Η ελληνική οικονομία λειτουργεί με το παλιό μοντέλο ανάπτυξης, ένα μοντέλο μη ρεαλιστικό. Λειτουργεί ως κλειστή κρατική οικονομία με δικό της νόμισμα, ενώ είναι μια ανοιχτή οικονομία με ξένο νόμισμα. Από την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα, η ελληνική οικονομία –και η κοινωνία– στηριζόταν στο δημόσιο. Παίρναμε την ξένη βοήθεια (πάντα με ξένη βοήθεια ζούσαμε) και το κράτος τη μοίραζε. Το μεγαλύτερο μέρος πήγαινε σε εξαγορά ψήφων μέσω της διόγκωσης του δημοσίου τομέα και τα υπόλοιπα πήγαιναν στους «ημέτερους» επιχειρηματίες, δημιουργώντας τα παλιά και τα νέα τζάκια. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ένας τεράστιος, αντιπαραγωγικός, κομματικοποιημένος και διεφθαρμένος δημόσιος τομέας και ένας ιδιωτικός τομέας κρατικοδίαιτος, που ζούσε μέσω της διαπλοκής με το δημόσιο ως προμηθευτής του δημοσίου και κατασκευαστής των δημοσίων έργων. Οι περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις είτε προμηθεύουν το δημόσιο είτε στηρίζονται σε προνόμια που το κράτος τούς έχει παραχωρήσει. Από τις υπόλοιπες, μικρότερες επιχειρήσεις οι περισσότερες στηρίζονται στην αισχροκέρδεια που επιτρέπει η εγχώρια αγορά και στη φοροδιαφυγή.
Τώρα τα πράγματα, υπό το βάρος των χρεών, των ελλειμμάτων και των απαιτήσεων της ΕΕ και του ΔΝΤ, αναγκαστικά αλλάζουν. Οι επιδοτήσεις και τα δανεικά τελειώνουν και μαζί τελειώνει το δημόσιο χρήμα. Το κράτος δεν έχει λεφτά για να στηρίξει την οικονομία. Ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να αναπτυχθεί ανεξάρτητα, στηριζόμενος πλέον –λόγω ύφεσης και έλλειψης ρευστότητας στην εγχώρια αγορά– στις αγορές του εξωτερικού. Πρέπει να στοχεύσει στις εξαγωγές και να διεκδικήσει ένα ρόλο στη διεθνή σκηνή προκειμένου να επιβιώσει.
Το έργο δεν το έχουμε ξαναδεί. Είναι μια δουλειά πολύ δύσκολη διότι δεν έχουμε ούτε προϊόντα διεθνούς φήμης, ούτε προδιαγραφές που να καλύπτουν τις απαιτήσεις των ξένων καταναλωτών, ούτε πρόσβαση στα διεθνή δίκτυα διανομής, ούτε γνώση του διεθνούς marketing, ούτε ελληνικό brand name. Παρόλα αυτά πρέπει να το κάνουμε, διότι δεν έχουμε άλλη λύση.
Όποιος δεν το καταλάβει αυτό εγκαίρως και δεν προσαρμοστεί σε αυτές τις νέες συνθήκες δεν θα επιβιώσει. Η εγχώρια αγορά δεν αντέχει να μας ταΐζει. Πρέπει να πάρουμε τα λεφτά των ξένων μέσω των εξαγωγών μας.
23°
