Οι Κορωνοπατέρες

Ζητώ συγγνώμη για το λογοπαίγνιο αλλά σκέφτηκα πως κάπως πρέπει να ονομάσουμε τους αρχιερείς που προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να εξαπλωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο και όσο το δυνατόν γρηγορότερα ο νέος κορωνοϊός τον οποίο οι Άγιοι Πατέρες φαίνεται να έχουν κορώνα στο κεφάλι τους (ξαναζητώ συγγνώμη).

Το γράφω αυτό γιατί διαπιστώνω πως τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου θέλουν στ’ αλήθεια να εξοντώσουν το ποίμνιό τους και αναπόφευκτα πολλές χιλιάδες ανθρώπων που θα έρθει σε επαφή με αυτό. Διαφορετικά δεν μπορώ να εξηγήσω ούτε την επιμονή στη λειτουργία όλες τις προηγούμενες ημέρες, ούτε τις επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία διαβεβαιώσεις για τη θεία την κοινωνία που δεν κολλάει, ούτε, πολύ περισσότερο, την απόφασή της να λειτουργούν οι εκκλησίες μια φορά την εβδομάδα, 7 με 8 το πρωί, για όποιον πιστό θέλει να λειτουργηθεί.

Επειδή μπορεί να διαβάζουν και συμπολίτες που στριμώχνονται σε παραλίες, δηλαδή συμπολίτες με προβλήματα κατανόησης της πραγματικότητας, να εξηγήσω ότι το μόνο αποτέλεσμα που θα είχε η απόφαση αυτή θα ήταν για μια ώρα κάθε εβδομάδα οι πιστοί σαν σαρδέλες να κολλούσαν ο ένας τον άλλο, μέχρι που (λόγω του μεγάλου μ.ο. ηλικίας) να μην έμενε κανείς ζωντανός ή έστω εκτός νοσοκομείου. Για να κάνω ακόμα πιο σαφές το άρρωστο (με όλους τους τρόπους) της απόφασης, φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν η κυβέρνηση αποφάσιζε τα σούπερ μάρκετ να λειτουργούν μόνο μια ώρα κάθε μέρα και χωρίς περιορισμό εισόδου. Καταλαβαίνετε, φαντάζομαι...

Δυστυχώς για τους Κορωνοπατέρες, η κυβέρνηση δεν είναι αρκετά αριστερή για να κάνει όλα τα κέφια της Ιεράς της Συνόδου και εμπόδισε τη μετατροπή των ναών σε θαλάμους αερίων βραδείας εξόντωσης. Είμαι όμως βέβαιος πως στο μέλλον θα ξαναδωθεί στην ιεραρχία της Εκκλησίας η ευκαιρία να στείλουν πολλούς ανθρωπους στον άλλο κόσμο μια ώρα αρχύτερα.

Γιατί όμως να θέλουν τόσο πολύ να το κάνουν;

Το πρώτο που έρχεται στο νου είναι η ανοησία. Η ανόθευτη βλακεία, η οποία όμως, παρότι δεν μπορεί να αποκλειστεί για όλους τους αρχιερείς, είναι μια μάλλον απλοϊκή και επιπόλαια εξήγηση. Πολλά κακά μπορεί κανείς να πει για τους Ιεράρχες, αλλά χαζούς τους περισσότερους δεν τους λες.

Το δεύτερο που έρχεται στο νου είναι ένα τζεϊμσμποντικό σενάριο όπου τη θέση της Σπέκτρα έχει πάρει η ΔΙΣ (τυχαίο που τα αρχικά της Συνόδου μοιάζουν με τη συντομογραφία του δισεκατομμυρίου;…ε;...) και ο Ιερωνυμος, ως μουσάτος Μπλόφελντ, χαϊδεύει το γατί του και καταστρώνει σατανικά σχέδια που περιλαμβάνουν τον αφανισμό της τρίτης ηλικίας και την οικονομική καταστροφή της χώρας. Δυστυχώς, όπως όλες οι θεωρίες συνομωσίας και αυτή μπάζει πιο πολύ κι από το σουρωτήρι του Τσουκαλά, πράγμα που μας αφήνει με την πεζή πραγματικότητα, δηλαδή το τρίτο που έρχεται στο νου και είναι το εξής:

Οι ιεράρχες αντιλαμβάνονται καλύτερα από τον καθένα την Εκκλησία ως αυτό που πραγματικά είναι: ένα σύστημα εξουσίας που θέλει (και συχνά καταφέρνει) να κυριαρχεί πάνω σε κάθε άλλη εξουσία. Φαίνεται πως για τους περισσότερους από αυτούς η συμμόρφωση με τις υποδείξεις της κυβέρνησης (παρότι αυτές δεν είναι τίποτα περισσότερο από κωδικοποίηση του λογικού, προφανούς και επιστημονικά ορθού) θεωρήθηκε υποχώρηση στην κυβερνητική ισχύ. Και αντί να υποχωρήσουν στην κυβέρνηση, τη λογική και την επιστήμη, προτίμησαν να βάλουν σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων, με πρώτους τους πιστούς.

Δυστυχώς γι’ αυτούς η κυβέρνηση έδωσε τη σωστή απάντηση στην ερώτηση «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» και δυστυχέστατα (πάλι γι’ αυτούς) η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας κατάλαβε (χάρη και στο παράδειγμα των άλλων Εκκλησιών που φάνηκαν πολύ πιο υπεύθυνες) τον κίνδυνο που έχουν για τις ζωές μας τα παιχνίδια εξουσίας της Ιεραρχίας της ελληνικής Εκκλησίας. Και όταν η καταιγίδα περάσει, ένα από τα πράγματα που όλοι θα θυμούνται θα είναι ο τρόπος με τον οποίο η Εκκλησία της Ελλάδος έπαιξε την υγεία και τη ζωή τους κορώνα γράμματα. Και μπράβο τους.          

Υ.Γ. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να δράσει πιο γρήγορα. Εγώ νομίζω πως μερικές εκατοντάδες διαμαρτυρόμενων χριστιανοταλιμπάν έξω από κάθε ναό και ένα κλίμα σύγκρουσης στο οποίο θα αμφισβητείτο ακόμα και η σοβαρότητα του ιού, θα δημιούργουσε πολύ χειρότερα προβλήματα.