνουν».
Αυτοί που δεν άντεχαν να αφήσουν για λίγο τις ομαδικές θρησκευτικές τους «υποχρεώσεις», είτε αυτές ήταν ένα «μυστήριο» είτε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Όλοι αυτοί που δεν αντέχουν να ζήσουν έστω και λίγο μακριά απ’ το εκκλησιαστικό ή το πολιτικό τους κοπάδι.
Αυτοί που όταν έμπαιναν στο γραφείο, έβγαζαν τη μάσκα και γελούσαν με τους «υπερβολικούς και φοβητσιάρηδες» συναδέλφους τους που περίμεναν να πάνε σπίτι τους για να τη βγάλουν.
Αυτοί που «έλα μωρέ τώρα, μια γριπούλα είναι».
Αυτοί που «ξυπνάτε πρόβατα δεν υπάρχει κανένας ιός»
Αυτοί που χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα και έκαναν share τις ηλιθιότητες ενός τραγουδιστή.
Αυτοί που για να ξεγελάσουν τα εσωτερικά τους αδιέξοδα, βλέπουν παντού συνωμοσίες και πλεκτάνες. 
Αυτοί που δεν έχουν την πνευματική ικανότητα να καταλάβουν και την ψυχολογική συγκρότηση να δεχτούν τη σημασία που έχει για μια κοινωνία η τήρηση των κανόνων.

Όλοι αυτοί, που ήδη τους ακούω να διαμαρτύρονται, το μόνο το οποίο έχουν δικαίωμα να πουν είναι «συγγνώμη για το λοκντάουν».

Το μόνο που δικαιούνται είναι να ζητήσουν συγγνώμη από όλους εμάς που δυσκολευτήκαμε, ζοριστήκαμε, ενοχληθήκαμε, περιοριστήκαμε, αλλά κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε για να μη χρειαστεί να φτάσουμε στο λοκντάουν. Από όλους εμάς που οι θυσίες μας δεν έπιασαν τον τόπο που έπρεπε επειδή αυτοί δεν ήθελαν να θυσιάσουν τίποτα.  

Αλλά δεν έχω αυταπάτες. Ξέρω ότι άνθρωποι τόσο ανεύθυνοι και αντικοινωνικοί όχι μόνο δεν έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν συγγνώμη, αλλά σίγουρα θα προσπαθήσουν να βγουν και από πάνω. Αν ανοίξουν το στόμα τους, θα είναι για να γκρινιάξουν και να διαμαρτυρηθούν. Οπότε καλύτερα να μην πουν τίποτα. Ας σταματήσουν να μιλάνε κι ας τηρήσουν επιτέλους τους κανόνες. Αρκετό κακό έχουν κάνει μέχρι τώρα, δεν χρειάζεται να κάνουν ακόμα μεγαλύτερο. 

Όσο για την κυβέρνηση, μπορούμε μια χαρά να την κρίνουμε εμείς. Εμείς που αυτό το δικαίωμα το κερδίσαμε. Εμείς που μπορούμε να κρίνουμε και τις καθυστερήσεις και τις παραλείψεις και τα λάθη της. Και κυρίως το μεγαλύτερο απ’ όλα: το ότι φοβήθηκε το πολιτικό κόστος που θα είχε το να αντιμετωπίσει όλους αυτούς τους τύπους με την αυστηρότητα που τους αξίζει. Ότι επέτρεψε συγκεντρώσεις σε πλατείες, πάρτι σε κλαμπ, διαδηλώσεις στους δρόμους και συνωστισμούς σε εκκλησίες. Ότι λαμβάνοντας μέτρα και μη φροντίζοντας για την αυστηρή τους τήρηση, έκανε τη μισή δουλειά.

Και θα την κρίνουμε ελπίζοντας  αυτή τη φορά να μην φοβηθεί και να κάνει τη δουλειά της ολόκληρη. Και να μην επιτρέψει σε κανέναν ανεύθυνο αντικοινωνικό, είτε κρατάει ποτό, είτε προκήρυξη, είτε θυμιατό, να συνεχίσει να καταστρέφει υγεία, οικονομία και χώρα. Και μπράβο της.